Αποσυνδετική ή Διασχιστική Διαταραχή Ταυτότητας

Η ΔΔΤ εμφανίζεται συνήθως σε άτομα που βίωσαν συντριπτικό άγχος κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας. Προκύπτει από ακραία και επαναλαμβανόμενα τραύματα κατά τη διάρκεια σημαντικών αναπτυξιακών περιόδων της παιδικής ηλικίας. Το τραύμα συχνά αφορά σοβαρή συναισθηματική, σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση ή παραμέληση αλλά θα μπορούσε επίσης να συνδέεται με μια φυσική καταστροφή ή πόλεμο. Μια σημαντική πρόωρη απώλεια,μια σοβαρή ιατρική ασθένεια ή άλλα στρεσογόνα γεγονότα θα μπορούσαν επίσης να αποτελέσουν παράγοντες ανάπτυξης.Προκειμένου να αντέξει το υπερβολικό στρες, το άτομο διαχωρίζει τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις αναμνήσεις που συνδέονται με τραυματικές εμπειρίες, από το συνηθισμένο επίπεδο της συνειδητής επίγνωσης.

Κάθε εναλλακτική κατάσταση προσωπικότητας μπορεί να έχει διακριτά χαρακτηριστικά, προσωπική ιστορία και τρόπο αντίληψης και συσχέτισης με το περιβάλλον.Μπορεί να είναι ακόμη και διαφορετικού φύλου, να έχει δικό της όνομα, ιδιαιτερότητες ή προτιμήσεις.

Συμπτώματα

Το άτομο μπορεί να εμφανίσει μεταβολές στα επίπεδα λειτουργικότητας, σωματικούς πόνους, επεισόδια με αισθήματα αποσύνδεσης ή αποστασιοποίησης από το σώμα και τις σκέψεις του, αντίληψη του εξωτερικού περιβάλλοντος ως εξωπραγματικού, κατάθλιψη ή εναλλαγές της διάθεσης, ανεξήγητες αλλαγές στις συνήθειες διατροφής και ύπνου. Συχνοί είναι οι αυτοτραυματισμοί, καταχρήσεις ουσιών, απώλειες μνήμης, προβλήματα στη σεξουαλική λειτουργία, κρίσεις πανικού και ψευδαισθήσεις.

 Θεραπευτική αντιμετώπιση

Η θεραπευτική αντιμετώπιση της διασχιστικής διαταραχής ταυτότητας επικεντρώνεται σε 2 βασικούς άξονες:

• Υποστηρικτική φροντίδα και φαρμακευτική αγωγή κατά περίπτωση για τα συνοδά συμπτώματα.
• Ψυχοθεραπεία επικεντρωμένη σε μακροπρόθεσμη ενσωμάτωση των εναλλακτικών διαφορετικών ταυτοτήτων.

Η ενσωμάτωση των εναλλακτικών καταστάσεων προσωπικότητας είναι η πιο επιθυμητή έκβαση της θεραπείας.Φαρμακευτική αγωγή μπορεί να χορηγηθεί για να βοηθήσει στη διαχείριση των συμπτωμάτων κατάθλιψης, άγχους, παρορμητικότητας και κατάχρησης ουσιών αλλά δεν αποκαθιστούν αυτή καθ’ αυτή την διάσχιση.Προτεραιότητα της ψυχοθεραπείας είναι η σταθεροποίηση του ασθενή και η αίσθηση ασφάλειας,προϋπόθεση για να μπορέσει ο ασθενής να εκφράσει και να επεξεργαστεί οδυνηρές αναμνήσεις.

Κλινική ύπνωση

Είναι μια θεραπευτική τεχνική που χρησιμοποιεί τη βαθιά χαλάρωση, τη συγκέντρωση και εστιασμένη προσοχή για να επιτευχθεί μια διαφοροποιημένη κατάσταση συνειδητότητας ή επίγνωσης, επιτρέποντας στο θεραπευόμενο να διερευνήσει τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις αναμνήσεις που μπορεί να είναι αποκομμένες από τη συνείδησή του (ασυνείδητες). Αυτή η τεχνική μπορεί να βοηθήσει για την πρόσβαση στις διαφορετικές ταυτότητες, διευκολύνοντας την επικοινωνία μεταξύ τους, καθώς και τη σταθεροποίηση και την ερμηνεία τους.

Αφού γίνει η διερεύνηση και επεξεργασία των αιτών της αποσύνδεσης, η θεραπεία μπορεί να προχωρήσει προς την επανασύνδεση, την ενσωμάτωση και την αποκατάσταση των εναλλακτικών «εαυτών» του ασθενή σε μία ενιαία λειτουργική ταυτότητα.