01/08/2018

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΥΠΑΡΞΙΣΤΗ Χαρισιάδης Αλέξης

Με το βιβλίο αυτό ο συγγραφέας μας επιτρέπει να δούμε μέσα σε αυτόν τον σπάνιο ψυχισμό του, μας επιτρέπει να κρυφοκοιτάξουμε τις μύχιες σκέψεις του και τον συναισθηματικό του πλούτο. Νιώθω βαθιά συγκινημένη. Οι σκέψεις του άγγιξαν βαθιές χορδές μέσα στην ψυχή μου. Η αβεβαιότητα, ο θάνατος, η μοναξιά, η ελευθερία, το νόημα, ιδωμένα μέσα από την ιδιαίτερη ματιά του Αλέξη αποκτούν μια άλλη υπόσταση. Ζωντανεύουν, γίνονται φάροι φωτεινοί που οδηγούν. Οδηγούν μέσα στην άβυσσο της ψυχής μας σαν φανοστάτες σε ξεχασμένες, απομακρυσμένες βραχονησίδες. Η λήθη παραμονεύει και ρουφάει την κάθε μας ημέρα. Η καθημερινότητα μας μαγνητίζει και μας οδηγεί σε σίγουρα μονοπάτια. Μόνο η συνεχής υπενθύμιση μπορεί να μας αφυπνίζει. Έτσι, σαν αλογόμυγες τα λόγια του Αλέξη μας τσιγκλάνε και μας σπρώχνουν να βγούμε από το βόλεμά μας. Πλάι στο κρεβάτι μας θα πρέπει να έχουμε αυτό το βιβλίο και να διαβάζουμε κάθε βράδυ μερικούς αφορισμούς για να μην ξεχνιόμαστε. Ίσως βέβαια μετά να μη μας παίρνει ο ύπνος, να είναι καλύτερα να τους διαβάζουμε το πρωί προτού ξεκινήσει η ημέρα για να μην την αφήσουμε να πάει χαμένη! (Απόσπασμα από τον πρόλογο της Ευγενίας Γεωργαντά)

1 Likes

Με το βιβλίο αυτό ο συγγραφέας μας επιτρέπει να δούμε μέσα σε αυτόν τον σπάνιο ψυχισμό του, μας επιτρέπει να κρυφοκοιτάξουμε τις μύχιες σκέψεις του και τον συναισθηματικό του πλούτο. Νιώθω βαθιά συγκινημένη. Οι σκέψεις του άγγιξαν βαθιές χορδές μέσα στην ψυχή μου. Η αβεβαιότητα, ο θάνατος, η μοναξιά, η ελευθερία, το νόημα, ιδωμένα μέσα από την ιδιαίτερη ματιά του Αλέξη αποκτούν μια άλλη υπόσταση. Ζωντανεύουν, γίνονται φάροι φωτεινοί που οδηγούν. Οδηγούν μέσα στην άβυσσο της ψυχής μας σαν φανοστάτες σε ξεχασμένες, απομακρυσμένες βραχονησίδες. Η λήθη παραμονεύει και ρουφάει την κάθε μας ημέρα. Η καθημερινότητα μας μαγνητίζει και μας οδηγεί σε σίγουρα μονοπάτια. Μόνο η συνεχής υπενθύμιση μπορεί να μας αφυπνίζει. Έτσι, σαν αλογόμυγες τα λόγια του Αλέξη μας τσιγκλάνε και μας σπρώχνουν να βγούμε από το βόλεμά μας. Πλάι στο κρεβάτι μας θα πρέπει να έχουμε αυτό το βιβλίο και να διαβάζουμε κάθε βράδυ μερικούς αφορισμούς για να μην ξεχνιόμαστε. Ίσως βέβαια μετά να μη μας παίρνει ο ύπνος, να είναι καλύτερα να τους διαβάζουμε το πρωί προτού ξεκινήσει η ημέρα για να μην την αφήσουμε να πάει χαμένη! (Απόσπασμα από τον πρόλογο της Ευγενίας Γεωργαντά)

01/08/2018

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΥΠΑΡΞΙΣΤΗ Χαρισιάδης Αλέξης

Με το βιβλίο αυτό ο συγγραφέας μας επιτρέπει να δούμε μέσα σε αυτόν τον σπάνιο ψυχισμό του, μας επιτρέπει να κρυφοκοιτάξουμε τις μύχιες σκέψεις του και τον συναισθηματικό του πλούτο. Νιώθω βαθιά συγκινημένη. Οι σκέψεις του άγγιξαν βαθιές χορδές μέσα στην ψυχή μου. Η αβεβαιότητα, ο θάνατος, η μοναξιά, η ελευθερία, το νόημα, ιδωμένα μέσα από την ιδιαίτερη ματιά του Αλέξη αποκτούν μια άλλη υπόσταση. Ζωντανεύουν, γίνονται φάροι φωτεινοί που οδηγούν. Οδηγούν μέσα στην άβυσσο της ψυχής μας σαν φανοστάτες σε ξεχασμένες, απομακρυσμένες βραχονησίδες. Η λήθη παραμονεύει και ρουφάει την κάθε μας ημέρα. Η καθημερινότητα μας μαγνητίζει και μας οδηγεί σε σίγουρα μονοπάτια. Μόνο η συνεχής υπενθύμιση μπορεί να μας αφυπνίζει. Έτσι, σαν αλογόμυγες τα λόγια του Αλέξη μας τσιγκλάνε και μας σπρώχνουν να βγούμε από το βόλεμά μας. Πλάι στο κρεβάτι μας θα πρέπει να έχουμε αυτό το βιβλίο και να διαβάζουμε κάθε βράδυ μερικούς αφορισμούς για να μην ξεχνιόμαστε. Ίσως βέβαια μετά να μη μας παίρνει ο ύπνος, να είναι καλύτερα να τους διαβάζουμε το πρωί προτού ξεκινήσει η ημέρα για να μην την αφήσουμε να πάει χαμένη! (Απόσπασμα από τον πρόλογο της Ευγενίας Γεωργαντά)

1 Likes

Με το βιβλίο αυτό ο συγγραφέας μας επιτρέπει να δούμε μέσα σε αυτόν τον σπάνιο ψυχισμό του, μας επιτρέπει να κρυφοκοιτάξουμε τις μύχιες σκέψεις του και τον συναισθηματικό του πλούτο. Νιώθω βαθιά συγκινημένη. Οι σκέψεις του άγγιξαν βαθιές χορδές μέσα στην ψυχή μου. Η αβεβαιότητα, ο θάνατος, η μοναξιά, η ελευθερία, το νόημα, ιδωμένα μέσα από την ιδιαίτερη ματιά του Αλέξη αποκτούν μια άλλη υπόσταση. Ζωντανεύουν, γίνονται φάροι φωτεινοί που οδηγούν. Οδηγούν μέσα στην άβυσσο της ψυχής μας σαν φανοστάτες σε ξεχασμένες, απομακρυσμένες βραχονησίδες. Η λήθη παραμονεύει και ρουφάει την κάθε μας ημέρα. Η καθημερινότητα μας μαγνητίζει και μας οδηγεί σε σίγουρα μονοπάτια. Μόνο η συνεχής υπενθύμιση μπορεί να μας αφυπνίζει. Έτσι, σαν αλογόμυγες τα λόγια του Αλέξη μας τσιγκλάνε και μας σπρώχνουν να βγούμε από το βόλεμά μας. Πλάι στο κρεβάτι μας θα πρέπει να έχουμε αυτό το βιβλίο και να διαβάζουμε κάθε βράδυ μερικούς αφορισμούς για να μην ξεχνιόμαστε. Ίσως βέβαια μετά να μη μας παίρνει ο ύπνος, να είναι καλύτερα να τους διαβάζουμε το πρωί προτού ξεκινήσει η ημέρα για να μην την αφήσουμε να πάει χαμένη! (Απόσπασμα από τον πρόλογο της Ευγενίας Γεωργαντά)