Ψυχική ανθεκτικότητα: Παράγοντες ανάπτυξης και επικινδυνότητας
Η πλειοψηφία των ανθρώπων έρχεται αντιμέτωπη με στρεσογόνες καταστάσεις και αντιξοότητες κατά την διάρκεια της ζωής του και εκτίθεται τουλάχιστον
ΠερισσότεραΗ πλειοψηφία των ανθρώπων έρχεται αντιμέτωπη με στρεσογόνες καταστάσεις και αντιξοότητες κατά την διάρκεια της ζωής του και εκτίθεται τουλάχιστον
ΠερισσότεραΗ διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και/ ή υπερκινητικότητας (ΔΕΠ/Υ) είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή που ξεκινά στην παιδική ηλικία και παραμένει στην
ΠερισσότεραΟ σχολικός εκφοβισμός και η θυματοποίηση από συνομηλίκους αποτελεί ένα πρόβλημα, το οποίο αντιμετωπίζουν παιδιά και έφηβοι εντός, αλλά και
ΠερισσότεραΗ βουλιμία ανήκει στις διαταραχές πρόσληψης τροφής και πρωτοεμφανίζεται κυρίως σε γυναίκες ηλικίας 16-18 ετών. Οι ασθενείς ασχολούνται υπερβολικά με το βάρος τους, ενώ κατά περιόδους ενδίδουν σε παρορμητικές τάσεις υπερφαγίας (βουλιμικά επεισόδια). Τα επεισόδια αυτά δημιουργούν στο άτομο ενοχές και φόβο αύξησης βάρους, οδηγώντας το σε συμπεριφορές για «επανόρθωση», όπως πρόκληση εμέτου, λήψη καθαρτικών ή εντατική σωματική άσκηση. Η αυτοεκτίμησή του μειώνεται περαιτέρω και σύντομα ο φαύλος κύκλος επανενεργοποιείται.
Τα αίτια και οι παράγοντες που ευθύνονται για την εμφάνιση της ψυχογενούς βουλιμίας δεν είναι πλήρως ξεκάθαρα. Πρόκειται για έναν συνδυασμό βιολογικών και οικογενειακών παραγόντων, κοινωνικών αξιών και προσωπικών ιδιοσυγκρασιακών στοιχείων που αλληλεπιδρούν με αποτέλεσμα την εκδήλωση της διαταραχής. Φυσικά, οι επιδράσεις της βουλιμίας είναι καταστροφικές και καλύπτουν πολλές πλευρές της ζωής του ατόμου. Πέραν των σωματικών επιπτώσεων, που μπορεί να είναι απειλητικές για την ζωή, η συμπεριφορά του βουλιμικού ατόμου αλλάζει, καθώς κλείνεται σταδιακά στον εαυτό του και αποφεύγει τη σύναψη διαπροσωπικών σχέσεων. Αναπόφευκτα, εντείνονται συναισθήματα μοναξιάς, θλίψης, ενοχών και αυτό-λύπησης.
Θεραπεία βουλιμίας
Η αναγνώριση και αποδοχή του προβλήματος είναι το πρώτο βήμα για την θεραπεία της βουλιμίας. Για την καλύτερη αντιμετώπιση χρειάζεται ολιστική προσέγγιση που περιλαμβάνει το ίδιο το άτομο, την οικογένειά του, τον διατροφολόγο και τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας.
Ψυχοθεραπεία
Στην ψυχοθεραπεία γίνεται αρχικά ψυχοεκπαίδευση του ασθενούς σχετικά με τη διαταραχή. Σημαντικά σημεία που πρέπει να καλυφθούν είναι ο φαύλος κύκλος της διαταραχής και οι συνέπειές της, η αναγνώριση των λανθασμένων αρνητικών πεποιθήσεων και συμπεριφορών και η απόκτηση αυτό-ελέγχου.
Άλλες παρεμβάσεις
·Φαρμακευτική αγωγή: Κατά κύριο λόγο χορηγείται αντικαταθλιπτική αγωγή παράλληλα με την ψυχοθεραπεία.
·Διατροφή: ο διατροφολόγος μπορεί να θέσει ένα πρόγραμμα διατροφής προσαρμοσμένο στις ανάγκες της ασθενούς, προκειμένου να επιτευχθεί ένα υγιές σωματικό βάρος και σωστές διατροφικές συνήθειες.
·Ενδονοσοκομειακή θεραπεία: σε σοβαρότερες μορφές, όταν η διαταραχή απειλεί την ζωή του ατόμου, γίνεται νοσηλεία για την άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας και την συμμετοχή της ασθενούς σε προγράμματα αντιμετώπισης διαταραχών πρόσληψης τροφής.
Μερικές συμβουλές αυτό-βοήθειας…
Αν πάσχετε από βουλιμία, φροντίστε να αναζητήσετε θεραπεία από κάποιον ειδικό. Είναι πράγματι δύσκολο να αντιμετωπίζετε μια τόσο σοβαρή διαταραχή, ενώ ταυτόχρονα λαμβάνετε το μήνυμα από την κοινωνία και τα μέσα ενημέρωσης ότι το είσαι λεπτός σημαίνει ”επιτυχία”. Το να παραδεχτείτε ότι χρειάζεστε βοήθεια είναι δύσκολο και θέλει κουράγιο, είναι όμως σημαντικό για να κάνετε το πρώτο βήμα. Αν και δεν μπορείτε να θεραπεύσετε μόνοι σας την βουλιμία, ακολουθείστε τις παρακάτω συμβουλές αυτό-βοήθειας, σε συνδυασμό με την επαγγελματική παρέμβαση.
Όπως αναφέραμε, όταν ξεκινήσετε ένα θεραπευτικό πλάνο για τη βουλιμία θα συναντήσετε κάποιες δυσκολίες. Είναι σημαντικό να παραμείνετε δυνατοί και α υπενθυμίζετε στον εαυτό σας ότι οι επερχόμενες σωματικές αλλαγές είναι αναμενόμενες και σημαίνουν μόνο ότι έχετε ξεκινήσει να θεραπεύεστε. Για παράδειγμα, με τη φυσιολογικοποίηση των γευμάτων, ίσως παρατηρήσετε σωματικές αλλαγές αφού ο οργανισμός είχε μάθει να καίει πολύ λίγο. Σιγά –σιγά οι καύσεις θα επανέλθουν στο φυσιολογικό. Μπορεί, ακόμα, να νιώσετε ένα βάρος στο στομάχι. Αυτό είναι επίσης λογικό και παροδικό, αφού το στομάχι για λόγους οικονομίας είχε «ξεμάθει» την πέψη. Με την διακοπή των διουρητικών ίσως εμφανιστεί κάποιο οίδημα. Η χρόνια λήψη διουρητικών και η αφυδάτωση ωθούσαν τον οργανισμό να αμυνθεί με την κατακράτηση. Αν συνεχίσετε να τρώτε κανονικά, δεν θα το κάνει αυτό πλέον.
Αν το παιδί σας πάσχει από ψυχογενή βουλιμία…
Συνήθως οι γονείς τείνουν να κατηγορούν τον εαυτό τους για την διαταραχή του παιδιού τους. Αλλά όπως προαναφέρθηκε, υπάρχουν πολλοί παράγοντες που συμβάλλουν στην διαταραχή και η απόδοση ευθυνών δεν είναι ούτε βοηθητική ούτε τόσο ωφέλιμη. Αντίθετα, μπορείτε να εστιάσετε στο πώς θα βοηθήσετε και θα στηρίξετε το παιδί σας τώρα. Ρωτήστε το ίδιο τί μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε. Προτείνετε, για παράδειγμα, κάποιες οικογενειακές δραστηριότητες για μετά τα γεύματα, προκειμένου να παραμείνει απασχολημένο. Είναι καλό να προγραμματίζετε τακτικά οικογενειακά γεύματα, καθώς η διατήρηση σταθερού ωραρίου είναι σημαντική για την μείωση των επεισοδίων παρορμητικής υπερφαγίας. Αποφύγετε την αγορά «ανεπιθύμητων» και μη προγραμματισμένων τροφών (πχ. σοκολάτες). Επικοινωνήστε με το παιδί σας. Επιτρέψτε του να εκφράσει τα συναισθήματά του και ακούστε προσεκτικά τις σκέψεις και τις ανησυχίες του. Διαβεβαιώστε το ότι είστε δίπλα του και θα το στηρίξετε, και μην διστάσετε να μοιραστείτε μαζί του τις δικές σας ανησυχίες, πάντα χωρίς να αποδίδετε ευθύνες. Οι διαταραχές σίτισης επηρεάζουν ολόκληρη την οικογένεια, και όχι μόνο το άτομο που νοσεί. Αν δυσκολεύεστε να διαχειριστείτε την βουλιμία του παιδιού σας, καλό είναι να αναζητήσετε επαγγελματικές συμβουλές από κάποιον ειδικό.
Η βουλιμία ανήκει στις διαταραχές πρόσληψης τροφής και πρωτοεμφανίζεται κυρίως σε γυναίκες ηλικίας 16-18 ετών. Οι ασθενείς ασχολούνται υπερβολικά με το βάρος τους, ενώ κατά περιόδους ενδίδουν σε παρορμητικές τάσεις υπερφαγίας (βουλιμικά επεισόδια). Τα επεισόδια αυτά δημιουργούν στο άτομο ενοχές και φόβο αύξησης βάρους, οδηγώντας το σε συμπεριφορές για «επανόρθωση», όπως πρόκληση εμέτου, λήψη καθαρτικών ή εντατική σωματική άσκηση. Η αυτοεκτίμησή του μειώνεται περαιτέρω και σύντομα ο φαύλος κύκλος επανενεργοποιείται.
Τα αίτια και οι παράγοντες που ευθύνονται για την εμφάνιση της ψυχογενούς βουλιμίας δεν είναι πλήρως ξεκάθαρα. Πρόκειται για έναν συνδυασμό βιολογικών και οικογενειακών παραγόντων, κοινωνικών αξιών και προσωπικών ιδιοσυγκρασιακών στοιχείων που αλληλεπιδρούν με αποτέλεσμα την εκδήλωση της διαταραχής. Φυσικά, οι επιδράσεις της βουλιμίας είναι καταστροφικές και καλύπτουν πολλές πλευρές της ζωής του ατόμου. Πέραν των σωματικών επιπτώσεων, που μπορεί να είναι απειλητικές για την ζωή, η συμπεριφορά του βουλιμικού ατόμου αλλάζει, καθώς κλείνεται σταδιακά στον εαυτό του και αποφεύγει τη σύναψη διαπροσωπικών σχέσεων. Αναπόφευκτα, εντείνονται συναισθήματα μοναξιάς, θλίψης, ενοχών και αυτό-λύπησης.
Θεραπεία βουλιμίας
Η αναγνώριση και αποδοχή του προβλήματος είναι το πρώτο βήμα για την θεραπεία της βουλιμίας. Για την καλύτερη αντιμετώπιση χρειάζεται ολιστική προσέγγιση που περιλαμβάνει το ίδιο το άτομο, την οικογένειά του, τον διατροφολόγο και τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας.
Ψυχοθεραπεία
Στην ψυχοθεραπεία γίνεται αρχικά ψυχοεκπαίδευση του ασθενούς σχετικά με τη διαταραχή. Σημαντικά σημεία που πρέπει να καλυφθούν είναι ο φαύλος κύκλος της διαταραχής και οι συνέπειές της, η αναγνώριση των λανθασμένων αρνητικών πεποιθήσεων και συμπεριφορών και η απόκτηση αυτό-ελέγχου.
Άλλες παρεμβάσεις
·Φαρμακευτική αγωγή: Κατά κύριο λόγο χορηγείται αντικαταθλιπτική αγωγή παράλληλα με την ψυχοθεραπεία.
·Διατροφή: ο διατροφολόγος μπορεί να θέσει ένα πρόγραμμα διατροφής προσαρμοσμένο στις ανάγκες της ασθενούς, προκειμένου να επιτευχθεί ένα υγιές σωματικό βάρος και σωστές διατροφικές συνήθειες.
·Ενδονοσοκομειακή θεραπεία: σε σοβαρότερες μορφές, όταν η διαταραχή απειλεί την ζωή του ατόμου, γίνεται νοσηλεία για την άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας και την συμμετοχή της ασθενούς σε προγράμματα αντιμετώπισης διαταραχών πρόσληψης τροφής.
Μερικές συμβουλές αυτό-βοήθειας…
Αν πάσχετε από βουλιμία, φροντίστε να αναζητήσετε θεραπεία από κάποιον ειδικό. Είναι πράγματι δύσκολο να αντιμετωπίζετε μια τόσο σοβαρή διαταραχή, ενώ ταυτόχρονα λαμβάνετε το μήνυμα από την κοινωνία και τα μέσα ενημέρωσης ότι το είσαι λεπτός σημαίνει ”επιτυχία”. Το να παραδεχτείτε ότι χρειάζεστε βοήθεια είναι δύσκολο και θέλει κουράγιο, είναι όμως σημαντικό για να κάνετε το πρώτο βήμα. Αν και δεν μπορείτε να θεραπεύσετε μόνοι σας την βουλιμία, ακολουθείστε τις παρακάτω συμβουλές αυτό-βοήθειας, σε συνδυασμό με την επαγγελματική παρέμβαση.
Όπως αναφέραμε, όταν ξεκινήσετε ένα θεραπευτικό πλάνο για τη βουλιμία θα συναντήσετε κάποιες δυσκολίες. Είναι σημαντικό να παραμείνετε δυνατοί και α υπενθυμίζετε στον εαυτό σας ότι οι επερχόμενες σωματικές αλλαγές είναι αναμενόμενες και σημαίνουν μόνο ότι έχετε ξεκινήσει να θεραπεύεστε. Για παράδειγμα, με τη φυσιολογικοποίηση των γευμάτων, ίσως παρατηρήσετε σωματικές αλλαγές αφού ο οργανισμός είχε μάθει να καίει πολύ λίγο. Σιγά –σιγά οι καύσεις θα επανέλθουν στο φυσιολογικό. Μπορεί, ακόμα, να νιώσετε ένα βάρος στο στομάχι. Αυτό είναι επίσης λογικό και παροδικό, αφού το στομάχι για λόγους οικονομίας είχε «ξεμάθει» την πέψη. Με την διακοπή των διουρητικών ίσως εμφανιστεί κάποιο οίδημα. Η χρόνια λήψη διουρητικών και η αφυδάτωση ωθούσαν τον οργανισμό να αμυνθεί με την κατακράτηση. Αν συνεχίσετε να τρώτε κανονικά, δεν θα το κάνει αυτό πλέον.
Αν το παιδί σας πάσχει από ψυχογενή βουλιμία…
Συνήθως οι γονείς τείνουν να κατηγορούν τον εαυτό τους για την διαταραχή του παιδιού τους. Αλλά όπως προαναφέρθηκε, υπάρχουν πολλοί παράγοντες που συμβάλλουν στην διαταραχή και η απόδοση ευθυνών δεν είναι ούτε βοηθητική ούτε τόσο ωφέλιμη. Αντίθετα, μπορείτε να εστιάσετε στο πώς θα βοηθήσετε και θα στηρίξετε το παιδί σας τώρα. Ρωτήστε το ίδιο τί μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε. Προτείνετε, για παράδειγμα, κάποιες οικογενειακές δραστηριότητες για μετά τα γεύματα, προκειμένου να παραμείνει απασχολημένο. Είναι καλό να προγραμματίζετε τακτικά οικογενειακά γεύματα, καθώς η διατήρηση σταθερού ωραρίου είναι σημαντική για την μείωση των επεισοδίων παρορμητικής υπερφαγίας. Αποφύγετε την αγορά «ανεπιθύμητων» και μη προγραμματισμένων τροφών (πχ. σοκολάτες). Επικοινωνήστε με το παιδί σας. Επιτρέψτε του να εκφράσει τα συναισθήματά του και ακούστε προσεκτικά τις σκέψεις και τις ανησυχίες του. Διαβεβαιώστε το ότι είστε δίπλα του και θα το στηρίξετε, και μην διστάσετε να μοιραστείτε μαζί του τις δικές σας ανησυχίες, πάντα χωρίς να αποδίδετε ευθύνες. Οι διαταραχές σίτισης επηρεάζουν ολόκληρη την οικογένεια, και όχι μόνο το άτομο που νοσεί. Αν δυσκολεύεστε να διαχειριστείτε την βουλιμία του παιδιού σας, καλό είναι να αναζητήσετε επαγγελματικές συμβουλές από κάποιον ειδικό.
Η βουλιμία ανήκει στις διαταραχές πρόσληψης τροφής και πρωτοεμφανίζεται κυρίως σε γυναίκες ηλικίας 16-18 ετών. Οι ασθενείς ασχολούνται υπερβολικά με το βάρος τους, ενώ κατά περιόδους ενδίδουν σε παρορμητικές τάσεις υπερφαγίας (βουλιμικά επεισόδια). Τα επεισόδια αυτά δημιουργούν στο άτομο ενοχές και φόβο αύξησης βάρους, οδηγώντας το σε συμπεριφορές για «επανόρθωση», όπως πρόκληση εμέτου, λήψη καθαρτικών ή εντατική σωματική άσκηση. Η αυτοεκτίμησή του μειώνεται περαιτέρω και σύντομα ο φαύλος κύκλος επανενεργοποιείται.
Τα αίτια και οι παράγοντες που ευθύνονται για την εμφάνιση της ψυχογενούς βουλιμίας δεν είναι πλήρως ξεκάθαρα. Πρόκειται για έναν συνδυασμό βιολογικών και οικογενειακών παραγόντων, κοινωνικών αξιών και προσωπικών ιδιοσυγκρασιακών στοιχείων που αλληλεπιδρούν με αποτέλεσμα την εκδήλωση της διαταραχής. Φυσικά, οι επιδράσεις της βουλιμίας είναι καταστροφικές και καλύπτουν πολλές πλευρές της ζωής του ατόμου. Πέραν των σωματικών επιπτώσεων, που μπορεί να είναι απειλητικές για την ζωή, η συμπεριφορά του βουλιμικού ατόμου αλλάζει, καθώς κλείνεται σταδιακά στον εαυτό του και αποφεύγει τη σύναψη διαπροσωπικών σχέσεων. Αναπόφευκτα, εντείνονται συναισθήματα μοναξιάς, θλίψης, ενοχών και αυτό-λύπησης.
Θεραπεία βουλιμίας
Η αναγνώριση και αποδοχή του προβλήματος είναι το πρώτο βήμα για την θεραπεία της βουλιμίας. Για την καλύτερη αντιμετώπιση χρειάζεται ολιστική προσέγγιση που περιλαμβάνει το ίδιο το άτομο, την οικογένειά του, τον διατροφολόγο και τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας.
Ψυχοθεραπεία
Στην ψυχοθεραπεία γίνεται αρχικά ψυχοεκπαίδευση του ασθενούς σχετικά με τη διαταραχή. Σημαντικά σημεία που πρέπει να καλυφθούν είναι ο φαύλος κύκλος της διαταραχής και οι συνέπειές της, η αναγνώριση των λανθασμένων αρνητικών πεποιθήσεων και συμπεριφορών και η απόκτηση αυτό-ελέγχου.
Άλλες παρεμβάσεις
·Φαρμακευτική αγωγή: Κατά κύριο λόγο χορηγείται αντικαταθλιπτική αγωγή παράλληλα με την ψυχοθεραπεία.
·Διατροφή: ο διατροφολόγος μπορεί να θέσει ένα πρόγραμμα διατροφής προσαρμοσμένο στις ανάγκες της ασθενούς, προκειμένου να επιτευχθεί ένα υγιές σωματικό βάρος και σωστές διατροφικές συνήθειες.
·Ενδονοσοκομειακή θεραπεία: σε σοβαρότερες μορφές, όταν η διαταραχή απειλεί την ζωή του ατόμου, γίνεται νοσηλεία για την άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας και την συμμετοχή της ασθενούς σε προγράμματα αντιμετώπισης διαταραχών πρόσληψης τροφής.
Μερικές συμβουλές αυτό-βοήθειας…
Αν πάσχετε από βουλιμία, φροντίστε να αναζητήσετε θεραπεία από κάποιον ειδικό. Είναι πράγματι δύσκολο να αντιμετωπίζετε μια τόσο σοβαρή διαταραχή, ενώ ταυτόχρονα λαμβάνετε το μήνυμα από την κοινωνία και τα μέσα ενημέρωσης ότι το είσαι λεπτός σημαίνει ”επιτυχία”. Το να παραδεχτείτε ότι χρειάζεστε βοήθεια είναι δύσκολο και θέλει κουράγιο, είναι όμως σημαντικό για να κάνετε το πρώτο βήμα. Αν και δεν μπορείτε να θεραπεύσετε μόνοι σας την βουλιμία, ακολουθείστε τις παρακάτω συμβουλές αυτό-βοήθειας, σε συνδυασμό με την επαγγελματική παρέμβαση.
Όπως αναφέραμε, όταν ξεκινήσετε ένα θεραπευτικό πλάνο για τη βουλιμία θα συναντήσετε κάποιες δυσκολίες. Είναι σημαντικό να παραμείνετε δυνατοί και α υπενθυμίζετε στον εαυτό σας ότι οι επερχόμενες σωματικές αλλαγές είναι αναμενόμενες και σημαίνουν μόνο ότι έχετε ξεκινήσει να θεραπεύεστε. Για παράδειγμα, με τη φυσιολογικοποίηση των γευμάτων, ίσως παρατηρήσετε σωματικές αλλαγές αφού ο οργανισμός είχε μάθει να καίει πολύ λίγο. Σιγά –σιγά οι καύσεις θα επανέλθουν στο φυσιολογικό. Μπορεί, ακόμα, να νιώσετε ένα βάρος στο στομάχι. Αυτό είναι επίσης λογικό και παροδικό, αφού το στομάχι για λόγους οικονομίας είχε «ξεμάθει» την πέψη. Με την διακοπή των διουρητικών ίσως εμφανιστεί κάποιο οίδημα. Η χρόνια λήψη διουρητικών και η αφυδάτωση ωθούσαν τον οργανισμό να αμυνθεί με την κατακράτηση. Αν συνεχίσετε να τρώτε κανονικά, δεν θα το κάνει αυτό πλέον.
Αν το παιδί σας πάσχει από ψυχογενή βουλιμία…
Συνήθως οι γονείς τείνουν να κατηγορούν τον εαυτό τους για την διαταραχή του παιδιού τους. Αλλά όπως προαναφέρθηκε, υπάρχουν πολλοί παράγοντες που συμβάλλουν στην διαταραχή και η απόδοση ευθυνών δεν είναι ούτε βοηθητική ούτε τόσο ωφέλιμη. Αντίθετα, μπορείτε να εστιάσετε στο πώς θα βοηθήσετε και θα στηρίξετε το παιδί σας τώρα. Ρωτήστε το ίδιο τί μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε. Προτείνετε, για παράδειγμα, κάποιες οικογενειακές δραστηριότητες για μετά τα γεύματα, προκειμένου να παραμείνει απασχολημένο. Είναι καλό να προγραμματίζετε τακτικά οικογενειακά γεύματα, καθώς η διατήρηση σταθερού ωραρίου είναι σημαντική για την μείωση των επεισοδίων παρορμητικής υπερφαγίας. Αποφύγετε την αγορά «ανεπιθύμητων» και μη προγραμματισμένων τροφών (πχ. σοκολάτες). Επικοινωνήστε με το παιδί σας. Επιτρέψτε του να εκφράσει τα συναισθήματά του και ακούστε προσεκτικά τις σκέψεις και τις ανησυχίες του. Διαβεβαιώστε το ότι είστε δίπλα του και θα το στηρίξετε, και μην διστάσετε να μοιραστείτε μαζί του τις δικές σας ανησυχίες, πάντα χωρίς να αποδίδετε ευθύνες. Οι διαταραχές σίτισης επηρεάζουν ολόκληρη την οικογένεια, και όχι μόνο το άτομο που νοσεί. Αν δυσκολεύεστε να διαχειριστείτε την βουλιμία του παιδιού σας, καλό είναι να αναζητήσετε επαγγελματικές συμβουλές από κάποιον ειδικό.
Η βουλιμία ανήκει στις διαταραχές πρόσληψης τροφής και πρωτοεμφανίζεται κυρίως σε γυναίκες ηλικίας 16-18 ετών. Οι ασθενείς ασχολούνται υπερβολικά με το βάρος τους, ενώ κατά περιόδους ενδίδουν σε παρορμητικές τάσεις υπερφαγίας (βουλιμικά επεισόδια). Τα επεισόδια αυτά δημιουργούν στο άτομο ενοχές και φόβο αύξησης βάρους, οδηγώντας το σε συμπεριφορές για «επανόρθωση», όπως πρόκληση εμέτου, λήψη καθαρτικών ή εντατική σωματική άσκηση. Η αυτοεκτίμησή του μειώνεται περαιτέρω και σύντομα ο φαύλος κύκλος επανενεργοποιείται.
Τα αίτια και οι παράγοντες που ευθύνονται για την εμφάνιση της ψυχογενούς βουλιμίας δεν είναι πλήρως ξεκάθαρα. Πρόκειται για έναν συνδυασμό βιολογικών και οικογενειακών παραγόντων, κοινωνικών αξιών και προσωπικών ιδιοσυγκρασιακών στοιχείων που αλληλεπιδρούν με αποτέλεσμα την εκδήλωση της διαταραχής. Φυσικά, οι επιδράσεις της βουλιμίας είναι καταστροφικές και καλύπτουν πολλές πλευρές της ζωής του ατόμου. Πέραν των σωματικών επιπτώσεων, που μπορεί να είναι απειλητικές για την ζωή, η συμπεριφορά του βουλιμικού ατόμου αλλάζει, καθώς κλείνεται σταδιακά στον εαυτό του και αποφεύγει τη σύναψη διαπροσωπικών σχέσεων. Αναπόφευκτα, εντείνονται συναισθήματα μοναξιάς, θλίψης, ενοχών και αυτό-λύπησης.
Θεραπεία βουλιμίας
Η αναγνώριση και αποδοχή του προβλήματος είναι το πρώτο βήμα για την θεραπεία της βουλιμίας. Για την καλύτερη αντιμετώπιση χρειάζεται ολιστική προσέγγιση που περιλαμβάνει το ίδιο το άτομο, την οικογένειά του, τον διατροφολόγο και τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας.
Ψυχοθεραπεία
Στην ψυχοθεραπεία γίνεται αρχικά ψυχοεκπαίδευση του ασθενούς σχετικά με τη διαταραχή. Σημαντικά σημεία που πρέπει να καλυφθούν είναι ο φαύλος κύκλος της διαταραχής και οι συνέπειές της, η αναγνώριση των λανθασμένων αρνητικών πεποιθήσεων και συμπεριφορών και η απόκτηση αυτό-ελέγχου.
Άλλες παρεμβάσεις
·Φαρμακευτική αγωγή: Κατά κύριο λόγο χορηγείται αντικαταθλιπτική αγωγή παράλληλα με την ψυχοθεραπεία.
·Διατροφή: ο διατροφολόγος μπορεί να θέσει ένα πρόγραμμα διατροφής προσαρμοσμένο στις ανάγκες της ασθενούς, προκειμένου να επιτευχθεί ένα υγιές σωματικό βάρος και σωστές διατροφικές συνήθειες.
·Ενδονοσοκομειακή θεραπεία: σε σοβαρότερες μορφές, όταν η διαταραχή απειλεί την ζωή του ατόμου, γίνεται νοσηλεία για την άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας και την συμμετοχή της ασθενούς σε προγράμματα αντιμετώπισης διαταραχών πρόσληψης τροφής.
Μερικές συμβουλές αυτό-βοήθειας…
Αν πάσχετε από βουλιμία, φροντίστε να αναζητήσετε θεραπεία από κάποιον ειδικό. Είναι πράγματι δύσκολο να αντιμετωπίζετε μια τόσο σοβαρή διαταραχή, ενώ ταυτόχρονα λαμβάνετε το μήνυμα από την κοινωνία και τα μέσα ενημέρωσης ότι το είσαι λεπτός σημαίνει ”επιτυχία”. Το να παραδεχτείτε ότι χρειάζεστε βοήθεια είναι δύσκολο και θέλει κουράγιο, είναι όμως σημαντικό για να κάνετε το πρώτο βήμα. Αν και δεν μπορείτε να θεραπεύσετε μόνοι σας την βουλιμία, ακολουθείστε τις παρακάτω συμβουλές αυτό-βοήθειας, σε συνδυασμό με την επαγγελματική παρέμβαση.
Όπως αναφέραμε, όταν ξεκινήσετε ένα θεραπευτικό πλάνο για τη βουλιμία θα συναντήσετε κάποιες δυσκολίες. Είναι σημαντικό να παραμείνετε δυνατοί και α υπενθυμίζετε στον εαυτό σας ότι οι επερχόμενες σωματικές αλλαγές είναι αναμενόμενες και σημαίνουν μόνο ότι έχετε ξεκινήσει να θεραπεύεστε. Για παράδειγμα, με τη φυσιολογικοποίηση των γευμάτων, ίσως παρατηρήσετε σωματικές αλλαγές αφού ο οργανισμός είχε μάθει να καίει πολύ λίγο. Σιγά –σιγά οι καύσεις θα επανέλθουν στο φυσιολογικό. Μπορεί, ακόμα, να νιώσετε ένα βάρος στο στομάχι. Αυτό είναι επίσης λογικό και παροδικό, αφού το στομάχι για λόγους οικονομίας είχε «ξεμάθει» την πέψη. Με την διακοπή των διουρητικών ίσως εμφανιστεί κάποιο οίδημα. Η χρόνια λήψη διουρητικών και η αφυδάτωση ωθούσαν τον οργανισμό να αμυνθεί με την κατακράτηση. Αν συνεχίσετε να τρώτε κανονικά, δεν θα το κάνει αυτό πλέον.
Αν το παιδί σας πάσχει από ψυχογενή βουλιμία…
Συνήθως οι γονείς τείνουν να κατηγορούν τον εαυτό τους για την διαταραχή του παιδιού τους. Αλλά όπως προαναφέρθηκε, υπάρχουν πολλοί παράγοντες που συμβάλλουν στην διαταραχή και η απόδοση ευθυνών δεν είναι ούτε βοηθητική ούτε τόσο ωφέλιμη. Αντίθετα, μπορείτε να εστιάσετε στο πώς θα βοηθήσετε και θα στηρίξετε το παιδί σας τώρα. Ρωτήστε το ίδιο τί μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε. Προτείνετε, για παράδειγμα, κάποιες οικογενειακές δραστηριότητες για μετά τα γεύματα, προκειμένου να παραμείνει απασχολημένο. Είναι καλό να προγραμματίζετε τακτικά οικογενειακά γεύματα, καθώς η διατήρηση σταθερού ωραρίου είναι σημαντική για την μείωση των επεισοδίων παρορμητικής υπερφαγίας. Αποφύγετε την αγορά «ανεπιθύμητων» και μη προγραμματισμένων τροφών (πχ. σοκολάτες). Επικοινωνήστε με το παιδί σας. Επιτρέψτε του να εκφράσει τα συναισθήματά του και ακούστε προσεκτικά τις σκέψεις και τις ανησυχίες του. Διαβεβαιώστε το ότι είστε δίπλα του και θα το στηρίξετε, και μην διστάσετε να μοιραστείτε μαζί του τις δικές σας ανησυχίες, πάντα χωρίς να αποδίδετε ευθύνες. Οι διαταραχές σίτισης επηρεάζουν ολόκληρη την οικογένεια, και όχι μόνο το άτομο που νοσεί. Αν δυσκολεύεστε να διαχειριστείτε την βουλιμία του παιδιού σας, καλό είναι να αναζητήσετε επαγγελματικές συμβουλές από κάποιον ειδικό.