22/09/2018

Περιστατικό αυπνίας

Η Μαρία είχε πρόβλημα με τον ύπνο. Δεν την έπαιρνε με τίποτα ο ύπνος. Και όλα συνέβησαν ξαφνικά. Μέχρι τα 22 της χρόνια δεν είχε ιδιαίτερα άγχη και σκοτούρες. Σπούδαζε και παράληλα είχε τα χόμπυ και τους φίλους της. Λόγω φοιτητικής ζωής ξεκίνησε τα ξενύχτια και τις εξόδους ώσπου έφτασε σε ένα σημείο που δεν μπορούσε να κοιμηθεί νωρίς ακόμα και όταν ήταν πολύ κουρασμένη. Έτσι άρχισαν να περνάνε σιγά σιγά από το μυαλό της διάφορες άσχημες και αγχώδεις σκέψεις.

 

« Τι μου συμβαίνει? Τι θα κάνω τώρα? Γιατί δεν μπορώ να κοιμηθώ ενώ είμαι τόσο κουρασμένη? Έχω αρχίσει να τρελαίνομαι? Πώς θα καταφέρω να ανταπεξέλθω στην σχολή μου και στις άλλες δραστηριότητες? Τι θα πω στους φίλους και στους γονείς μου?»

 

Όλες αυτές οι σκέψεις την έκαναν να αγχώνεται όλο και περισσότερο με αποτέλεσμα να διατηρείται ο φαύλος κύκλος της αυπνίας- άσχημων σκέψεων- άγχους. Έφτασε σε σημείο να σηκώνεται με δυσκολία από το κρεβάτι της λόγω υπερβολικής κόπωσης και άρχισε να κάνει περικοπές στο καθημερινό πρόγραμμά της. Πλέον δεν πήγαινε τακτικά στην σχολή της μέχρι που έφτασε σε σημείο να χάσει ένα ολόκληρο εξάμηνο. Όσο για τα χόμπυ και τους φίλους της….όλο ακύρωνε. Έψαχνε όλη την ώρα δικαιολογίες για να αποφύγει οτιδήποτε θα μπορούσε να της φέρει επιπλέον αίσθημα κόπωσης.

 

Ουσιαστικά δεν είχε κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα, απλά είχε αλλάξει το ωράριο ύπνου της και το πρωτόγνορο αίσθημα του να μην μπορεί να κοιμηθεί την άγχωνε γιατί δεν ήξερε πως να το διαχειριστεί. Και τι ζητούσε? Το μόνο που ήθελε ήταν να ξεκουραστεί ώστε να χαρεί τις δραστηριότητες της επόμενης ημέρας. Με δική της πρωτοβουλία αποφάσισε, αφού πλέον είχε φτάσει σε αδιέξοδο να αναζητήσει κάποιον ειδικό πάνω στο θέμα αυτό.Και τα πράγματα πήγαν πολύ καλά. Μια απλή κουβέντα, μια διαφορετική οπτική του προβλήματος, ένας διαφορετικός τρόπος σκέψης, την έκαναν να χαλαρώσει τόσο ώστε το πρόβλημα του ύπνου της λύθηκε πολύ γρήγορα. Φυσικά με τις απαιραίτητες συμβουλές του γιατρού.

 

Πέρασαν κάποια χρόνια που κατά διαστήματα είχε αυπνίες αλλά μπορούσε να τις διαχειριστεί και να τις ξεπεράσει γρήγορα. Απλά δεν έδινε και πολύ σημασία και όλα λύνονταν από μόνα τους. Γνώρισε ένα παιδί, ερωτεύτηκε, αγάπησε όσο ποτέ άλλοτε. Δυστυχώς όμως τον λάθος άνθρωπο. Είχε ακραία ξεσπάσματα θυμού και υπήρχε πολύ λεκτική αλλά και σωματική βία σε ορισμένες περιπτώσεις από την μεριά του και μια ωραία μέρα έφυγε για πάντα από την ζωή της. Τότε ξεκίνησαν οι χειρότερες αυπνίες της.Δεν είχε ξαναβιώσει κάτι παρόμοιο. Δυστυχώς είχε μάθει όλα τα προβλήματα που της παρουσιάζονταν να την ακολουθούν και μαζί της στο κρεβάτι. Έτσι μην μπορώντας να κοιμηθεί καθόλου κατέφυγε σε μια δραστική αλλά λάθος απόφαση. Ηρεμιστικά. Τα οποία ξεκίνησε να τα παίρνει χωρίς ιατρική παρακολούθηση και συνταγή γιατρού. Με αυτά ένιωσε ανακούφιση αρχικά, ξαναβρήκε τον ύπνο της. Το κακό όμως δεν άργησε να γίνει. Εθίστικε σε αυτά. Και μετά απο μήνες συνεχιζόμενη χρήση κατέφυγε πάλι στον ίδιο γιατρό που την είχε βοηθήσει την πρώτη φορά.

Αυτή η φορά όμως ήταν ίσως η πιο τρομακτική και άσχημη εμπειρία της ζωής της.

Τα στερητικά συμπτώματα ήταν πολλές φορές ανυπόφορα. Έτρεμε, ζαλιζόταν, δεν μπορούσε να σηκωθεί από το κρεβάτι, δεν έτρωγε….ένιωθε σαν να γλιστρούσε η ζωή μέσα από τα χέρια της. Αυτή τη φορά όμως η στήριξη του γιατρού και η υπομονή του την έκαναν μέρα με τη μέρα να καλυτερεύει. Βέβαια η πρόοδος ήταν πολύ αργή αλλά σταθερή. Το ζητούμενο τώρα ήταν να μπορέσει η Μαρία να κοιμηθεί αλλά πρωτίστως να κόψει τα ηρεμιστικά. Στο τέλος τα κατάφερε. Έκοψε τα χάπια και ξεκίνησε να κοιμάται από μόνη της. Δεν θα ξαναγυρίσει ποτέ πίσω σε αυτά. Καμιά φορά είναι η εύκολη λύση….αλλά σίγουρα τα χάπια δεν θα λύσουνε τα προβλήματά σου. Ειδικά η αλόγιστη και χωρίς την συμβουλή γιατρού χρήση τους.

 

Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό αλλά ένιωσε οτι ο γιατρός της έσωσε την ζωή της ή καλύτερα….της έδωσε πίσω την ζωή της.Γιατί ήταν πάντα εκεί για να την ακούσει, να την συμβουλέψει και να την παρηγορήσει. Τώρα ζεί όσο πιο χαρούμενη μπορεί μέσα στις σημερινές συνθήκες διαβίωσης και προσπαθεί να μην την επηρεάζουν τόσο πολύ είτε οι όμορφες είτε οι άσχημες καταστάσεις που βιώνει.

 

-Ευχαριστώ πολύ την Μαρία για την μαρτυρία της.

-Πρόκειται για ενα πραγματικό περιστατικό.

1 Likes

Η Μαρία είχε πρόβλημα με τον ύπνο. Δεν την έπαιρνε με τίποτα ο ύπνος. Και όλα συνέβησαν ξαφνικά. Μέχρι τα 22 της χρόνια δεν είχε ιδιαίτερα άγχη και σκοτούρες. Σπούδαζε και παράληλα είχε τα χόμπυ και τους φίλους της. Λόγω φοιτητικής ζωής ξεκίνησε τα ξενύχτια και τις εξόδους ώσπου έφτασε σε ένα σημείο που δεν μπορούσε να κοιμηθεί νωρίς ακόμα και όταν ήταν πολύ κουρασμένη. Έτσι άρχισαν να περνάνε σιγά σιγά από το μυαλό της διάφορες άσχημες και αγχώδεις σκέψεις.

« Τι μου συμβαίνει? Τι θα κάνω τώρα? Γιατί δεν μπορώ να κοιμηθώ ενώ είμαι τόσο κουρασμένη? Έχω αρχίσει να τρελαίνομαι? Πώς θα καταφέρω να ανταπεξέλθω στην σχολή μου και στις άλλες δραστηριότητες? Τι θα πω στους φίλους και στους γονείς μου?»

Όλες αυτές οι σκέψεις την έκαναν να αγχώνεται όλο και περισσότερο με αποτέλεσμα να διατηρείται ο φαύλος κύκλος της αυπνίας- άσχημων σκέψεων- άγχους. Έφτασε σε σημείο να σηκώνεται με δυσκολία από το κρεβάτι της λόγω υπερβολικής κόπωσης και άρχισε να κάνει περικοπές στο καθημερινό πρόγραμμά της. Πλέον δεν πήγαινε τακτικά στην σχολή της μέχρι που έφτασε σε σημείο να χάσει ένα ολόκληρο εξάμηνο. Όσο για τα χόμπυ και τους φίλους της….όλο ακύρωνε. Έψαχνε όλη την ώρα δικαιολογίες για να αποφύγει οτιδήποτε θα μπορούσε να της φέρει επιπλέον αίσθημα κόπωσης.

Ουσιαστικά δεν είχε κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα, απλά είχε αλλάξει το ωράριο ύπνου της και το πρωτόγνορο αίσθημα του να μην μπορεί να κοιμηθεί την άγχωνε γιατί δεν ήξερε πως να το διαχειριστεί. Και τι ζητούσε? Το μόνο που ήθελε ήταν να ξεκουραστεί ώστε να χαρεί τις δραστηριότητες της επόμενης ημέρας. Με δική της πρωτοβουλία αποφάσισε, αφού πλέον είχε φτάσει σε αδιέξοδο να αναζητήσει κάποιον ειδικό πάνω στο θέμα αυτό.Και τα πράγματα πήγαν πολύ καλά. Μια απλή κουβέντα, μια διαφορετική οπτική του προβλήματος, ένας διαφορετικός τρόπος σκέψης, την έκαναν να χαλαρώσει τόσο ώστε το πρόβλημα του ύπνου της λύθηκε πολύ γρήγορα. Φυσικά με τις απαιραίτητες συμβουλές του γιατρού.

Πέρασαν κάποια χρόνια που κατά διαστήματα είχε αυπνίες αλλά μπορούσε να τις διαχειριστεί και να τις ξεπεράσει γρήγορα. Απλά δεν έδινε και πολύ σημασία και όλα λύνονταν από μόνα τους. Γνώρισε ένα παιδί, ερωτεύτηκε, αγάπησε όσο ποτέ άλλοτε. Δυστυχώς όμως τον λάθος άνθρωπο. Είχε ακραία ξεσπάσματα θυμού και υπήρχε πολύ λεκτική αλλά και σωματική βία σε ορισμένες περιπτώσεις από την μεριά του και μια ωραία μέρα έφυγε για πάντα από την ζωή της. Τότε ξεκίνησαν οι χειρότερες αυπνίες της.Δεν είχε ξαναβιώσει κάτι παρόμοιο. Δυστυχώς είχε μάθει όλα τα προβλήματα που της παρουσιάζονταν να την ακολουθούν και μαζί της στο κρεβάτι. Έτσι μην μπορώντας να κοιμηθεί καθόλου κατέφυγε σε μια δραστική αλλά λάθος απόφαση. Ηρεμιστικά. Τα οποία ξεκίνησε να τα παίρνει χωρίς ιατρική παρακολούθηση και συνταγή γιατρού. Με αυτά ένιωσε ανακούφιση αρχικά, ξαναβρήκε τον ύπνο της. Το κακό όμως δεν άργησε να γίνει. Εθίστικε σε αυτά. Και μετά απο μήνες συνεχιζόμενη χρήση κατέφυγε πάλι στον ίδιο γιατρό που την είχε βοηθήσει την πρώτη φορά.

Αυτή η φορά όμως ήταν ίσως η πιο τρομακτική και άσχημη εμπειρία της ζωής της.

Τα στερητικά συμπτώματα ήταν πολλές φορές ανυπόφορα. Έτρεμε, ζαλιζόταν, δεν μπορούσε να σηκωθεί από το κρεβάτι, δεν έτρωγε….ένιωθε σαν να γλιστρούσε η ζωή μέσα από τα χέρια της. Αυτή τη φορά όμως η στήριξη του γιατρού και η υπομονή του την έκαναν μέρα με τη μέρα να καλυτερεύει. Βέβαια η πρόοδος ήταν πολύ αργή αλλά σταθερή. Το ζητούμενο τώρα ήταν να μπορέσει η Μαρία να κοιμηθεί αλλά πρωτίστως να κόψει τα ηρεμιστικά. Στο τέλος τα κατάφερε. Έκοψε τα χάπια και ξεκίνησε να κοιμάται από μόνη της. Δεν θα ξαναγυρίσει ποτέ πίσω σε αυτά. Καμιά φορά είναι η εύκολη λύση….αλλά σίγουρα τα χάπια δεν θα λύσουνε τα προβλήματά σου. Ειδικά η αλόγιστη και χωρίς την συμβουλή γιατρού χρήση τους.

Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό αλλά ένιωσε οτι ο γιατρός της έσωσε την ζωή της ή καλύτερα….της έδωσε πίσω την ζωή της.Γιατί ήταν πάντα εκεί για να την ακούσει, να την συμβουλέψει και να την παρηγορήσει. Τώρα ζεί όσο πιο χαρούμενη μπορεί μέσα στις σημερινές συνθήκες διαβίωσης και προσπαθεί να μην την επηρεάζουν τόσο πολύ είτε οι όμορφες είτε οι άσχημες καταστάσεις που βιώνει.

-Ευχαριστώ πολύ την Μαρία για την μαρτυρία της.

-Πρόκειται για ενα πραγματικό περιστατικό.

22/09/2018

Περιστατικό αυπνίας

Η Μαρία είχε πρόβλημα με τον ύπνο. Δεν την έπαιρνε με τίποτα ο ύπνος. Και όλα συνέβησαν ξαφνικά. Μέχρι τα 22 της χρόνια δεν είχε ιδιαίτερα άγχη και σκοτούρες. Σπούδαζε και παράληλα είχε τα χόμπυ και τους φίλους της. Λόγω φοιτητικής ζωής ξεκίνησε τα ξενύχτια και τις εξόδους ώσπου έφτασε σε ένα σημείο που δεν μπορούσε να κοιμηθεί νωρίς ακόμα και όταν ήταν πολύ κουρασμένη. Έτσι άρχισαν να περνάνε σιγά σιγά από το μυαλό της διάφορες άσχημες και αγχώδεις σκέψεις.

 

« Τι μου συμβαίνει? Τι θα κάνω τώρα? Γιατί δεν μπορώ να κοιμηθώ ενώ είμαι τόσο κουρασμένη? Έχω αρχίσει να τρελαίνομαι? Πώς θα καταφέρω να ανταπεξέλθω στην σχολή μου και στις άλλες δραστηριότητες? Τι θα πω στους φίλους και στους γονείς μου?»

 

Όλες αυτές οι σκέψεις την έκαναν να αγχώνεται όλο και περισσότερο με αποτέλεσμα να διατηρείται ο φαύλος κύκλος της αυπνίας- άσχημων σκέψεων- άγχους. Έφτασε σε σημείο να σηκώνεται με δυσκολία από το κρεβάτι της λόγω υπερβολικής κόπωσης και άρχισε να κάνει περικοπές στο καθημερινό πρόγραμμά της. Πλέον δεν πήγαινε τακτικά στην σχολή της μέχρι που έφτασε σε σημείο να χάσει ένα ολόκληρο εξάμηνο. Όσο για τα χόμπυ και τους φίλους της….όλο ακύρωνε. Έψαχνε όλη την ώρα δικαιολογίες για να αποφύγει οτιδήποτε θα μπορούσε να της φέρει επιπλέον αίσθημα κόπωσης.

 

Ουσιαστικά δεν είχε κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα, απλά είχε αλλάξει το ωράριο ύπνου της και το πρωτόγνορο αίσθημα του να μην μπορεί να κοιμηθεί την άγχωνε γιατί δεν ήξερε πως να το διαχειριστεί. Και τι ζητούσε? Το μόνο που ήθελε ήταν να ξεκουραστεί ώστε να χαρεί τις δραστηριότητες της επόμενης ημέρας. Με δική της πρωτοβουλία αποφάσισε, αφού πλέον είχε φτάσει σε αδιέξοδο να αναζητήσει κάποιον ειδικό πάνω στο θέμα αυτό.Και τα πράγματα πήγαν πολύ καλά. Μια απλή κουβέντα, μια διαφορετική οπτική του προβλήματος, ένας διαφορετικός τρόπος σκέψης, την έκαναν να χαλαρώσει τόσο ώστε το πρόβλημα του ύπνου της λύθηκε πολύ γρήγορα. Φυσικά με τις απαιραίτητες συμβουλές του γιατρού.

 

Πέρασαν κάποια χρόνια που κατά διαστήματα είχε αυπνίες αλλά μπορούσε να τις διαχειριστεί και να τις ξεπεράσει γρήγορα. Απλά δεν έδινε και πολύ σημασία και όλα λύνονταν από μόνα τους. Γνώρισε ένα παιδί, ερωτεύτηκε, αγάπησε όσο ποτέ άλλοτε. Δυστυχώς όμως τον λάθος άνθρωπο. Είχε ακραία ξεσπάσματα θυμού και υπήρχε πολύ λεκτική αλλά και σωματική βία σε ορισμένες περιπτώσεις από την μεριά του και μια ωραία μέρα έφυγε για πάντα από την ζωή της. Τότε ξεκίνησαν οι χειρότερες αυπνίες της.Δεν είχε ξαναβιώσει κάτι παρόμοιο. Δυστυχώς είχε μάθει όλα τα προβλήματα που της παρουσιάζονταν να την ακολουθούν και μαζί της στο κρεβάτι. Έτσι μην μπορώντας να κοιμηθεί καθόλου κατέφυγε σε μια δραστική αλλά λάθος απόφαση. Ηρεμιστικά. Τα οποία ξεκίνησε να τα παίρνει χωρίς ιατρική παρακολούθηση και συνταγή γιατρού. Με αυτά ένιωσε ανακούφιση αρχικά, ξαναβρήκε τον ύπνο της. Το κακό όμως δεν άργησε να γίνει. Εθίστικε σε αυτά. Και μετά απο μήνες συνεχιζόμενη χρήση κατέφυγε πάλι στον ίδιο γιατρό που την είχε βοηθήσει την πρώτη φορά.

Αυτή η φορά όμως ήταν ίσως η πιο τρομακτική και άσχημη εμπειρία της ζωής της.

Τα στερητικά συμπτώματα ήταν πολλές φορές ανυπόφορα. Έτρεμε, ζαλιζόταν, δεν μπορούσε να σηκωθεί από το κρεβάτι, δεν έτρωγε….ένιωθε σαν να γλιστρούσε η ζωή μέσα από τα χέρια της. Αυτή τη φορά όμως η στήριξη του γιατρού και η υπομονή του την έκαναν μέρα με τη μέρα να καλυτερεύει. Βέβαια η πρόοδος ήταν πολύ αργή αλλά σταθερή. Το ζητούμενο τώρα ήταν να μπορέσει η Μαρία να κοιμηθεί αλλά πρωτίστως να κόψει τα ηρεμιστικά. Στο τέλος τα κατάφερε. Έκοψε τα χάπια και ξεκίνησε να κοιμάται από μόνη της. Δεν θα ξαναγυρίσει ποτέ πίσω σε αυτά. Καμιά φορά είναι η εύκολη λύση….αλλά σίγουρα τα χάπια δεν θα λύσουνε τα προβλήματά σου. Ειδικά η αλόγιστη και χωρίς την συμβουλή γιατρού χρήση τους.

 

Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό αλλά ένιωσε οτι ο γιατρός της έσωσε την ζωή της ή καλύτερα….της έδωσε πίσω την ζωή της.Γιατί ήταν πάντα εκεί για να την ακούσει, να την συμβουλέψει και να την παρηγορήσει. Τώρα ζεί όσο πιο χαρούμενη μπορεί μέσα στις σημερινές συνθήκες διαβίωσης και προσπαθεί να μην την επηρεάζουν τόσο πολύ είτε οι όμορφες είτε οι άσχημες καταστάσεις που βιώνει.

 

-Ευχαριστώ πολύ την Μαρία για την μαρτυρία της.

-Πρόκειται για ενα πραγματικό περιστατικό.

1 Likes

Η Μαρία είχε πρόβλημα με τον ύπνο. Δεν την έπαιρνε με τίποτα ο ύπνος. Και όλα συνέβησαν ξαφνικά. Μέχρι τα 22 της χρόνια δεν είχε ιδιαίτερα άγχη και σκοτούρες. Σπούδαζε και παράληλα είχε τα χόμπυ και τους φίλους της. Λόγω φοιτητικής ζωής ξεκίνησε τα ξενύχτια και τις εξόδους ώσπου έφτασε σε ένα σημείο που δεν μπορούσε να κοιμηθεί νωρίς ακόμα και όταν ήταν πολύ κουρασμένη. Έτσι άρχισαν να περνάνε σιγά σιγά από το μυαλό της διάφορες άσχημες και αγχώδεις σκέψεις.

« Τι μου συμβαίνει? Τι θα κάνω τώρα? Γιατί δεν μπορώ να κοιμηθώ ενώ είμαι τόσο κουρασμένη? Έχω αρχίσει να τρελαίνομαι? Πώς θα καταφέρω να ανταπεξέλθω στην σχολή μου και στις άλλες δραστηριότητες? Τι θα πω στους φίλους και στους γονείς μου?»

Όλες αυτές οι σκέψεις την έκαναν να αγχώνεται όλο και περισσότερο με αποτέλεσμα να διατηρείται ο φαύλος κύκλος της αυπνίας- άσχημων σκέψεων- άγχους. Έφτασε σε σημείο να σηκώνεται με δυσκολία από το κρεβάτι της λόγω υπερβολικής κόπωσης και άρχισε να κάνει περικοπές στο καθημερινό πρόγραμμά της. Πλέον δεν πήγαινε τακτικά στην σχολή της μέχρι που έφτασε σε σημείο να χάσει ένα ολόκληρο εξάμηνο. Όσο για τα χόμπυ και τους φίλους της….όλο ακύρωνε. Έψαχνε όλη την ώρα δικαιολογίες για να αποφύγει οτιδήποτε θα μπορούσε να της φέρει επιπλέον αίσθημα κόπωσης.

Ουσιαστικά δεν είχε κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα, απλά είχε αλλάξει το ωράριο ύπνου της και το πρωτόγνορο αίσθημα του να μην μπορεί να κοιμηθεί την άγχωνε γιατί δεν ήξερε πως να το διαχειριστεί. Και τι ζητούσε? Το μόνο που ήθελε ήταν να ξεκουραστεί ώστε να χαρεί τις δραστηριότητες της επόμενης ημέρας. Με δική της πρωτοβουλία αποφάσισε, αφού πλέον είχε φτάσει σε αδιέξοδο να αναζητήσει κάποιον ειδικό πάνω στο θέμα αυτό.Και τα πράγματα πήγαν πολύ καλά. Μια απλή κουβέντα, μια διαφορετική οπτική του προβλήματος, ένας διαφορετικός τρόπος σκέψης, την έκαναν να χαλαρώσει τόσο ώστε το πρόβλημα του ύπνου της λύθηκε πολύ γρήγορα. Φυσικά με τις απαιραίτητες συμβουλές του γιατρού.

Πέρασαν κάποια χρόνια που κατά διαστήματα είχε αυπνίες αλλά μπορούσε να τις διαχειριστεί και να τις ξεπεράσει γρήγορα. Απλά δεν έδινε και πολύ σημασία και όλα λύνονταν από μόνα τους. Γνώρισε ένα παιδί, ερωτεύτηκε, αγάπησε όσο ποτέ άλλοτε. Δυστυχώς όμως τον λάθος άνθρωπο. Είχε ακραία ξεσπάσματα θυμού και υπήρχε πολύ λεκτική αλλά και σωματική βία σε ορισμένες περιπτώσεις από την μεριά του και μια ωραία μέρα έφυγε για πάντα από την ζωή της. Τότε ξεκίνησαν οι χειρότερες αυπνίες της.Δεν είχε ξαναβιώσει κάτι παρόμοιο. Δυστυχώς είχε μάθει όλα τα προβλήματα που της παρουσιάζονταν να την ακολουθούν και μαζί της στο κρεβάτι. Έτσι μην μπορώντας να κοιμηθεί καθόλου κατέφυγε σε μια δραστική αλλά λάθος απόφαση. Ηρεμιστικά. Τα οποία ξεκίνησε να τα παίρνει χωρίς ιατρική παρακολούθηση και συνταγή γιατρού. Με αυτά ένιωσε ανακούφιση αρχικά, ξαναβρήκε τον ύπνο της. Το κακό όμως δεν άργησε να γίνει. Εθίστικε σε αυτά. Και μετά απο μήνες συνεχιζόμενη χρήση κατέφυγε πάλι στον ίδιο γιατρό που την είχε βοηθήσει την πρώτη φορά.

Αυτή η φορά όμως ήταν ίσως η πιο τρομακτική και άσχημη εμπειρία της ζωής της.

Τα στερητικά συμπτώματα ήταν πολλές φορές ανυπόφορα. Έτρεμε, ζαλιζόταν, δεν μπορούσε να σηκωθεί από το κρεβάτι, δεν έτρωγε….ένιωθε σαν να γλιστρούσε η ζωή μέσα από τα χέρια της. Αυτή τη φορά όμως η στήριξη του γιατρού και η υπομονή του την έκαναν μέρα με τη μέρα να καλυτερεύει. Βέβαια η πρόοδος ήταν πολύ αργή αλλά σταθερή. Το ζητούμενο τώρα ήταν να μπορέσει η Μαρία να κοιμηθεί αλλά πρωτίστως να κόψει τα ηρεμιστικά. Στο τέλος τα κατάφερε. Έκοψε τα χάπια και ξεκίνησε να κοιμάται από μόνη της. Δεν θα ξαναγυρίσει ποτέ πίσω σε αυτά. Καμιά φορά είναι η εύκολη λύση….αλλά σίγουρα τα χάπια δεν θα λύσουνε τα προβλήματά σου. Ειδικά η αλόγιστη και χωρίς την συμβουλή γιατρού χρήση τους.

Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό αλλά ένιωσε οτι ο γιατρός της έσωσε την ζωή της ή καλύτερα….της έδωσε πίσω την ζωή της.Γιατί ήταν πάντα εκεί για να την ακούσει, να την συμβουλέψει και να την παρηγορήσει. Τώρα ζεί όσο πιο χαρούμενη μπορεί μέσα στις σημερινές συνθήκες διαβίωσης και προσπαθεί να μην την επηρεάζουν τόσο πολύ είτε οι όμορφες είτε οι άσχημες καταστάσεις που βιώνει.

-Ευχαριστώ πολύ την Μαρία για την μαρτυρία της.

-Πρόκειται για ενα πραγματικό περιστατικό.