Ψυχική ανθεκτικότητα: Παράγοντες ανάπτυξης και επικινδυνότητας
Η πλειοψηφία των ανθρώπων έρχεται αντιμέτωπη με στρεσογόνες καταστάσεις και αντιξοότητες κατά την διάρκεια της ζωής του και εκτίθεται τουλάχιστον
ΠερισσότεραΗ πλειοψηφία των ανθρώπων έρχεται αντιμέτωπη με στρεσογόνες καταστάσεις και αντιξοότητες κατά την διάρκεια της ζωής του και εκτίθεται τουλάχιστον
ΠερισσότεραΗ διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και/ ή υπερκινητικότητας (ΔΕΠ/Υ) είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή που ξεκινά στην παιδική ηλικία και παραμένει στην
ΠερισσότεραΟ σχολικός εκφοβισμός και η θυματοποίηση από συνομηλίκους αποτελεί ένα πρόβλημα, το οποίο αντιμετωπίζουν παιδιά και έφηβοι εντός, αλλά και
ΠερισσότεραΤα άτομα που πάσχουν από τις διαταραχές αυτές εμπλέκονται σε παρορμητικές συμπεριφορές εις βάρος του εαυτού τους ή των άλλων. Οι συμπεριφορές αυτές άλλοτε είναι προσχεδιασμένες και άλλοτε όχι, ενώ τα άτομα δυσκολεύονται πολύ να αντισταθούν σε αυτές. Πριν την εκτέλεση της συμπεριφοράς, παρατηρείται ψυχική διέγερση ενώ μετά το άτομο αισθάνεται ανακούφιση ή ευχαρίστηση. Κάποιες φορές τα αισθήματα αυτά συνοδεύονται από ενοχή και μεταμέλεια, ενώ άλλες όχι.
Οι βασικές κατηγορίες τέτοιων διαταραχών είναι οι εξής:
Θεραπεία
Ανάλογα με την κατηγορία και την βαρύτητα της διαταραχής συνιστάται αντίστοιχη θεραπεία. Πολλές φορές γίνεται συνδυασμός φαρμακευτικής αγωγής και ψυχοθεραπείας (πχ. στις βίαιες εκρήξεις θυμού). Στόχος είναι η διακοπή της συμπεριφοράς και η διαχείριση των συναισθημάτων που την υποκινούν (πχ. έντονο άγχος στην τριχοτιλλομανία ή αισθήματα ενοχής στην παθολογική χαρτοπαιξία).
Τα άτομα που πάσχουν από τις διαταραχές αυτές εμπλέκονται σε παρορμητικές συμπεριφορές εις βάρος του εαυτού τους ή των άλλων. Οι συμπεριφορές αυτές άλλοτε είναι προσχεδιασμένες και άλλοτε όχι, ενώ τα άτομα δυσκολεύονται πολύ να αντισταθούν σε αυτές. Πριν την εκτέλεση της συμπεριφοράς, παρατηρείται ψυχική διέγερση ενώ μετά το άτομο αισθάνεται ανακούφιση ή ευχαρίστηση. Κάποιες φορές τα αισθήματα αυτά συνοδεύονται από ενοχή και μεταμέλεια, ενώ άλλες όχι.
Οι βασικές κατηγορίες τέτοιων διαταραχών είναι οι εξής:
Θεραπεία
Ανάλογα με την κατηγορία και την βαρύτητα της διαταραχής συνιστάται αντίστοιχη θεραπεία. Πολλές φορές γίνεται συνδυασμός φαρμακευτικής αγωγής και ψυχοθεραπείας (πχ. στις βίαιες εκρήξεις θυμού). Στόχος είναι η διακοπή της συμπεριφοράς και η διαχείριση των συναισθημάτων που την υποκινούν (πχ. έντονο άγχος στην τριχοτιλλομανία ή αισθήματα ενοχής στην παθολογική χαρτοπαιξία).
Τα άτομα που πάσχουν από τις διαταραχές αυτές εμπλέκονται σε παρορμητικές συμπεριφορές εις βάρος του εαυτού τους ή των άλλων. Οι συμπεριφορές αυτές άλλοτε είναι προσχεδιασμένες και άλλοτε όχι, ενώ τα άτομα δυσκολεύονται πολύ να αντισταθούν σε αυτές. Πριν την εκτέλεση της συμπεριφοράς, παρατηρείται ψυχική διέγερση ενώ μετά το άτομο αισθάνεται ανακούφιση ή ευχαρίστηση. Κάποιες φορές τα αισθήματα αυτά συνοδεύονται από ενοχή και μεταμέλεια, ενώ άλλες όχι.
Οι βασικές κατηγορίες τέτοιων διαταραχών είναι οι εξής:
Θεραπεία
Ανάλογα με την κατηγορία και την βαρύτητα της διαταραχής συνιστάται αντίστοιχη θεραπεία. Πολλές φορές γίνεται συνδυασμός φαρμακευτικής αγωγής και ψυχοθεραπείας (πχ. στις βίαιες εκρήξεις θυμού). Στόχος είναι η διακοπή της συμπεριφοράς και η διαχείριση των συναισθημάτων που την υποκινούν (πχ. έντονο άγχος στην τριχοτιλλομανία ή αισθήματα ενοχής στην παθολογική χαρτοπαιξία).
Τα άτομα που πάσχουν από τις διαταραχές αυτές εμπλέκονται σε παρορμητικές συμπεριφορές εις βάρος του εαυτού τους ή των άλλων. Οι συμπεριφορές αυτές άλλοτε είναι προσχεδιασμένες και άλλοτε όχι, ενώ τα άτομα δυσκολεύονται πολύ να αντισταθούν σε αυτές. Πριν την εκτέλεση της συμπεριφοράς, παρατηρείται ψυχική διέγερση ενώ μετά το άτομο αισθάνεται ανακούφιση ή ευχαρίστηση. Κάποιες φορές τα αισθήματα αυτά συνοδεύονται από ενοχή και μεταμέλεια, ενώ άλλες όχι.
Οι βασικές κατηγορίες τέτοιων διαταραχών είναι οι εξής:
Θεραπεία
Ανάλογα με την κατηγορία και την βαρύτητα της διαταραχής συνιστάται αντίστοιχη θεραπεία. Πολλές φορές γίνεται συνδυασμός φαρμακευτικής αγωγής και ψυχοθεραπείας (πχ. στις βίαιες εκρήξεις θυμού). Στόχος είναι η διακοπή της συμπεριφοράς και η διαχείριση των συναισθημάτων που την υποκινούν (πχ. έντονο άγχος στην τριχοτιλλομανία ή αισθήματα ενοχής στην παθολογική χαρτοπαιξία).