20/09/2018

Ενδοοικογενειακή Βία

Η ενδοοικογενειακή βία είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο που εμφανίζεται σε οικογένειες ανεξαρτήτων κοινωνικών τάξεων και μορφωτικών επιπέδων, χωρίς ωστόσο να γνωστοποιείται και να καταγγέλλεται. Ανάμεσα στις μορφές βίας ανήκουν η λεκτική, η σωματική, η οικονομική και η σεξουαλική βία.

Ενώ έχει παρατηρηθεί και ενδοοικογενειακή βία εις βάρος των ανδρών και των ηλικιωμένων μελών της οικογένειας, συνηθέστερα θύματα κακοποίησης είναι οι γυναίκες και τα παιδιά. Παρά την πολυπλοκότητα των καταστάσεων, οι γυναίκες που υφίστανται κακοποίηση στη σχέση τους φαίνεται να εμφανίζουν κάποια κοινά ψυχολογικά χαρακτηριστικά όπως χαμηλή αυτοεκτίμηση και παθητικότητα υπομένοντας τον πόνο και τις προσβολές. Συχνά εμφανίζουν ενοχές, προσπαθώντας να πείσουν τον εαυτό τους ότι εκείνες προκαλούν τον θυμό του συντρόφου τους και επομένως το αξίζουν.

Η ενδοοικογενειακή βία αναπτύσσεται με ύπουλο και σταδιακό τρόπο. Στην αρχή της σχέσης ο θύτης είναι τρομερά κτητικός, συναισθηματικά εκδηλωτικός και φροντιστικός. Δίνει την εντύπωση ότι θέλει να είναι συνέχεια με την σύντροφό του και ζηλεύει όταν εκείνη είναι έξω ή με φίλους. Η σύντροφος, από την άλλη, εκλαμβάνει αυτή την διεκδικητικότητα ως υπερβολική αγάπη και ενδιαφέρον. Σταδιακά αποκόβεται από τους φίλους και το οικογενειακό περιβάλλον. Το πρώτο επεισόδιο βίας μπορεί να εκδηλωθεί από τον ζηλόφθονο σύντροφο και να προκαλέσει τρόμο και έκπληξη στην γυναίκα. Ο σύντροφος τότε θα απολογηθεί, θα εκδηλώσει ακόμα περισσότερη στοργή και θα αποδόσει την έκρηξή του στον θυμό και στην έντονη αγάπη που έχει. Σύντομα η γυναίκα θα ανακαλύψει ότι η βία που υποτίθεται ήταν μία παρόρμηση που δεν θα επαναληφθεί, θα γίνει μοτίβο στην παγιδευτική σχέση.

Όταν ακούμε για τέτοια περιστατικά βίας, είναι πολύ εύκολο να αναρωτηθούμε γιατί οι γυναίκες αυτές δεν φεύγουν. Στην πραγματικότητα όμως η διαφυγή από μία κακοποιητική σχέση είναι εξαιρετικά δύσκολη. Πέραν της συναισθηματικής εμπλοκής και εξάρτησης, τα θύματα βίας συνήθως δεν έχουν υποστηρικτικό δίκτυο ή οικονομική ανεξαρτησία. Είναι ταπεινωμένες και δυσκολεύονται να μιλήσουν σε κάποιον για το βίωμά τους. Ο κακοποιητικός σύντροφος εξαπολύει συνεχώς απειλές («αν μιλήσεις θα σε βρω και θα σε σκοτώσω») που τις καθιστούν καθηλωμένες και αβοήθητες. Αν ο άντρας αντιδρά βίαια όταν η γυναίκα κάνει μια μικρή ζημιά στο σπίτι, φανταστείτε την αντίδρασή του όταν τον ¨εξευτελίσει¨ εγκαταλείποντάς τον. Δεν είναι λίγα, εξάλλου, τα περιστατικά γυναικών που στράφηκαν στις πατρικές τους οικογένειες για βοήθεια χωρίς ανταπόκριση. Η διαφυγή γίνεται ακόμα πιο δύσκολη όταν υπάρχουν παιδιά, αφού οι γυναίκες αυτές αδυνατούν οικονομικά να τα φροντίσουν μόνες τους και φοβούνται και για την ακεραιότητα των παιδιών τους στην περίπτωση που ο θυμωμένος σύζυγος τους βρει.

Η συμβουλευτική κακοποιημένων γυναικών στοχεύει στην ψυχολογική υποστήριξη και ενδυνάμωση των θυμάτων. Τα θύματα ενθαρρύνονται να έχουν αυτοπεποίθηση και να αναγνωρίσουν ότι το βίωμά τους αποτελεί ένα κοινωνικό φαινόμενο που πρέπει να εξαλειφθεί. Αντιλαμβανόμενες τον κίνδυνο που διατρέχουν αυτές και τα παιδιά τους καθοδηγούνται ώστε να φύγουν με ασφαλή τρόπο από την κακοποίηση και να μην ανέχονται την βία σε καμία μορφή της.

Άτομα που υφίστανται ή είναι μάρτυρες περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας μπορούν να καλέσουν στην Γραμμή SOS για γυναίκες θύματα βίας: 15900

1 Likes

Η ενδοοικογενειακή βία είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο που εμφανίζεται σε οικογένειες ανεξαρτήτων κοινωνικών τάξεων και μορφωτικών επιπέδων, χωρίς ωστόσο να γνωστοποιείται και να καταγγέλλεται. Ανάμεσα στις μορφές βίας ανήκουν η λεκτική, η σωματική, η οικονομική και η σεξουαλική βία.

Ενώ έχει παρατηρηθεί και ενδοοικογενειακή βία εις βάρος των ανδρών και των ηλικιωμένων μελών της οικογένειας, συνηθέστερα θύματα κακοποίησης είναι οι γυναίκες και τα παιδιά. Παρά την πολυπλοκότητα των καταστάσεων, οι γυναίκες που υφίστανται κακοποίηση στη σχέση τους φαίνεται να εμφανίζουν κάποια κοινά ψυχολογικά χαρακτηριστικά όπως χαμηλή αυτοεκτίμηση και παθητικότητα υπομένοντας τον πόνο και τις προσβολές. Συχνά εμφανίζουν ενοχές, προσπαθώντας να πείσουν τον εαυτό τους ότι εκείνες προκαλούν τον θυμό του συντρόφου τους και επομένως το αξίζουν.

Η ενδοοικογενειακή βία αναπτύσσεται με ύπουλο και σταδιακό τρόπο. Στην αρχή της σχέσης ο θύτης είναι τρομερά κτητικός, συναισθηματικά εκδηλωτικός και φροντιστικός. Δίνει την εντύπωση ότι θέλει να είναι συνέχεια με την σύντροφό του και ζηλεύει όταν εκείνη είναι έξω ή με φίλους. Η σύντροφος, από την άλλη, εκλαμβάνει αυτή την διεκδικητικότητα ως υπερβολική αγάπη και ενδιαφέρον. Σταδιακά αποκόβεται από τους φίλους και το οικογενειακό περιβάλλον. Το πρώτο επεισόδιο βίας μπορεί να εκδηλωθεί από τον ζηλόφθονο σύντροφο και να προκαλέσει τρόμο και έκπληξη στην γυναίκα. Ο σύντροφος τότε θα απολογηθεί, θα εκδηλώσει ακόμα περισσότερη στοργή και θα αποδόσει την έκρηξή του στον θυμό και στην έντονη αγάπη που έχει. Σύντομα η γυναίκα θα ανακαλύψει ότι η βία που υποτίθεται ήταν μία παρόρμηση που δεν θα επαναληφθεί, θα γίνει μοτίβο στην παγιδευτική σχέση.

Όταν ακούμε για τέτοια περιστατικά βίας, είναι πολύ εύκολο να αναρωτηθούμε γιατί οι γυναίκες αυτές δεν φεύγουν. Στην πραγματικότητα όμως η διαφυγή από μία κακοποιητική σχέση είναι εξαιρετικά δύσκολη. Πέραν της συναισθηματικής εμπλοκής και εξάρτησης, τα θύματα βίας συνήθως δεν έχουν υποστηρικτικό δίκτυο ή οικονομική ανεξαρτησία. Είναι ταπεινωμένες και δυσκολεύονται να μιλήσουν σε κάποιον για το βίωμά τους. Ο κακοποιητικός σύντροφος εξαπολύει συνεχώς απειλές («αν μιλήσεις θα σε βρω και θα σε σκοτώσω») που τις καθιστούν καθηλωμένες και αβοήθητες. Αν ο άντρας αντιδρά βίαια όταν η γυναίκα κάνει μια μικρή ζημιά στο σπίτι, φανταστείτε την αντίδρασή του όταν τον ¨εξευτελίσει¨ εγκαταλείποντάς τον. Δεν είναι λίγα, εξάλλου, τα περιστατικά γυναικών που στράφηκαν στις πατρικές τους οικογένειες για βοήθεια χωρίς ανταπόκριση. Η διαφυγή γίνεται ακόμα πιο δύσκολη όταν υπάρχουν παιδιά, αφού οι γυναίκες αυτές αδυνατούν οικονομικά να τα φροντίσουν μόνες τους και φοβούνται και για την ακεραιότητα των παιδιών τους στην περίπτωση που ο θυμωμένος σύζυγος τους βρει.

Η συμβουλευτική κακοποιημένων γυναικών στοχεύει στην ψυχολογική υποστήριξη και ενδυνάμωση των θυμάτων. Τα θύματα ενθαρρύνονται να έχουν αυτοπεποίθηση και να αναγνωρίσουν ότι το βίωμά τους αποτελεί ένα κοινωνικό φαινόμενο που πρέπει να εξαλειφθεί. Αντιλαμβανόμενες τον κίνδυνο που διατρέχουν αυτές και τα παιδιά τους καθοδηγούνται ώστε να φύγουν με ασφαλή τρόπο από την κακοποίηση και να μην ανέχονται την βία σε καμία μορφή της.

Άτομα που υφίστανται ή είναι μάρτυρες περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας μπορούν να καλέσουν στην Γραμμή SOS για γυναίκες θύματα βίας: 15900

20/09/2018

Ενδοοικογενειακή Βία

Η ενδοοικογενειακή βία είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο που εμφανίζεται σε οικογένειες ανεξαρτήτων κοινωνικών τάξεων και μορφωτικών επιπέδων, χωρίς ωστόσο να γνωστοποιείται και να καταγγέλλεται. Ανάμεσα στις μορφές βίας ανήκουν η λεκτική, η σωματική, η οικονομική και η σεξουαλική βία.

Ενώ έχει παρατηρηθεί και ενδοοικογενειακή βία εις βάρος των ανδρών και των ηλικιωμένων μελών της οικογένειας, συνηθέστερα θύματα κακοποίησης είναι οι γυναίκες και τα παιδιά. Παρά την πολυπλοκότητα των καταστάσεων, οι γυναίκες που υφίστανται κακοποίηση στη σχέση τους φαίνεται να εμφανίζουν κάποια κοινά ψυχολογικά χαρακτηριστικά όπως χαμηλή αυτοεκτίμηση και παθητικότητα υπομένοντας τον πόνο και τις προσβολές. Συχνά εμφανίζουν ενοχές, προσπαθώντας να πείσουν τον εαυτό τους ότι εκείνες προκαλούν τον θυμό του συντρόφου τους και επομένως το αξίζουν.

Η ενδοοικογενειακή βία αναπτύσσεται με ύπουλο και σταδιακό τρόπο. Στην αρχή της σχέσης ο θύτης είναι τρομερά κτητικός, συναισθηματικά εκδηλωτικός και φροντιστικός. Δίνει την εντύπωση ότι θέλει να είναι συνέχεια με την σύντροφό του και ζηλεύει όταν εκείνη είναι έξω ή με φίλους. Η σύντροφος, από την άλλη, εκλαμβάνει αυτή την διεκδικητικότητα ως υπερβολική αγάπη και ενδιαφέρον. Σταδιακά αποκόβεται από τους φίλους και το οικογενειακό περιβάλλον. Το πρώτο επεισόδιο βίας μπορεί να εκδηλωθεί από τον ζηλόφθονο σύντροφο και να προκαλέσει τρόμο και έκπληξη στην γυναίκα. Ο σύντροφος τότε θα απολογηθεί, θα εκδηλώσει ακόμα περισσότερη στοργή και θα αποδόσει την έκρηξή του στον θυμό και στην έντονη αγάπη που έχει. Σύντομα η γυναίκα θα ανακαλύψει ότι η βία που υποτίθεται ήταν μία παρόρμηση που δεν θα επαναληφθεί, θα γίνει μοτίβο στην παγιδευτική σχέση.

Όταν ακούμε για τέτοια περιστατικά βίας, είναι πολύ εύκολο να αναρωτηθούμε γιατί οι γυναίκες αυτές δεν φεύγουν. Στην πραγματικότητα όμως η διαφυγή από μία κακοποιητική σχέση είναι εξαιρετικά δύσκολη. Πέραν της συναισθηματικής εμπλοκής και εξάρτησης, τα θύματα βίας συνήθως δεν έχουν υποστηρικτικό δίκτυο ή οικονομική ανεξαρτησία. Είναι ταπεινωμένες και δυσκολεύονται να μιλήσουν σε κάποιον για το βίωμά τους. Ο κακοποιητικός σύντροφος εξαπολύει συνεχώς απειλές («αν μιλήσεις θα σε βρω και θα σε σκοτώσω») που τις καθιστούν καθηλωμένες και αβοήθητες. Αν ο άντρας αντιδρά βίαια όταν η γυναίκα κάνει μια μικρή ζημιά στο σπίτι, φανταστείτε την αντίδρασή του όταν τον ¨εξευτελίσει¨ εγκαταλείποντάς τον. Δεν είναι λίγα, εξάλλου, τα περιστατικά γυναικών που στράφηκαν στις πατρικές τους οικογένειες για βοήθεια χωρίς ανταπόκριση. Η διαφυγή γίνεται ακόμα πιο δύσκολη όταν υπάρχουν παιδιά, αφού οι γυναίκες αυτές αδυνατούν οικονομικά να τα φροντίσουν μόνες τους και φοβούνται και για την ακεραιότητα των παιδιών τους στην περίπτωση που ο θυμωμένος σύζυγος τους βρει.

Η συμβουλευτική κακοποιημένων γυναικών στοχεύει στην ψυχολογική υποστήριξη και ενδυνάμωση των θυμάτων. Τα θύματα ενθαρρύνονται να έχουν αυτοπεποίθηση και να αναγνωρίσουν ότι το βίωμά τους αποτελεί ένα κοινωνικό φαινόμενο που πρέπει να εξαλειφθεί. Αντιλαμβανόμενες τον κίνδυνο που διατρέχουν αυτές και τα παιδιά τους καθοδηγούνται ώστε να φύγουν με ασφαλή τρόπο από την κακοποίηση και να μην ανέχονται την βία σε καμία μορφή της.

Άτομα που υφίστανται ή είναι μάρτυρες περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας μπορούν να καλέσουν στην Γραμμή SOS για γυναίκες θύματα βίας: 15900

1 Likes

Η ενδοοικογενειακή βία είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο που εμφανίζεται σε οικογένειες ανεξαρτήτων κοινωνικών τάξεων και μορφωτικών επιπέδων, χωρίς ωστόσο να γνωστοποιείται και να καταγγέλλεται. Ανάμεσα στις μορφές βίας ανήκουν η λεκτική, η σωματική, η οικονομική και η σεξουαλική βία.

Ενώ έχει παρατηρηθεί και ενδοοικογενειακή βία εις βάρος των ανδρών και των ηλικιωμένων μελών της οικογένειας, συνηθέστερα θύματα κακοποίησης είναι οι γυναίκες και τα παιδιά. Παρά την πολυπλοκότητα των καταστάσεων, οι γυναίκες που υφίστανται κακοποίηση στη σχέση τους φαίνεται να εμφανίζουν κάποια κοινά ψυχολογικά χαρακτηριστικά όπως χαμηλή αυτοεκτίμηση και παθητικότητα υπομένοντας τον πόνο και τις προσβολές. Συχνά εμφανίζουν ενοχές, προσπαθώντας να πείσουν τον εαυτό τους ότι εκείνες προκαλούν τον θυμό του συντρόφου τους και επομένως το αξίζουν.

Η ενδοοικογενειακή βία αναπτύσσεται με ύπουλο και σταδιακό τρόπο. Στην αρχή της σχέσης ο θύτης είναι τρομερά κτητικός, συναισθηματικά εκδηλωτικός και φροντιστικός. Δίνει την εντύπωση ότι θέλει να είναι συνέχεια με την σύντροφό του και ζηλεύει όταν εκείνη είναι έξω ή με φίλους. Η σύντροφος, από την άλλη, εκλαμβάνει αυτή την διεκδικητικότητα ως υπερβολική αγάπη και ενδιαφέρον. Σταδιακά αποκόβεται από τους φίλους και το οικογενειακό περιβάλλον. Το πρώτο επεισόδιο βίας μπορεί να εκδηλωθεί από τον ζηλόφθονο σύντροφο και να προκαλέσει τρόμο και έκπληξη στην γυναίκα. Ο σύντροφος τότε θα απολογηθεί, θα εκδηλώσει ακόμα περισσότερη στοργή και θα αποδόσει την έκρηξή του στον θυμό και στην έντονη αγάπη που έχει. Σύντομα η γυναίκα θα ανακαλύψει ότι η βία που υποτίθεται ήταν μία παρόρμηση που δεν θα επαναληφθεί, θα γίνει μοτίβο στην παγιδευτική σχέση.

Όταν ακούμε για τέτοια περιστατικά βίας, είναι πολύ εύκολο να αναρωτηθούμε γιατί οι γυναίκες αυτές δεν φεύγουν. Στην πραγματικότητα όμως η διαφυγή από μία κακοποιητική σχέση είναι εξαιρετικά δύσκολη. Πέραν της συναισθηματικής εμπλοκής και εξάρτησης, τα θύματα βίας συνήθως δεν έχουν υποστηρικτικό δίκτυο ή οικονομική ανεξαρτησία. Είναι ταπεινωμένες και δυσκολεύονται να μιλήσουν σε κάποιον για το βίωμά τους. Ο κακοποιητικός σύντροφος εξαπολύει συνεχώς απειλές («αν μιλήσεις θα σε βρω και θα σε σκοτώσω») που τις καθιστούν καθηλωμένες και αβοήθητες. Αν ο άντρας αντιδρά βίαια όταν η γυναίκα κάνει μια μικρή ζημιά στο σπίτι, φανταστείτε την αντίδρασή του όταν τον ¨εξευτελίσει¨ εγκαταλείποντάς τον. Δεν είναι λίγα, εξάλλου, τα περιστατικά γυναικών που στράφηκαν στις πατρικές τους οικογένειες για βοήθεια χωρίς ανταπόκριση. Η διαφυγή γίνεται ακόμα πιο δύσκολη όταν υπάρχουν παιδιά, αφού οι γυναίκες αυτές αδυνατούν οικονομικά να τα φροντίσουν μόνες τους και φοβούνται και για την ακεραιότητα των παιδιών τους στην περίπτωση που ο θυμωμένος σύζυγος τους βρει.

Η συμβουλευτική κακοποιημένων γυναικών στοχεύει στην ψυχολογική υποστήριξη και ενδυνάμωση των θυμάτων. Τα θύματα ενθαρρύνονται να έχουν αυτοπεποίθηση και να αναγνωρίσουν ότι το βίωμά τους αποτελεί ένα κοινωνικό φαινόμενο που πρέπει να εξαλειφθεί. Αντιλαμβανόμενες τον κίνδυνο που διατρέχουν αυτές και τα παιδιά τους καθοδηγούνται ώστε να φύγουν με ασφαλή τρόπο από την κακοποίηση και να μην ανέχονται την βία σε καμία μορφή της.

Άτομα που υφίστανται ή είναι μάρτυρες περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας μπορούν να καλέσουν στην Γραμμή SOS για γυναίκες θύματα βίας: 15900