Μόλις κυκλοφόρησε
Δελτίο τύπου - Ο Χορός της Ζωής μας- «Ας απολαύσουμε αυτή τη διαδικασία της εξέλιξής μας, το γίγνεσθαι του καθενός
ΠερισσότεραΔελτίο τύπου - Ο Χορός της Ζωής μας- «Ας απολαύσουμε αυτή τη διαδικασία της εξέλιξής μας, το γίγνεσθαι του καθενός
ΠερισσότεραΗ πλειοψηφία των ανθρώπων έρχεται αντιμέτωπη με στρεσογόνες καταστάσεις και αντιξοότητες κατά την διάρκεια της ζωής του και εκτίθεται τουλάχιστον
ΠερισσότεραΗ διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και/ ή υπερκινητικότητας (ΔΕΠ/Υ) είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή που ξεκινά στην παιδική ηλικία και παραμένει στην
ΠερισσότεραΜε το βιβλίο αυτό ο συγγραφέας μας επιτρέπει να δούμε μέσα σε αυτόν τον σπάνιο ψυχισμό του, μας επιτρέπει να κρυφοκοιτάξουμε τις μύχιες σκέψεις του και τον συναισθηματικό του πλούτο. Νιώθω βαθιά συγκινημένη. Οι σκέψεις του άγγιξαν βαθιές χορδές μέσα στην ψυχή μου. Η αβεβαιότητα, ο θάνατος, η μοναξιά, η ελευθερία, το νόημα, ιδωμένα μέσα από την ιδιαίτερη ματιά του Αλέξη αποκτούν μια άλλη υπόσταση. Ζωντανεύουν, γίνονται φάροι φωτεινοί που οδηγούν. Οδηγούν μέσα στην άβυσσο της ψυχής μας σαν φανοστάτες σε ξεχασμένες, απομακρυσμένες βραχονησίδες. Η λήθη παραμονεύει και ρουφάει την κάθε μας ημέρα. Η καθημερινότητα μας μαγνητίζει και μας οδηγεί σε σίγουρα μονοπάτια. Μόνο η συνεχής υπενθύμιση μπορεί να μας αφυπνίζει. Έτσι, σαν αλογόμυγες τα λόγια του Αλέξη μας τσιγκλάνε και μας σπρώχνουν να βγούμε από το βόλεμά μας. Πλάι στο κρεβάτι μας θα πρέπει να έχουμε αυτό το βιβλίο και να διαβάζουμε κάθε βράδυ μερικούς αφορισμούς για να μην ξεχνιόμαστε. Ίσως βέβαια μετά να μη μας παίρνει ο ύπνος, να είναι καλύτερα να τους διαβάζουμε το πρωί προτού ξεκινήσει η ημέρα για να μην την αφήσουμε να πάει χαμένη! (Απόσπασμα από τον πρόλογο της Ευγενίας Γεωργαντά)
Με το βιβλίο αυτό ο συγγραφέας μας επιτρέπει να δούμε μέσα σε αυτόν τον σπάνιο ψυχισμό του, μας επιτρέπει να κρυφοκοιτάξουμε τις μύχιες σκέψεις του και τον συναισθηματικό του πλούτο. Νιώθω βαθιά συγκινημένη. Οι σκέψεις του άγγιξαν βαθιές χορδές μέσα στην ψυχή μου. Η αβεβαιότητα, ο θάνατος, η μοναξιά, η ελευθερία, το νόημα, ιδωμένα μέσα από την ιδιαίτερη ματιά του Αλέξη αποκτούν μια άλλη υπόσταση. Ζωντανεύουν, γίνονται φάροι φωτεινοί που οδηγούν. Οδηγούν μέσα στην άβυσσο της ψυχής μας σαν φανοστάτες σε ξεχασμένες, απομακρυσμένες βραχονησίδες. Η λήθη παραμονεύει και ρουφάει την κάθε μας ημέρα. Η καθημερινότητα μας μαγνητίζει και μας οδηγεί σε σίγουρα μονοπάτια. Μόνο η συνεχής υπενθύμιση μπορεί να μας αφυπνίζει. Έτσι, σαν αλογόμυγες τα λόγια του Αλέξη μας τσιγκλάνε και μας σπρώχνουν να βγούμε από το βόλεμά μας. Πλάι στο κρεβάτι μας θα πρέπει να έχουμε αυτό το βιβλίο και να διαβάζουμε κάθε βράδυ μερικούς αφορισμούς για να μην ξεχνιόμαστε. Ίσως βέβαια μετά να μη μας παίρνει ο ύπνος, να είναι καλύτερα να τους διαβάζουμε το πρωί προτού ξεκινήσει η ημέρα για να μην την αφήσουμε να πάει χαμένη! (Απόσπασμα από τον πρόλογο της Ευγενίας Γεωργαντά)
Με το βιβλίο αυτό ο συγγραφέας μας επιτρέπει να δούμε μέσα σε αυτόν τον σπάνιο ψυχισμό του, μας επιτρέπει να κρυφοκοιτάξουμε τις μύχιες σκέψεις του και τον συναισθηματικό του πλούτο. Νιώθω βαθιά συγκινημένη. Οι σκέψεις του άγγιξαν βαθιές χορδές μέσα στην ψυχή μου. Η αβεβαιότητα, ο θάνατος, η μοναξιά, η ελευθερία, το νόημα, ιδωμένα μέσα από την ιδιαίτερη ματιά του Αλέξη αποκτούν μια άλλη υπόσταση. Ζωντανεύουν, γίνονται φάροι φωτεινοί που οδηγούν. Οδηγούν μέσα στην άβυσσο της ψυχής μας σαν φανοστάτες σε ξεχασμένες, απομακρυσμένες βραχονησίδες. Η λήθη παραμονεύει και ρουφάει την κάθε μας ημέρα. Η καθημερινότητα μας μαγνητίζει και μας οδηγεί σε σίγουρα μονοπάτια. Μόνο η συνεχής υπενθύμιση μπορεί να μας αφυπνίζει. Έτσι, σαν αλογόμυγες τα λόγια του Αλέξη μας τσιγκλάνε και μας σπρώχνουν να βγούμε από το βόλεμά μας. Πλάι στο κρεβάτι μας θα πρέπει να έχουμε αυτό το βιβλίο και να διαβάζουμε κάθε βράδυ μερικούς αφορισμούς για να μην ξεχνιόμαστε. Ίσως βέβαια μετά να μη μας παίρνει ο ύπνος, να είναι καλύτερα να τους διαβάζουμε το πρωί προτού ξεκινήσει η ημέρα για να μην την αφήσουμε να πάει χαμένη! (Απόσπασμα από τον πρόλογο της Ευγενίας Γεωργαντά)
Με το βιβλίο αυτό ο συγγραφέας μας επιτρέπει να δούμε μέσα σε αυτόν τον σπάνιο ψυχισμό του, μας επιτρέπει να κρυφοκοιτάξουμε τις μύχιες σκέψεις του και τον συναισθηματικό του πλούτο. Νιώθω βαθιά συγκινημένη. Οι σκέψεις του άγγιξαν βαθιές χορδές μέσα στην ψυχή μου. Η αβεβαιότητα, ο θάνατος, η μοναξιά, η ελευθερία, το νόημα, ιδωμένα μέσα από την ιδιαίτερη ματιά του Αλέξη αποκτούν μια άλλη υπόσταση. Ζωντανεύουν, γίνονται φάροι φωτεινοί που οδηγούν. Οδηγούν μέσα στην άβυσσο της ψυχής μας σαν φανοστάτες σε ξεχασμένες, απομακρυσμένες βραχονησίδες. Η λήθη παραμονεύει και ρουφάει την κάθε μας ημέρα. Η καθημερινότητα μας μαγνητίζει και μας οδηγεί σε σίγουρα μονοπάτια. Μόνο η συνεχής υπενθύμιση μπορεί να μας αφυπνίζει. Έτσι, σαν αλογόμυγες τα λόγια του Αλέξη μας τσιγκλάνε και μας σπρώχνουν να βγούμε από το βόλεμά μας. Πλάι στο κρεβάτι μας θα πρέπει να έχουμε αυτό το βιβλίο και να διαβάζουμε κάθε βράδυ μερικούς αφορισμούς για να μην ξεχνιόμαστε. Ίσως βέβαια μετά να μη μας παίρνει ο ύπνος, να είναι καλύτερα να τους διαβάζουμε το πρωί προτού ξεκινήσει η ημέρα για να μην την αφήσουμε να πάει χαμένη! (Απόσπασμα από τον πρόλογο της Ευγενίας Γεωργαντά)