Μετατραυματικό Στρες & Χρόνιοι Πόνοι

Πολλά άτομα με χρόνιο πόνο υποφέρουν από PTSD λόγω των περιστατικών που προκάλεσαν δυσφορία που σχετίζεται με τραύμα, αλλά ο χρόνιος πόνος βρίσκεται επίσης συνήθως σε άτομα με PTSD ως κύρια διαταραχή τους. Ως εκ τούτου, μια καλύτερη κατανόηση αυτής της συννοσηρότητας μπορεί να είναι σημαντική για τη θεραπεία και των δύο διαταραχών.

Πιθανές εξηγήσεις

Κοινή ευπάθεια

Οι παράγοντες προδιάθεσης ή τα χαρακτηριστικά που προκαλούν την ανάπτυξη τόσο του PTSD όσο και του χρόνιου πόνου, όπως η ευαισθησία στο άγχος (η τάση να αποκρίνεται με φόβο λόγω της υπόθεσης ότι τα συμπτώματα είναι επιβλαβή), μπορεί να ενισχύσει την ένταση της αρχικής συναισθηματικής απόκρισης σε ένα τραυματικό συμβάν, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο εμφάνισης οποιασδήποτε κατάστασης.Μειωμένη απόκριση σε καταστάσεις κινδύνου και συναισθήματα απώλειας ελέγχου και απρόβλεπτης συμπεριφοράς αποτελούν ,επίσης, ευάλωτα σημεία, τα οποία ,μαζί με το τραυματικό συμβάν, επηρεάζουν τις συναισθηματικές αντιδράσεις του ατόμου.

Αμοιβαία συντήρηση

Αυτό το μοντέλο υποδηλώνει ότι ο χρόνιος πόνος και η PTSD διατηρούν και επιδεινώνουν ο ένας τον άλλο.Απειλητικά ερεθίσματα και καταστροφικές καταστάσεις οδηγούν σε επιλεκτικές και αρνητικές ερμηνείες τόσο των ερεθισμάτων που προκαλούν πόνο όσο και αυτών που προκαλούν φόβο. Το άγχος που σχετίζεται με PTSD μπορεί επίσης να περιλαμβάνει άμεση αντίληψη του πόνου.

Ευαισθησία στον πόνο και PTSD

Η φύση του τραυματικού συμβάντος παίζει ρόλο στον τρόπο με τον οποίο το PTSD επηρεάζει την ευαισθητοποίηση του πόνου. Το PTSD που σχετίζεται με την καταπολέμηση σχετίζεται με αυξημένα όρια πόνου, ενώ το PTSD που σχετίζεται με ατυχήματα σχετίζεται με μειωμένα όρια πόνου.

Θεραπευτική Προσέγγιση

Σημαντική είναι η διάκριση μεταξύ των ασθενών που αισθάνονται αναστατωμένοι για τις συνέπειες του τραυματικού πόνου και εκείνων που αισθάνονται αναστατωμένοι όταν σκέφτονται το ίδιο το τραυματικό συμβάν.Το πρόβλημα είναι ότι το «να αισθάνονται πολύ αναστατωμένοι όταν κάτι τους υπενθύμισε την αγχωτική εμπειρία» ερμηνεύεται μερικές φορές ως αναστατωμένοι όταν σκέφτονται πώς ο πόνος εμποδίζει τη συμμετοχή σε δραστηριότητες και όχι επειδή σκέφτονται το ίδιο το τραυματικό γεγονός.   Εάν επιλεγεί μια διαδοχική προσέγγιση,η πρωτογενής διαταραχή πρέπει να αντιμετωπιστεί πρώτα. Ωστόσο,δεν είναι πάντοτε προφανές ποια διαταραχή είναι η κύρια.

 Θεραπεία Γνωστικής Συμπεριφοράς

Σε τραύμα που σχετίζεται με ατυχήματα (στο οποίο τα κύρια συμπτώματα μπορεί να είναι μυοσκελετικός πόνος μεαυξημένα επίπεδα διέγερσης, καταστροφικές και σχετιζόμενες με τον πόνο πεποιθήσεις αποφυγής φόβου), ο φαύλος κύκλος που διατηρεί τόσο τον πόνο όσο και τα συμπτώματα PTSD μπορεί να διακοπεί από μια παρέμβαση με γνωστική συμπεριφορική εστίαση στη διαχείριση του πόνου και την έκθεση σε φοβισμένες δραστηριότητες.

Για πιο πολύπλοκα διαπροσωπικά τραύματα ή όταν ο χρόνιος πόνος και η PTSD παραμένουν για χρόνια, μπορεί να είναι απαραίτητη η ειδική και εξειδικευμένη παρέμβαση τόσο για PTSD όσο και για χρόνιο πόνο.

Τέλος, η γνώση της φύσης του τραυματικού συμβάντος είναι σημαντική για τον προγραμματισμό της θεραπείας. Εάν ο πόνος και το PTSD οφείλονται στο ίδιο τραυματικό συμβάν, μπορεί να είναι σημαντικό να εξεταστεί μια ολοκληρωμένη ή παράλληλη θεραπεία.