23/09/2019

Η θεραπευτική δύναμη της ενσυναίσθησης

Η ιστορία της Sydney όπως δημοσιεύτηκε στην κοινότητα των ατομων με ΙΔΨΔ του IOCD foundation: ʻʻ Στα 13 μου, μου έγινε διάγνωση Ιδεοψυχαναγκαστικής Διαταραχής (ΙΔΨΔ)• ωστόσο, ζούσα με αυτές τις σκέψεις από πολύ παλιότερα. Κατά τη διάρκεια του γυμνασίου και μέχρι

Περισσότερα

1 Likes

16/09/2019

Καταπολεμώντας την μοναξιά

Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες το αίσθημα μοναξιάς έχει αυξηθεί σημαντικά για τους ενήλικες οι οποίοι αναφέρουν ότι νιώθουν «μερικές φορές ή συνεχώς μόνοι». Η κοινωνική απομόνωση έρχεται σταδιακά και δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο, στον οποίο το άτομο επιθυμεί έντονα τη συναναστροφή

Περισσότερα

1 Likes

02/09/2019

Θέτοντας υγιή και προστατευτικά όρια

Τα όρια είναι ουσιώδη για την λειτουργία των σχέσεων, είτε μιλάμε για συντροφικές, φιλικές ή επαγγελματικές σχέσεις. Προκειμένου η σχέση να είναι ασφαλής και ανακουφιστική, πρέπει όλα τα μέλη να αισθάνονται ότι υπάρχει σεβασμός και όχι παραβίαση των προσωπικών τους

Περισσότερα

1 Likes

Η ιστορία της Sydney όπως δημοσιεύτηκε στην κοινότητα των ατομων με ΙΔΨΔ του IOCD foundation:
ʻʻ Στα 13 μου, μου έγινε διάγνωση Ιδεοψυχαναγκαστικής Διαταραχής (ΙΔΨΔ)• ωστόσο, ζούσα με αυτές τις σκέψεις από πολύ παλιότερα. Κατά τη διάρκεια του γυμνασίου και μέχρι τα πρώτα χρόνια του λυκείου με ταλαιπωρούσαν παρεμβατικές σκέψεις που συνδυάζονταν με ανούσιους, χρονοβόρους και παράλογους καταναγκασμούς. Έπρεπε να αγγίζω με συγκεκριμένο τρόπο όλα τα πόμολα και τα κάγκελα της σκάλας πριν φύγω από το σπίτι• μπορούσα να καθίσω μόνο από την δεξιά πλευρά του αυτοκινήτου της μητέρας μου. Και ό,τι έκανα ερχόταν με αριθμούς. Τις καλές μέρες, οι αριθμοί ήταν τακτοποιημένοι: έπρεπε να κάνω τα τελετουργικά μου μόνο μία η δύο φορές. Στις δύσκολες μέρες, οι αριθμοί με κατέκλυζαν και ,όταν συνέβαινε αυτό, μου ήταν πολύ δύσκολο να συγκεντρωθώ σε οτιδήποτε άλλο.
Η ζωή μου ήταν γεμάτη φόβο: φόβος για έναν θυμωμένο Θεό, φόβος για το μέχρι που θα φτάσω για να αποτρέψω άσχημα πράγματα από το να συμβούν, και φόβο για το τι πίστευαν οι άλλοι για εμένα. Δεν ήξερα πώς να μιλήσω στους άλλους για το βάρος που κουβαλούσα. Ήμουν απομονωμένη.
Μετά την διάγνωση, ξεκίνησα θεραπεία έκθεσης και αποτροπής απάντησης (ERP) για μερικά χρόνια με ενδιάμεσα διαλείμματα. Πήρα φαρμακευτική αγωγή για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά δεν επέφερε κάποιο αποτέλεσμα. Άρχισα να πηγαίνω συχνά στην εκκλησία, το οποίο με βοήθησε να δω τα πλεονεκτήματα της πίστης. Ένιωσα καλύτερα.
Τώρα είμαι 18 και τα περισσότερα συμπτώματα μου είναι σε ύφεση. Ενώ περιστασιακά μου έρχονται στο μυαλό ελάχιστες παρεμβατικές σκέψεις, είμαι πλέον αρκετά δυνατή να τις διαχειριστώ.
Καθώς σκέφτομαι τις στιγμές που πάλευα περισσότερο με την ΙΔΨΔ, συνειδητοποιώ ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που με έκαναν να ξεπεράσω τα μεγαλύτερα μου εμπόδια: ο υπέροχος θεραπευτής μου, που έδειχνε τρομερή κατανόηση των ψυχικών μου αντοχών και αδυναμιών, και που με υποστήριξε από την διάγνωση και σε όλη την θεραπεία• και οι γονείς μου που δεν δίστασαν ποτέ να δράσουν για μένα και ήταν δίπλα μου σε κάθε βήμα.
Υπήρχε επίσης άλλος ένας παράγοντας που βοήθησε στην ανάρρωσή μου: οι φίλοι μου.
Η ΙΔΨΔ με ωθούσε να κάνω παράλογα πράγματα που απέκλιναν από τις κοινωνικές νόρμες. Εκείνο το διάστημα οι φίλοι μου δεν με έκριναν ποτέ. Δεν αμφισβήτησαν ποτέ τις δράσεις μου, δεν με κορόιδεψαν ποτέ και δεν σταμάτησαν ποτέ να με υποστηρίζουν, ανεξάρτητα από το πόσο συναισθηματικά απόμακρη ήμουν εγώ. Κάποιες φορές οι φίλοι μου έκαναν τα τελετουργικά μαζί μου. Δεν ήξεραν καν ότι έχω ΙΔΨΔ, αλλά έρχονταν μαζί μου όπου ήμουν. Όταν εκμυστηρεύτηκα τις δυσκολίες μου σε μια φίλη μου στο λύκειο, με ρώτησε «Υπάρχει κάτι που πρέπει να προσέχω, κάτι που μπορεί να πεις ή να κάνεις, ώστε να ξέρω όταν δυσκολεύεσαι και να είμαι εκεί για σένα;».
Οι φίλοι μου χωρίς να το γνωρίζουν, με βοήθησαν να καταπολεμήσω την ΙΔΨΔ.
Η άνευ όρων συμπόνια των φίλων μου ήταν ένα από τα μεγαλύτερα σημεία καμπής κατά την διάρκεια των δυσκολιών μου. Οι πράξεις τους με έκαναν να συνειδητοποιήσω ότι η ενσυναίσθηση έχει πράγματι την δύναμη να ανακουφίζει. Χάρη σε αυτούς, πασχίζω να αντιμετωπίζω άλλους ανθρώπους με την ίδια ενσυναίσθηση που ξεπερνά τις προσωπικές διαφορές. Ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνουμε τι περνούν οι άλλοι, μπορούμε να είμαστε υποστηρικτικοί.
Αν μπορούσα να ενθαρρύνω την οικογένεια και τους φίλους αυτών που παλεύουν με ΙΔΨΔ ώστε να κάνουν κάτι, αυτό θα ήταν να αποδεχτούν και να αγαπούν αυτό το άτομο έτσι όπως είναι. Δεν μπορείτε να διορθώσετε την κατάσταση ή τις δυσκολίες τους, όσο κι αν εύχεστε να μπορούσατε. Όμως μπορείτε να ακούσετε, ακόμα κι αν οι αγωνίες τους είναι παράλογες. Μπορείτε να τους καθησυχάσετε όταν αισθάνονται ότι ο κόσμος τους καταρρέει. Μπορείτε να προσπαθήσετε να καταλάβετε την οπτική τους, ώστε να μην νιώθουν μόνοι.
Αλλά το σημαντικότερο απ’όλα, μπορείτε να ενδιαφέρεστε άνευ όρων. Εμπιστευθείτε με, κάνει την διαφορά. ˮ
Η Sydney σπουδάζει Βιολογία στο Πανεπιστήμιο της Άϊοβα. Της αρέσει να τραγουδάει, να διαβάζει και να παρακολουθεί την αγαμηπένη της σειρά «Οικογένεια Γκίλμορ».

Πηγή: https://iocdf.org/blog/2019/09/16/the-healing-power-of-empathy/?fbclid=IwAR1fLbqzbR94h738WwkQA8weJdg-yqfY9rEFAUOmnmttNjkVN0u-tjiVNdE