Ψυχική ανθεκτικότητα: Παράγοντες ανάπτυξης και επικινδυνότητας
Η πλειοψηφία των ανθρώπων έρχεται αντιμέτωπη με στρεσογόνες καταστάσεις και αντιξοότητες κατά την διάρκεια της ζωής του και εκτίθεται τουλάχιστον
ΠερισσότεραΗ πλειοψηφία των ανθρώπων έρχεται αντιμέτωπη με στρεσογόνες καταστάσεις και αντιξοότητες κατά την διάρκεια της ζωής του και εκτίθεται τουλάχιστον
ΠερισσότεραΗ διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και/ ή υπερκινητικότητας (ΔΕΠ/Υ) είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή που ξεκινά στην παιδική ηλικία και παραμένει στην
ΠερισσότεραΟ σχολικός εκφοβισμός και η θυματοποίηση από συνομηλίκους αποτελεί ένα πρόβλημα, το οποίο αντιμετωπίζουν παιδιά και έφηβοι εντός, αλλά και
ΠερισσότεραΠολλά ζευγάρια, ιδιαίτερα σε μακροχρόνιες σχέσεις, έρχονται σε θεραπεία για να διαχειριστούν θέματα όπως η έλλειψη επαφής, η δυσμενής επικοινωνία με τον σύντροφό τους, ακόμη και η ανάγκη για ανανέωση της σχέσης.
Στόχος της θεραπευτικής διαδικασίας είναι να καλυφθούν οι ανάγκες και οι επιθυμίες και των δύο συντρόφων. Μια αποτελεσματική θεραπευτική προσέγγιση, είναι αυτή της Γνωσιακής-Συμπεριφορικής ψυχοθεραπείας. Σύμφωνα με τον Ellis, έναν από τους πρώτους θεωρητικούς που πρότεινε μια γνωσιακή προσέγγιση στη θεραπεία ζεύγους, η δυσλειτουργία στο γάμο εμφανίζεται όταν οι σύντροφοι συντηρούν μη ρεαλιστικές πεποιθήσεις σχετικά με τη σχέση τους και κάνουν ακραία αρνητικές αποτιμήσεις όταν αισθανθούν απογοήτευση. Πολλά ζευγάρια ξεκινούν τη σχέση με την πεποίθηση ότι η αγάπη εμφανίζεται αυθόρμητα μεταξύ δύο ανθρώπων και παραμένει με αυτό τον τρόπο για πάντα, χωρίς περαιτέρω προσπάθεια, με αποτέλεσμα, να βιώνουν μείωση στην ικανοποίηση όταν συνειδητοποιήσουν ότι για να διατηρήσουν τη σχέση τους απαιτείται σκληρή δουλειά.
Κατά την θεραπευτική διαδικασία, οι σύντροφοι ενθαρρύνονται να αναγνωρίζουν συναισθήματα όπως ο θυμός, η απογοήτευση και η μοναξιά προκειμένου να τα διαχειριστούν και να μιλήσουν ανοιχτά για αυτά. Ανάμεσα στα θέματα που αναδύονται συχνά είναι η απιστία, η έλλειψη χρόνου μεταξύ των συντρόφων, η αναποτελεσματική ή συγκρουσιακή επικοινωνία, η συναισθηματική απόσταση, η ανεπαρκής υποστήριξη του συντρόφου, σεξουαλικές διαφορές και δυσκολίες και απουσία ενδιαφέροντος ή τρυφερότητας. Τα δυσάρεστα συναισθήματα στις σχέσεις δεν προκαλούνται απλώς από τους κακούς χειρισμούς του ενός ή του άλλου συντρόφου, αλλά από τις απόψεις που οι σύντροφοι έχουν για τις πράξεις του καθενός από αυτούς και για τις δύσκολες περιστάσεις της ζωής. Οι διαταραγμένοι γάμοι είναι αποτέλεσμα μη ορθολογικών πεποιθήσεων, άκαμπτων στάσεων και δυσλειουργικών κανόνων ζωής που μπορεί να έχει ο ένας ή και οι δύο σύζυγοι. Οι μη ρεαλιστικές και απαιτητικές προσδοκίες αναπτύσσονται ως αποτέλεσμα αυτής της δυσλειτουργικής σκέψης και προκαλούν απογοήτευση και ματαίωση όταν θεωρείται ότι παραβιάζονται. Οι συμπεριφορές αυτές με τη σειρά τους εγείρουν αρνητικές αυτόματες σκέψεις που προκαλούν επιπλέον αρνητικά συναισθήματα καταλήγοντας σε έναν φαύλο κύκλο.
Η γνωσιακή-συμπεριφοριστική ψυχοθεραπεία, λοιπόν, έρχεται να δώσει έμφαση στην ανεύρεση των διεξόδων για την αλλαγή των συμπεριφορών αυτών, από τη στιγμή που το ζευγάρι συνειδητοποιεί πως η πηγή των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ανάγεται στην μεταξύ τους σχέση και όχι σε προσωπικό επίπεδο. Εστιάζεται στις πεποιθήσεις που αναγνωρίζονται ως συνιστώσες της διαφωνίας σε μία σχέση και οι οποίες συνεισφέρουν στην υποκειμενική απογοήτευση που βιώνει κάθε σύντροφος εξαιτίας της σχέσης. Η προσέγγιση αυτή κινείται προς τον πυρήνα της δυσκολίας στη σχέση μέσω της εστίασης τόσο σε κρυμμένα όσο και σε προφανή προβλήματα του εδώ και τώρα.
Πιο πρακτικά, θα βοηθήσει στην αποκατάσταση της επικοινωνίας, με σκοπό τα άτομα να νοηματοδοτήσουν τις πηγές συγκρούσεών τους και να προσπαθήσουν να τις επιλύσουν και να αναλύσουν τα καλά και κακά μέρη της σχέσης τους. Μπορούν επίσης, να μάθουν δεξιότητες, μέσω τεχνικών, για την σταθεροποίηση της σχέσης, όπως ανοιχτή επικοινωνία και έκφραση συναισθημάτων, χωρίς απειλές και εκφοβισμούς. Τέτοιες τεχνικές, έχουν αποδειχτεί εξαιρετικά αποτελεσματικές, σε σχέση με άλλες θεραπευτικές προσεγγίσεις, ειδικά σε θέματα σεξουαλικής θεραπείας.
Η θεραπεία ζεύγους βοηθά τα ζευγάρια να κατανοήσουν βαθύτερα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, καθώς και να βρουν νέους τρόπους συμπόρευσης. Εάν πάλι το ζευγάρι έχει πάρει απόφαση να χωρίσει, η θεραπεία βοηθά ώστε να χωρίσουν όσο καλύτερα γίνεται στις δεδομένες συνθήκες.
Πολλά ζευγάρια, ιδιαίτερα σε μακροχρόνιες σχέσεις, έρχονται σε θεραπεία για να διαχειριστούν θέματα όπως η έλλειψη επαφής, η δυσμενής επικοινωνία με τον σύντροφό τους, ακόμη και η ανάγκη για ανανέωση της σχέσης.
Στόχος της θεραπευτικής διαδικασίας είναι να καλυφθούν οι ανάγκες και οι επιθυμίες και των δύο συντρόφων. Μια αποτελεσματική θεραπευτική προσέγγιση, είναι αυτή της Γνωσιακής-Συμπεριφορικής ψυχοθεραπείας. Σύμφωνα με τον Ellis, έναν από τους πρώτους θεωρητικούς που πρότεινε μια γνωσιακή προσέγγιση στη θεραπεία ζεύγους, η δυσλειτουργία στο γάμο εμφανίζεται όταν οι σύντροφοι συντηρούν μη ρεαλιστικές πεποιθήσεις σχετικά με τη σχέση τους και κάνουν ακραία αρνητικές αποτιμήσεις όταν αισθανθούν απογοήτευση. Πολλά ζευγάρια ξεκινούν τη σχέση με την πεποίθηση ότι η αγάπη εμφανίζεται αυθόρμητα μεταξύ δύο ανθρώπων και παραμένει με αυτό τον τρόπο για πάντα, χωρίς περαιτέρω προσπάθεια, με αποτέλεσμα, να βιώνουν μείωση στην ικανοποίηση όταν συνειδητοποιήσουν ότι για να διατηρήσουν τη σχέση τους απαιτείται σκληρή δουλειά.
Κατά την θεραπευτική διαδικασία, οι σύντροφοι ενθαρρύνονται να αναγνωρίζουν συναισθήματα όπως ο θυμός, η απογοήτευση και η μοναξιά προκειμένου να τα διαχειριστούν και να μιλήσουν ανοιχτά για αυτά. Ανάμεσα στα θέματα που αναδύονται συχνά είναι η απιστία, η έλλειψη χρόνου μεταξύ των συντρόφων, η αναποτελεσματική ή συγκρουσιακή επικοινωνία, η συναισθηματική απόσταση, η ανεπαρκής υποστήριξη του συντρόφου, σεξουαλικές διαφορές και δυσκολίες και απουσία ενδιαφέροντος ή τρυφερότητας. Τα δυσάρεστα συναισθήματα στις σχέσεις δεν προκαλούνται απλώς από τους κακούς χειρισμούς του ενός ή του άλλου συντρόφου, αλλά από τις απόψεις που οι σύντροφοι έχουν για τις πράξεις του καθενός από αυτούς και για τις δύσκολες περιστάσεις της ζωής. Οι διαταραγμένοι γάμοι είναι αποτέλεσμα μη ορθολογικών πεποιθήσεων, άκαμπτων στάσεων και δυσλειουργικών κανόνων ζωής που μπορεί να έχει ο ένας ή και οι δύο σύζυγοι. Οι μη ρεαλιστικές και απαιτητικές προσδοκίες αναπτύσσονται ως αποτέλεσμα αυτής της δυσλειτουργικής σκέψης και προκαλούν απογοήτευση και ματαίωση όταν θεωρείται ότι παραβιάζονται. Οι συμπεριφορές αυτές με τη σειρά τους εγείρουν αρνητικές αυτόματες σκέψεις που προκαλούν επιπλέον αρνητικά συναισθήματα καταλήγοντας σε έναν φαύλο κύκλο.
Η γνωσιακή-συμπεριφοριστική ψυχοθεραπεία, λοιπόν, έρχεται να δώσει έμφαση στην ανεύρεση των διεξόδων για την αλλαγή των συμπεριφορών αυτών, από τη στιγμή που το ζευγάρι συνειδητοποιεί πως η πηγή των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ανάγεται στην μεταξύ τους σχέση και όχι σε προσωπικό επίπεδο. Εστιάζεται στις πεποιθήσεις που αναγνωρίζονται ως συνιστώσες της διαφωνίας σε μία σχέση και οι οποίες συνεισφέρουν στην υποκειμενική απογοήτευση που βιώνει κάθε σύντροφος εξαιτίας της σχέσης. Η προσέγγιση αυτή κινείται προς τον πυρήνα της δυσκολίας στη σχέση μέσω της εστίασης τόσο σε κρυμμένα όσο και σε προφανή προβλήματα του εδώ και τώρα.
Πιο πρακτικά, θα βοηθήσει στην αποκατάσταση της επικοινωνίας, με σκοπό τα άτομα να νοηματοδοτήσουν τις πηγές συγκρούσεών τους και να προσπαθήσουν να τις επιλύσουν και να αναλύσουν τα καλά και κακά μέρη της σχέσης τους. Μπορούν επίσης, να μάθουν δεξιότητες, μέσω τεχνικών, για την σταθεροποίηση της σχέσης, όπως ανοιχτή επικοινωνία και έκφραση συναισθημάτων, χωρίς απειλές και εκφοβισμούς. Τέτοιες τεχνικές, έχουν αποδειχτεί εξαιρετικά αποτελεσματικές, σε σχέση με άλλες θεραπευτικές προσεγγίσεις, ειδικά σε θέματα σεξουαλικής θεραπείας.
Η θεραπεία ζεύγους βοηθά τα ζευγάρια να κατανοήσουν βαθύτερα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, καθώς και να βρουν νέους τρόπους συμπόρευσης. Εάν πάλι το ζευγάρι έχει πάρει απόφαση να χωρίσει, η θεραπεία βοηθά ώστε να χωρίσουν όσο καλύτερα γίνεται στις δεδομένες συνθήκες.
Πολλά ζευγάρια, ιδιαίτερα σε μακροχρόνιες σχέσεις, έρχονται σε θεραπεία για να διαχειριστούν θέματα όπως η έλλειψη επαφής, η δυσμενής επικοινωνία με τον σύντροφό τους, ακόμη και η ανάγκη για ανανέωση της σχέσης.
Στόχος της θεραπευτικής διαδικασίας είναι να καλυφθούν οι ανάγκες και οι επιθυμίες και των δύο συντρόφων. Μια αποτελεσματική θεραπευτική προσέγγιση, είναι αυτή της Γνωσιακής-Συμπεριφορικής ψυχοθεραπείας. Σύμφωνα με τον Ellis, έναν από τους πρώτους θεωρητικούς που πρότεινε μια γνωσιακή προσέγγιση στη θεραπεία ζεύγους, η δυσλειτουργία στο γάμο εμφανίζεται όταν οι σύντροφοι συντηρούν μη ρεαλιστικές πεποιθήσεις σχετικά με τη σχέση τους και κάνουν ακραία αρνητικές αποτιμήσεις όταν αισθανθούν απογοήτευση. Πολλά ζευγάρια ξεκινούν τη σχέση με την πεποίθηση ότι η αγάπη εμφανίζεται αυθόρμητα μεταξύ δύο ανθρώπων και παραμένει με αυτό τον τρόπο για πάντα, χωρίς περαιτέρω προσπάθεια, με αποτέλεσμα, να βιώνουν μείωση στην ικανοποίηση όταν συνειδητοποιήσουν ότι για να διατηρήσουν τη σχέση τους απαιτείται σκληρή δουλειά.
Κατά την θεραπευτική διαδικασία, οι σύντροφοι ενθαρρύνονται να αναγνωρίζουν συναισθήματα όπως ο θυμός, η απογοήτευση και η μοναξιά προκειμένου να τα διαχειριστούν και να μιλήσουν ανοιχτά για αυτά. Ανάμεσα στα θέματα που αναδύονται συχνά είναι η απιστία, η έλλειψη χρόνου μεταξύ των συντρόφων, η αναποτελεσματική ή συγκρουσιακή επικοινωνία, η συναισθηματική απόσταση, η ανεπαρκής υποστήριξη του συντρόφου, σεξουαλικές διαφορές και δυσκολίες και απουσία ενδιαφέροντος ή τρυφερότητας. Τα δυσάρεστα συναισθήματα στις σχέσεις δεν προκαλούνται απλώς από τους κακούς χειρισμούς του ενός ή του άλλου συντρόφου, αλλά από τις απόψεις που οι σύντροφοι έχουν για τις πράξεις του καθενός από αυτούς και για τις δύσκολες περιστάσεις της ζωής. Οι διαταραγμένοι γάμοι είναι αποτέλεσμα μη ορθολογικών πεποιθήσεων, άκαμπτων στάσεων και δυσλειουργικών κανόνων ζωής που μπορεί να έχει ο ένας ή και οι δύο σύζυγοι. Οι μη ρεαλιστικές και απαιτητικές προσδοκίες αναπτύσσονται ως αποτέλεσμα αυτής της δυσλειτουργικής σκέψης και προκαλούν απογοήτευση και ματαίωση όταν θεωρείται ότι παραβιάζονται. Οι συμπεριφορές αυτές με τη σειρά τους εγείρουν αρνητικές αυτόματες σκέψεις που προκαλούν επιπλέον αρνητικά συναισθήματα καταλήγοντας σε έναν φαύλο κύκλο.
Η γνωσιακή-συμπεριφοριστική ψυχοθεραπεία, λοιπόν, έρχεται να δώσει έμφαση στην ανεύρεση των διεξόδων για την αλλαγή των συμπεριφορών αυτών, από τη στιγμή που το ζευγάρι συνειδητοποιεί πως η πηγή των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ανάγεται στην μεταξύ τους σχέση και όχι σε προσωπικό επίπεδο. Εστιάζεται στις πεποιθήσεις που αναγνωρίζονται ως συνιστώσες της διαφωνίας σε μία σχέση και οι οποίες συνεισφέρουν στην υποκειμενική απογοήτευση που βιώνει κάθε σύντροφος εξαιτίας της σχέσης. Η προσέγγιση αυτή κινείται προς τον πυρήνα της δυσκολίας στη σχέση μέσω της εστίασης τόσο σε κρυμμένα όσο και σε προφανή προβλήματα του εδώ και τώρα.
Πιο πρακτικά, θα βοηθήσει στην αποκατάσταση της επικοινωνίας, με σκοπό τα άτομα να νοηματοδοτήσουν τις πηγές συγκρούσεών τους και να προσπαθήσουν να τις επιλύσουν και να αναλύσουν τα καλά και κακά μέρη της σχέσης τους. Μπορούν επίσης, να μάθουν δεξιότητες, μέσω τεχνικών, για την σταθεροποίηση της σχέσης, όπως ανοιχτή επικοινωνία και έκφραση συναισθημάτων, χωρίς απειλές και εκφοβισμούς. Τέτοιες τεχνικές, έχουν αποδειχτεί εξαιρετικά αποτελεσματικές, σε σχέση με άλλες θεραπευτικές προσεγγίσεις, ειδικά σε θέματα σεξουαλικής θεραπείας.
Η θεραπεία ζεύγους βοηθά τα ζευγάρια να κατανοήσουν βαθύτερα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, καθώς και να βρουν νέους τρόπους συμπόρευσης. Εάν πάλι το ζευγάρι έχει πάρει απόφαση να χωρίσει, η θεραπεία βοηθά ώστε να χωρίσουν όσο καλύτερα γίνεται στις δεδομένες συνθήκες.
Πολλά ζευγάρια, ιδιαίτερα σε μακροχρόνιες σχέσεις, έρχονται σε θεραπεία για να διαχειριστούν θέματα όπως η έλλειψη επαφής, η δυσμενής επικοινωνία με τον σύντροφό τους, ακόμη και η ανάγκη για ανανέωση της σχέσης.
Στόχος της θεραπευτικής διαδικασίας είναι να καλυφθούν οι ανάγκες και οι επιθυμίες και των δύο συντρόφων. Μια αποτελεσματική θεραπευτική προσέγγιση, είναι αυτή της Γνωσιακής-Συμπεριφορικής ψυχοθεραπείας. Σύμφωνα με τον Ellis, έναν από τους πρώτους θεωρητικούς που πρότεινε μια γνωσιακή προσέγγιση στη θεραπεία ζεύγους, η δυσλειτουργία στο γάμο εμφανίζεται όταν οι σύντροφοι συντηρούν μη ρεαλιστικές πεποιθήσεις σχετικά με τη σχέση τους και κάνουν ακραία αρνητικές αποτιμήσεις όταν αισθανθούν απογοήτευση. Πολλά ζευγάρια ξεκινούν τη σχέση με την πεποίθηση ότι η αγάπη εμφανίζεται αυθόρμητα μεταξύ δύο ανθρώπων και παραμένει με αυτό τον τρόπο για πάντα, χωρίς περαιτέρω προσπάθεια, με αποτέλεσμα, να βιώνουν μείωση στην ικανοποίηση όταν συνειδητοποιήσουν ότι για να διατηρήσουν τη σχέση τους απαιτείται σκληρή δουλειά.
Κατά την θεραπευτική διαδικασία, οι σύντροφοι ενθαρρύνονται να αναγνωρίζουν συναισθήματα όπως ο θυμός, η απογοήτευση και η μοναξιά προκειμένου να τα διαχειριστούν και να μιλήσουν ανοιχτά για αυτά. Ανάμεσα στα θέματα που αναδύονται συχνά είναι η απιστία, η έλλειψη χρόνου μεταξύ των συντρόφων, η αναποτελεσματική ή συγκρουσιακή επικοινωνία, η συναισθηματική απόσταση, η ανεπαρκής υποστήριξη του συντρόφου, σεξουαλικές διαφορές και δυσκολίες και απουσία ενδιαφέροντος ή τρυφερότητας. Τα δυσάρεστα συναισθήματα στις σχέσεις δεν προκαλούνται απλώς από τους κακούς χειρισμούς του ενός ή του άλλου συντρόφου, αλλά από τις απόψεις που οι σύντροφοι έχουν για τις πράξεις του καθενός από αυτούς και για τις δύσκολες περιστάσεις της ζωής. Οι διαταραγμένοι γάμοι είναι αποτέλεσμα μη ορθολογικών πεποιθήσεων, άκαμπτων στάσεων και δυσλειουργικών κανόνων ζωής που μπορεί να έχει ο ένας ή και οι δύο σύζυγοι. Οι μη ρεαλιστικές και απαιτητικές προσδοκίες αναπτύσσονται ως αποτέλεσμα αυτής της δυσλειτουργικής σκέψης και προκαλούν απογοήτευση και ματαίωση όταν θεωρείται ότι παραβιάζονται. Οι συμπεριφορές αυτές με τη σειρά τους εγείρουν αρνητικές αυτόματες σκέψεις που προκαλούν επιπλέον αρνητικά συναισθήματα καταλήγοντας σε έναν φαύλο κύκλο.
Η γνωσιακή-συμπεριφοριστική ψυχοθεραπεία, λοιπόν, έρχεται να δώσει έμφαση στην ανεύρεση των διεξόδων για την αλλαγή των συμπεριφορών αυτών, από τη στιγμή που το ζευγάρι συνειδητοποιεί πως η πηγή των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ανάγεται στην μεταξύ τους σχέση και όχι σε προσωπικό επίπεδο. Εστιάζεται στις πεποιθήσεις που αναγνωρίζονται ως συνιστώσες της διαφωνίας σε μία σχέση και οι οποίες συνεισφέρουν στην υποκειμενική απογοήτευση που βιώνει κάθε σύντροφος εξαιτίας της σχέσης. Η προσέγγιση αυτή κινείται προς τον πυρήνα της δυσκολίας στη σχέση μέσω της εστίασης τόσο σε κρυμμένα όσο και σε προφανή προβλήματα του εδώ και τώρα.
Πιο πρακτικά, θα βοηθήσει στην αποκατάσταση της επικοινωνίας, με σκοπό τα άτομα να νοηματοδοτήσουν τις πηγές συγκρούσεών τους και να προσπαθήσουν να τις επιλύσουν και να αναλύσουν τα καλά και κακά μέρη της σχέσης τους. Μπορούν επίσης, να μάθουν δεξιότητες, μέσω τεχνικών, για την σταθεροποίηση της σχέσης, όπως ανοιχτή επικοινωνία και έκφραση συναισθημάτων, χωρίς απειλές και εκφοβισμούς. Τέτοιες τεχνικές, έχουν αποδειχτεί εξαιρετικά αποτελεσματικές, σε σχέση με άλλες θεραπευτικές προσεγγίσεις, ειδικά σε θέματα σεξουαλικής θεραπείας.
Η θεραπεία ζεύγους βοηθά τα ζευγάρια να κατανοήσουν βαθύτερα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, καθώς και να βρουν νέους τρόπους συμπόρευσης. Εάν πάλι το ζευγάρι έχει πάρει απόφαση να χωρίσει, η θεραπεία βοηθά ώστε να χωρίσουν όσο καλύτερα γίνεται στις δεδομένες συνθήκες.