Πώς να επικοινωνήσετε με το παιδί σας

Μέσα από την σωστή και ουσιαστική επικοινωνία με το παιδί μας παρέχουμε εμπιστοσύνη και συναισθηματική ασφάλεια που χρειάζεται, ενώ γινόμαστε σημαντικά πρότυπα επιρροής που τα παιδιά θα ακούν και θα μιμούνται. Η καθιέρωση αυτής της επικοινωνίας είναι σίγουρα πολύπλοκή, ωστόσο υπάρχουν κάποιες συμβουλές για τον σκοπό αυτό:

·         Να είστε διαθέσιμοι: παρατηρήστε ποια ώρα της ημέρας είναι πιο πιθανό να μιλήσει το παιδί σας (πχ. στο αυτοκίνητο πριν ή μετά το σχολείο, την ώρα του φαγητού, κλπ) και φροντίστε να είστε διαθέσιμοι εκείνη την ώρα.

·         Ξεκινήστε την συζήτηση με ερωτήσεις, ενισχύοντας το να μιλήσει περισσότερο και δείχνοντας του γνήσιο ενδιαφέρον για αυτά που λέει. Φροντίστε να μάθετε αυτά που συμβαίνουν στην ζωή του (πχ ευχάριστα μαθήματα ή προβλήματα στο σχολείο), πράγματα που το ενδιαφέρουν γενικότερα (πχ μουσική ή εξωσχολικές δραστηριότητες) και μη διστάσετε να μιλήσετε για τα δικά σας ενδιαφέροντα ή αγωνίες στην παιδική σας ηλικία.

·         Προγραμματίστε κοινές δραστηριότητες στις οποίες θα περνάτε ποιοτικό χρόνο μόνοι με το παιδί σας. Αν έχετε πάνω από ένα παιδί, φροντίστε να έχετε μια κοινή δραστηριότητα με το καθένα ξεχωριστά και κρατήστε την σε σταθερή βάση.

·         Ακούστε προσεκτικά το παιδί σας: όταν σας απευθύνεται με κάποια δυσκολία, σταματήστε ό,τι κάνετε και ακούστε το. Ρωτήστε περισσότερα για να καταλάβετε τι έχει γίνει και πως νιώθει, ακόμα και με ποιον τρόπο μπορείτε να το βοηθήσετε (μπορεί πχ. να μην θέλουν να κάνετε κάτι, απλά να το ακούσετε).

·         Μην σπεύδετε να διορθώσετε τις σκέψεις ή τα συναισθήματα του (πχ. «μην φοβάσαι», «μην κλαις», «δεν είναι έτσι»), αλλά ακούστε το μέχρι να ολοκληρώσει και επιτρέψτε του να διαφωνήσει (μπορείτε πχ. να του πείτε «ξέρω ότι διαφωνείς, αλλά αυτό πιστεύω»).

·         Δείξτε του ότι αντέχετε τα δυσφορικά του συναισθήματα. Αποφύγετε τις θυμωμένες ή αμυντικές αντιδράσεις και προσπαθήστε να μείνετε ψύχραιμοι όταν μοιράζεται τις αγωνίες του ή στα ξεσπάσματά του.

·         Μερικά παιδιά ντρέπονται να εκφράσουν τους φόβους τους. Μην διστάσετε να μοιραστείτε τους δικούς σας φόβους και συναισθήματα, αρκεί να μην δίνουν την αίσθηση μονιμότητας (πχ «κι εγώ καμιά φορά στεναχωριέμαι/φοβάμαι/ανησυχώ»).

·         Δεν υπάρχουν τέλειοι γονείς. Πολλές φορές χάνουμε τον έλεγχο και αντιδρούμε με τρόπο που δεν θέλουμε. Αν φωνάξετε στο παιδί σας, φροντίστε να επανορθώσετε και να ζητήσετε συγγνώμη (πχ «με συγχωρείς, δεν ήθελα να σου φωνάξω, αλλά κι εγώ μερικές φορές θυμώνω»).

Δεν μπορούμε να ελέγξουμε όλους τους παράγοντες ώστε να μην πληγωθούν τα παιδιά. Όσο ρυθμίζετε εσείς τα δικά σας συναισθήματα και αντέχετε την δυσφορία, έτσι θα αντέχουν και τα παιδιά σας. Δείξτε τους ότι οι δυσκολίες θα είναι παροδικές και διατηρήστε την ψυχραιμία σας.

Ο ρόλος του γονέα έχει μεγάλες προκλήσεις και δυσκολίες. Ζητώντας βοήθεια από έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας θα λάβετε την καθοδήγηση και υποστήριξη που χρειάζεστε. Η προσωπική δουλειά με τον εαυτό μας μπορεί να είναι και το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε για τα παιδιά μας.