Ψυχική ανθεκτικότητα: Παράγοντες ανάπτυξης και επικινδυνότητας
Η πλειοψηφία των ανθρώπων έρχεται αντιμέτωπη με στρεσογόνες καταστάσεις και αντιξοότητες κατά την διάρκεια της ζωής του και εκτίθεται τουλάχιστον
ΠερισσότεραΗ πλειοψηφία των ανθρώπων έρχεται αντιμέτωπη με στρεσογόνες καταστάσεις και αντιξοότητες κατά την διάρκεια της ζωής του και εκτίθεται τουλάχιστον
ΠερισσότεραΗ διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και/ ή υπερκινητικότητας (ΔΕΠ/Υ) είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή που ξεκινά στην παιδική ηλικία και παραμένει στην
ΠερισσότεραΟ σχολικός εκφοβισμός και η θυματοποίηση από συνομηλίκους αποτελεί ένα πρόβλημα, το οποίο αντιμετωπίζουν παιδιά και έφηβοι εντός, αλλά και
ΠερισσότεραΓια πολλές δεκαετίες ο σωματικός πόνος θεωρούταν ασύνδετος με τον ψυχικό. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότερες έρευνες συνηγορούν υπέρ της άμεσης σύνδεσης των σωματικών συμπτωμάτων με την ψυχική υγεία. Πράγματι σε έρευνα για το ανοσοποιητικό σύστημα φοιτητών, βρέθηκε ότι σημαντικός παράγοντας κινδύνου ήταν το στρες και αισθήματα μοναξιάς (Pressman και συν., 2005).
Αντίστοιχα, το χρόνιο στρες μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία όπως αϋπνία, μυϊκό πόνο, υψηλή πίεση και άλλα. Πρόκειται για τα λεγόμενα ψυχοσωματικά συμπτώματα που εκδηλώνονται με ποικίλους τρόπους στο σώμα μας προκειμένου να μας ειδοποιήσουν για την ύπαρξη συναισθηματικών διαταραχών. Σε συνθήκες, λοιπόν, που δεν επιτρέπουν την έκφραση των συναισθημάτων (θυμηθείτε τη γνωστή σε όλους φράση «οι άντρες δεν κλαίνε»), καταπιέζεται ή απωθείται η ψυχολογική ερμηνεία των εμπειριών μας και η συναισθηματική δυσφορία εκφράζεται μέσα από τα σωματικά συμπτώματα. Αυτό βέβαια δεν αποτελεί μια συνειδητή διεργασία και είναι πολύ πιθανό να μην γίνει αμέσως αντιληπτή η ψυχολογική φύση των συμπτωμάτων. Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότεροι ασθενείς που ζητούν ψυχολογική υποστήριξη για αγχώδεις διαταραχές με σωματοποίηση, έχουν νωρίτερα υποβληθεί σε μια σειρά ιατρικών εξετάσεων για τον εντοπισμό οργανικών προβλημάτων χωρίς αποτέλεσμα. Το γεγονός ότι δεν έχει βρεθεί οργανική αιτία για τα εν λόγω συμπτώματα, δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι δεν είναι πραγματικά, παρά μόνο επιβεβαιώνει την αλληλεπίδραση ψυχολογικών και σωματικών προβλημάτων.
Ποια είναι τα συνήθη ψυχοσωματικά συμπτώματα;
Είναι λοιπόν σημαντικό να μάθουμε να ακούμε το σώμα μας και να βλέπουμε τα σωματικά συμπτώματα ως συναγερμό που μας προειδοποιεί για την ύπαρξη συναισθηματικών διαταραχών.
Για πολλές δεκαετίες ο σωματικός πόνος θεωρούταν ασύνδετος με τον ψυχικό. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότερες έρευνες συνηγορούν υπέρ της άμεσης σύνδεσης των σωματικών συμπτωμάτων με την ψυχική υγεία. Πράγματι σε έρευνα για το ανοσοποιητικό σύστημα φοιτητών, βρέθηκε ότι σημαντικός παράγοντας κινδύνου ήταν το στρες και αισθήματα μοναξιάς (Pressman και συν., 2005).
Αντίστοιχα, το χρόνιο στρες μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία όπως αϋπνία, μυϊκό πόνο, υψηλή πίεση και άλλα. Πρόκειται για τα λεγόμενα ψυχοσωματικά συμπτώματα που εκδηλώνονται με ποικίλους τρόπους στο σώμα μας προκειμένου να μας ειδοποιήσουν για την ύπαρξη συναισθηματικών διαταραχών. Σε συνθήκες, λοιπόν, που δεν επιτρέπουν την έκφραση των συναισθημάτων (θυμηθείτε τη γνωστή σε όλους φράση «οι άντρες δεν κλαίνε»), καταπιέζεται ή απωθείται η ψυχολογική ερμηνεία των εμπειριών μας και η συναισθηματική δυσφορία εκφράζεται μέσα από τα σωματικά συμπτώματα. Αυτό βέβαια δεν αποτελεί μια συνειδητή διεργασία και είναι πολύ πιθανό να μην γίνει αμέσως αντιληπτή η ψυχολογική φύση των συμπτωμάτων. Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότεροι ασθενείς που ζητούν ψυχολογική υποστήριξη για αγχώδεις διαταραχές με σωματοποίηση, έχουν νωρίτερα υποβληθεί σε μια σειρά ιατρικών εξετάσεων για τον εντοπισμό οργανικών προβλημάτων χωρίς αποτέλεσμα. Το γεγονός ότι δεν έχει βρεθεί οργανική αιτία για τα εν λόγω συμπτώματα, δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι δεν είναι πραγματικά, παρά μόνο επιβεβαιώνει την αλληλεπίδραση ψυχολογικών και σωματικών προβλημάτων.
Ποια είναι τα συνήθη ψυχοσωματικά συμπτώματα;
Είναι λοιπόν σημαντικό να μάθουμε να ακούμε το σώμα μας και να βλέπουμε τα σωματικά συμπτώματα ως συναγερμό που μας προειδοποιεί για την ύπαρξη συναισθηματικών διαταραχών.
Για πολλές δεκαετίες ο σωματικός πόνος θεωρούταν ασύνδετος με τον ψυχικό. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότερες έρευνες συνηγορούν υπέρ της άμεσης σύνδεσης των σωματικών συμπτωμάτων με την ψυχική υγεία. Πράγματι σε έρευνα για το ανοσοποιητικό σύστημα φοιτητών, βρέθηκε ότι σημαντικός παράγοντας κινδύνου ήταν το στρες και αισθήματα μοναξιάς (Pressman και συν., 2005).
Αντίστοιχα, το χρόνιο στρες μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία όπως αϋπνία, μυϊκό πόνο, υψηλή πίεση και άλλα. Πρόκειται για τα λεγόμενα ψυχοσωματικά συμπτώματα που εκδηλώνονται με ποικίλους τρόπους στο σώμα μας προκειμένου να μας ειδοποιήσουν για την ύπαρξη συναισθηματικών διαταραχών. Σε συνθήκες, λοιπόν, που δεν επιτρέπουν την έκφραση των συναισθημάτων (θυμηθείτε τη γνωστή σε όλους φράση «οι άντρες δεν κλαίνε»), καταπιέζεται ή απωθείται η ψυχολογική ερμηνεία των εμπειριών μας και η συναισθηματική δυσφορία εκφράζεται μέσα από τα σωματικά συμπτώματα. Αυτό βέβαια δεν αποτελεί μια συνειδητή διεργασία και είναι πολύ πιθανό να μην γίνει αμέσως αντιληπτή η ψυχολογική φύση των συμπτωμάτων. Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότεροι ασθενείς που ζητούν ψυχολογική υποστήριξη για αγχώδεις διαταραχές με σωματοποίηση, έχουν νωρίτερα υποβληθεί σε μια σειρά ιατρικών εξετάσεων για τον εντοπισμό οργανικών προβλημάτων χωρίς αποτέλεσμα. Το γεγονός ότι δεν έχει βρεθεί οργανική αιτία για τα εν λόγω συμπτώματα, δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι δεν είναι πραγματικά, παρά μόνο επιβεβαιώνει την αλληλεπίδραση ψυχολογικών και σωματικών προβλημάτων.
Ποια είναι τα συνήθη ψυχοσωματικά συμπτώματα;
Είναι λοιπόν σημαντικό να μάθουμε να ακούμε το σώμα μας και να βλέπουμε τα σωματικά συμπτώματα ως συναγερμό που μας προειδοποιεί για την ύπαρξη συναισθηματικών διαταραχών.
Για πολλές δεκαετίες ο σωματικός πόνος θεωρούταν ασύνδετος με τον ψυχικό. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότερες έρευνες συνηγορούν υπέρ της άμεσης σύνδεσης των σωματικών συμπτωμάτων με την ψυχική υγεία. Πράγματι σε έρευνα για το ανοσοποιητικό σύστημα φοιτητών, βρέθηκε ότι σημαντικός παράγοντας κινδύνου ήταν το στρες και αισθήματα μοναξιάς (Pressman και συν., 2005).
Αντίστοιχα, το χρόνιο στρες μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία όπως αϋπνία, μυϊκό πόνο, υψηλή πίεση και άλλα. Πρόκειται για τα λεγόμενα ψυχοσωματικά συμπτώματα που εκδηλώνονται με ποικίλους τρόπους στο σώμα μας προκειμένου να μας ειδοποιήσουν για την ύπαρξη συναισθηματικών διαταραχών. Σε συνθήκες, λοιπόν, που δεν επιτρέπουν την έκφραση των συναισθημάτων (θυμηθείτε τη γνωστή σε όλους φράση «οι άντρες δεν κλαίνε»), καταπιέζεται ή απωθείται η ψυχολογική ερμηνεία των εμπειριών μας και η συναισθηματική δυσφορία εκφράζεται μέσα από τα σωματικά συμπτώματα. Αυτό βέβαια δεν αποτελεί μια συνειδητή διεργασία και είναι πολύ πιθανό να μην γίνει αμέσως αντιληπτή η ψυχολογική φύση των συμπτωμάτων. Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότεροι ασθενείς που ζητούν ψυχολογική υποστήριξη για αγχώδεις διαταραχές με σωματοποίηση, έχουν νωρίτερα υποβληθεί σε μια σειρά ιατρικών εξετάσεων για τον εντοπισμό οργανικών προβλημάτων χωρίς αποτέλεσμα. Το γεγονός ότι δεν έχει βρεθεί οργανική αιτία για τα εν λόγω συμπτώματα, δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι δεν είναι πραγματικά, παρά μόνο επιβεβαιώνει την αλληλεπίδραση ψυχολογικών και σωματικών προβλημάτων.
Ποια είναι τα συνήθη ψυχοσωματικά συμπτώματα;
Είναι λοιπόν σημαντικό να μάθουμε να ακούμε το σώμα μας και να βλέπουμε τα σωματικά συμπτώματα ως συναγερμό που μας προειδοποιεί για την ύπαρξη συναισθηματικών διαταραχών.