Πρωτοπαθής Αϋπνία
Η πρωτοπαθής αϋπνία είναι η μειωμένη ικανότητα ύπνου, με επακόλουθες συνέπειες κατά τη διάρκεια της ημέρας, όπως κόπωση, αποκοπή και
ΠερισσότεραΗ πρωτοπαθής αϋπνία είναι η μειωμένη ικανότητα ύπνου, με επακόλουθες συνέπειες κατά τη διάρκεια της ημέρας, όπως κόπωση, αποκοπή και
ΠερισσότεραΠολλά άτομα με χρόνιο πόνο υποφέρουν από PTSD λόγω των περιστατικών που προκάλεσαν δυσφορία που σχετίζεται με τραύμα, αλλά ο
ΠερισσότεραΤο ποσοστό επικράτησης της κατάθλιψης στα άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας κυμαίνεται μεταξύ 14%-57% και είναι πολύ πιο υψηλό από
ΠερισσότεραΜε το βιβλίο αυτό ο συγγραφέας μας επιτρέπει να δούμε μέσα σε αυτόν τον σπάνιο ψυχισμό του, μας επιτρέπει να κρυφοκοιτάξουμε τις μύχιες σκέψεις του και τον συναισθηματικό του πλούτο. Νιώθω βαθιά συγκινημένη. Οι σκέψεις του άγγιξαν βαθιές χορδές μέσα στην ψυχή μου. Η αβεβαιότητα, ο θάνατος, η μοναξιά, η ελευθερία, το νόημα, ιδωμένα μέσα από την ιδιαίτερη ματιά του Αλέξη αποκτούν μια άλλη υπόσταση. Ζωντανεύουν, γίνονται φάροι φωτεινοί που οδηγούν. Οδηγούν μέσα στην άβυσσο της ψυχής μας σαν φανοστάτες σε ξεχασμένες, απομακρυσμένες βραχονησίδες. Η λήθη παραμονεύει και ρουφάει την κάθε μας ημέρα. Η καθημερινότητα μας μαγνητίζει και μας οδηγεί σε σίγουρα μονοπάτια. Μόνο η συνεχής υπενθύμιση μπορεί να μας αφυπνίζει. Έτσι, σαν αλογόμυγες τα λόγια του Αλέξη μας τσιγκλάνε και μας σπρώχνουν να βγούμε από το βόλεμά μας. Πλάι στο κρεβάτι μας θα πρέπει να έχουμε αυτό το βιβλίο και να διαβάζουμε κάθε βράδυ μερικούς αφορισμούς για να μην ξεχνιόμαστε. Ίσως βέβαια μετά να μη μας παίρνει ο ύπνος, να είναι καλύτερα να τους διαβάζουμε το πρωί προτού ξεκινήσει η ημέρα για να μην την αφήσουμε να πάει χαμένη! (Απόσπασμα από τον πρόλογο της Ευγενίας Γεωργαντά)
Με το βιβλίο αυτό ο συγγραφέας μας επιτρέπει να δούμε μέσα σε αυτόν τον σπάνιο ψυχισμό του, μας επιτρέπει να κρυφοκοιτάξουμε τις μύχιες σκέψεις του και τον συναισθηματικό του πλούτο. Νιώθω βαθιά συγκινημένη. Οι σκέψεις του άγγιξαν βαθιές χορδές μέσα στην ψυχή μου. Η αβεβαιότητα, ο θάνατος, η μοναξιά, η ελευθερία, το νόημα, ιδωμένα μέσα από την ιδιαίτερη ματιά του Αλέξη αποκτούν μια άλλη υπόσταση. Ζωντανεύουν, γίνονται φάροι φωτεινοί που οδηγούν. Οδηγούν μέσα στην άβυσσο της ψυχής μας σαν φανοστάτες σε ξεχασμένες, απομακρυσμένες βραχονησίδες. Η λήθη παραμονεύει και ρουφάει την κάθε μας ημέρα. Η καθημερινότητα μας μαγνητίζει και μας οδηγεί σε σίγουρα μονοπάτια. Μόνο η συνεχής υπενθύμιση μπορεί να μας αφυπνίζει. Έτσι, σαν αλογόμυγες τα λόγια του Αλέξη μας τσιγκλάνε και μας σπρώχνουν να βγούμε από το βόλεμά μας. Πλάι στο κρεβάτι μας θα πρέπει να έχουμε αυτό το βιβλίο και να διαβάζουμε κάθε βράδυ μερικούς αφορισμούς για να μην ξεχνιόμαστε. Ίσως βέβαια μετά να μη μας παίρνει ο ύπνος, να είναι καλύτερα να τους διαβάζουμε το πρωί προτού ξεκινήσει η ημέρα για να μην την αφήσουμε να πάει χαμένη! (Απόσπασμα από τον πρόλογο της Ευγενίας Γεωργαντά)
Με το βιβλίο αυτό ο συγγραφέας μας επιτρέπει να δούμε μέσα σε αυτόν τον σπάνιο ψυχισμό του, μας επιτρέπει να κρυφοκοιτάξουμε τις μύχιες σκέψεις του και τον συναισθηματικό του πλούτο. Νιώθω βαθιά συγκινημένη. Οι σκέψεις του άγγιξαν βαθιές χορδές μέσα στην ψυχή μου. Η αβεβαιότητα, ο θάνατος, η μοναξιά, η ελευθερία, το νόημα, ιδωμένα μέσα από την ιδιαίτερη ματιά του Αλέξη αποκτούν μια άλλη υπόσταση. Ζωντανεύουν, γίνονται φάροι φωτεινοί που οδηγούν. Οδηγούν μέσα στην άβυσσο της ψυχής μας σαν φανοστάτες σε ξεχασμένες, απομακρυσμένες βραχονησίδες. Η λήθη παραμονεύει και ρουφάει την κάθε μας ημέρα. Η καθημερινότητα μας μαγνητίζει και μας οδηγεί σε σίγουρα μονοπάτια. Μόνο η συνεχής υπενθύμιση μπορεί να μας αφυπνίζει. Έτσι, σαν αλογόμυγες τα λόγια του Αλέξη μας τσιγκλάνε και μας σπρώχνουν να βγούμε από το βόλεμά μας. Πλάι στο κρεβάτι μας θα πρέπει να έχουμε αυτό το βιβλίο και να διαβάζουμε κάθε βράδυ μερικούς αφορισμούς για να μην ξεχνιόμαστε. Ίσως βέβαια μετά να μη μας παίρνει ο ύπνος, να είναι καλύτερα να τους διαβάζουμε το πρωί προτού ξεκινήσει η ημέρα για να μην την αφήσουμε να πάει χαμένη! (Απόσπασμα από τον πρόλογο της Ευγενίας Γεωργαντά)
Με το βιβλίο αυτό ο συγγραφέας μας επιτρέπει να δούμε μέσα σε αυτόν τον σπάνιο ψυχισμό του, μας επιτρέπει να κρυφοκοιτάξουμε τις μύχιες σκέψεις του και τον συναισθηματικό του πλούτο. Νιώθω βαθιά συγκινημένη. Οι σκέψεις του άγγιξαν βαθιές χορδές μέσα στην ψυχή μου. Η αβεβαιότητα, ο θάνατος, η μοναξιά, η ελευθερία, το νόημα, ιδωμένα μέσα από την ιδιαίτερη ματιά του Αλέξη αποκτούν μια άλλη υπόσταση. Ζωντανεύουν, γίνονται φάροι φωτεινοί που οδηγούν. Οδηγούν μέσα στην άβυσσο της ψυχής μας σαν φανοστάτες σε ξεχασμένες, απομακρυσμένες βραχονησίδες. Η λήθη παραμονεύει και ρουφάει την κάθε μας ημέρα. Η καθημερινότητα μας μαγνητίζει και μας οδηγεί σε σίγουρα μονοπάτια. Μόνο η συνεχής υπενθύμιση μπορεί να μας αφυπνίζει. Έτσι, σαν αλογόμυγες τα λόγια του Αλέξη μας τσιγκλάνε και μας σπρώχνουν να βγούμε από το βόλεμά μας. Πλάι στο κρεβάτι μας θα πρέπει να έχουμε αυτό το βιβλίο και να διαβάζουμε κάθε βράδυ μερικούς αφορισμούς για να μην ξεχνιόμαστε. Ίσως βέβαια μετά να μη μας παίρνει ο ύπνος, να είναι καλύτερα να τους διαβάζουμε το πρωί προτού ξεκινήσει η ημέρα για να μην την αφήσουμε να πάει χαμένη! (Απόσπασμα από τον πρόλογο της Ευγενίας Γεωργαντά)
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.