Ψυχική ανθεκτικότητα: Παράγοντες ανάπτυξης και επικινδυνότητας
Η πλειοψηφία των ανθρώπων έρχεται αντιμέτωπη με στρεσογόνες καταστάσεις και αντιξοότητες κατά την διάρκεια της ζωής του και εκτίθεται τουλάχιστον
ΠερισσότεραΗ πλειοψηφία των ανθρώπων έρχεται αντιμέτωπη με στρεσογόνες καταστάσεις και αντιξοότητες κατά την διάρκεια της ζωής του και εκτίθεται τουλάχιστον
ΠερισσότεραΗ διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και/ ή υπερκινητικότητας (ΔΕΠ/Υ) είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή που ξεκινά στην παιδική ηλικία και παραμένει στην
ΠερισσότεραΟ σχολικός εκφοβισμός και η θυματοποίηση από συνομηλίκους αποτελεί ένα πρόβλημα, το οποίο αντιμετωπίζουν παιδιά και έφηβοι εντός, αλλά και
ΠερισσότεραΠάνω από μισό εκατομμύριο Έλληνες δίνουν μάχη με την κατάθλιψη. Οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, κάνοντας λόγο για ανησυχητική αύξηση των περιστατικών, κάτι που συνδέεται άμεσα με την οικονομική κρίση και τις πληγές που ανοίγεi.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο πλαίσιο του 2ου Συνεδρίου Ψυχικής Υγείας, στο Ζάππειο, το 2015 οι συμπολίτες μας με κατάθλιψη ξεπέρασαν το μισό εκατομμύριο. Υπολογίζεται ότι ο αριθμός μπορεί να έχει αυξηθεί μέχρι σήμερα
«Το 2015 οι ασθενείς με κατάθλιψη στην Ελλάδα ξεπέρασαν τους 500.000, φτάνοντας τα μεγέθη μιας πολύ μεγάλης πόλης. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι μια ελληνική μεγαλούπολη, όπως ο Πειραιάς, έχει πληθυσμό ανάλογου μεγέθους και γίνονται εύκολα αντιληπτές οι εφιαλτικές διαστάσεις που λαμβάνει το φαινόμενο.» ανέφερε ο αναπληρωτής καθηγητής Ψυχιατρικής του πανεπιστημίου Ιωαννίνων, κ. Πέτρος Σκαπινάκης.
Στην περίπτωση των Ελλήνων, τα τελευταία έξι χρόνια αποτελούν την πιο δραματική περίοδο της μέχρι τώρα ζωής τους, αφού τα ανυπέρβλητα οικονομικά προβλήματα τους πνίγουν σα θηλιά γύρω από το λαιμό τους. Τα οικονομικά πολών συμπολιτών δεν επαρσκού ν για να επισκεφτούν κάποιον ψυχολόγο.
«Όλες οι ψυχικές παθήσεις επιβαρύνουν τα έτη ζωής και την ποιότητα ζωής και αυξάνουν σημαντικά το κόστος στα συστήματα υγείας. Αντί όμως να αντιμετωπίζονται επαρκώς, χρονίζουν και πολλοί ασθενείς πηγαίνουν στο γιατρό μετά από 10 χρόνια. Πολλές φορές οι ασθενείς θεωρούν ότι δεν είναι άρρωστοι. Επίσης έχουν θέματα πρόσβασης σε ψυχιάτρους, ενώ πολλοί σκέφτονται και το κόστος θεραπείας. Όσο καθυστερεί όμως η θεραπεία, τόσο αυξάνεται η πιθανότητα αναπηρίας» υπογράμμισε ο κ. Σκαπινάκης.
Ανησυχητικά είναι και τα δεδομένα για τις αυτοκτονίες. «Διεθνείς έρευνες δείχνουν ότι σοβαροί λόγοι για αυτοκτονία είναι τα χρέη και η κατάσχεση οικίας. Μετά την εισαγωγή των μέτρων λιτότητας στην Ελλάδα σημειώθηκε ραγδαία αύξηση των αυτοκτονιών κατά 35%, και ιδίως σε άνδρες παραγωγικής ηλικίας», ανέφερε η Μαρίνα Οικονόμου, παραθέτοντας στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ.
Σύμφωνα με στοιχεία από τη «Μελέτη ακούσιων νοσηλειών στην Αθήνα» (ΜΑΝΑ) που υλοποιείται από την ΕΠΑΨΥ (Εταιρεία Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ψυχικής Υγείας) και το Πάντειο Πανεπιστήμιο και παρουσιάστηκε στο συνέδριο από τον επικεφαλής κ. Στέλιο Στυλιανίδη, από το 2012 και μετά το ποσοστό των ακούσιων νοσηλειών αυξάνεται ραγδαία: Από 56,6% το 2012, σε 63,5% το 2013 και 74,5% το 2014.
Δηλαδή, επτά στους δέκα ψυχικά ασθενείς που κρίνεται ότι πρέπει να μπουν στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής (Δαφνί), μπαίνουν με εισαγγελική εντολή. Μόνο το 13,8% από τους ασθενείς που εξέρχονται του ψυχιατρικού νοσοκομείου παραπέμπονται σε Δομές Κοινοτικής Ψυχιατρικής, ενώ χωρίς πρόταση παραπομπής παραμένει το 32,2%.
«Στόχος είναι να αναδειχθεί το ζήτημα αυτό σε θέμα ύψιστης σημασίας στην ατζέντα της πολιτικής για την ψυχική υγεία», καταλήγει ο κ. Στυλιανίδης, δείχνοντας βεβαίως τα κενά στην περίθαλψη και την έλλειψη δομών υποστήριξης στην κοινότητα ως βασικές αιτίες του προβλήματος.
Πάνω από μισό εκατομμύριο Έλληνες δίνουν μάχη με την κατάθλιψη. Οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, κάνοντας λόγο για ανησυχητική αύξηση των περιστατικών, κάτι που συνδέεται άμεσα με την οικονομική κρίση και τις πληγές που ανοίγεi.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο πλαίσιο του 2ου Συνεδρίου Ψυχικής Υγείας, στο Ζάππειο, το 2015 οι συμπολίτες μας με κατάθλιψη ξεπέρασαν το μισό εκατομμύριο. Υπολογίζεται ότι ο αριθμός μπορεί να έχει αυξηθεί μέχρι σήμερα
«Το 2015 οι ασθενείς με κατάθλιψη στην Ελλάδα ξεπέρασαν τους 500.000, φτάνοντας τα μεγέθη μιας πολύ μεγάλης πόλης. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι μια ελληνική μεγαλούπολη, όπως ο Πειραιάς, έχει πληθυσμό ανάλογου μεγέθους και γίνονται εύκολα αντιληπτές οι εφιαλτικές διαστάσεις που λαμβάνει το φαινόμενο.» ανέφερε ο αναπληρωτής καθηγητής Ψυχιατρικής του πανεπιστημίου Ιωαννίνων, κ. Πέτρος Σκαπινάκης.
Στην περίπτωση των Ελλήνων, τα τελευταία έξι χρόνια αποτελούν την πιο δραματική περίοδο της μέχρι τώρα ζωής τους, αφού τα ανυπέρβλητα οικονομικά προβλήματα τους πνίγουν σα θηλιά γύρω από το λαιμό τους. Τα οικονομικά πολών συμπολιτών δεν επαρσκού ν για να επισκεφτούν κάποιον ψυχολόγο.
«Όλες οι ψυχικές παθήσεις επιβαρύνουν τα έτη ζωής και την ποιότητα ζωής και αυξάνουν σημαντικά το κόστος στα συστήματα υγείας. Αντί όμως να αντιμετωπίζονται επαρκώς, χρονίζουν και πολλοί ασθενείς πηγαίνουν στο γιατρό μετά από 10 χρόνια. Πολλές φορές οι ασθενείς θεωρούν ότι δεν είναι άρρωστοι. Επίσης έχουν θέματα πρόσβασης σε ψυχιάτρους, ενώ πολλοί σκέφτονται και το κόστος θεραπείας. Όσο καθυστερεί όμως η θεραπεία, τόσο αυξάνεται η πιθανότητα αναπηρίας» υπογράμμισε ο κ. Σκαπινάκης.
Ανησυχητικά είναι και τα δεδομένα για τις αυτοκτονίες. «Διεθνείς έρευνες δείχνουν ότι σοβαροί λόγοι για αυτοκτονία είναι τα χρέη και η κατάσχεση οικίας. Μετά την εισαγωγή των μέτρων λιτότητας στην Ελλάδα σημειώθηκε ραγδαία αύξηση των αυτοκτονιών κατά 35%, και ιδίως σε άνδρες παραγωγικής ηλικίας», ανέφερε η Μαρίνα Οικονόμου, παραθέτοντας στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ.
Σύμφωνα με στοιχεία από τη «Μελέτη ακούσιων νοσηλειών στην Αθήνα» (ΜΑΝΑ) που υλοποιείται από την ΕΠΑΨΥ (Εταιρεία Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ψυχικής Υγείας) και το Πάντειο Πανεπιστήμιο και παρουσιάστηκε στο συνέδριο από τον επικεφαλής κ. Στέλιο Στυλιανίδη, από το 2012 και μετά το ποσοστό των ακούσιων νοσηλειών αυξάνεται ραγδαία: Από 56,6% το 2012, σε 63,5% το 2013 και 74,5% το 2014.
Δηλαδή, επτά στους δέκα ψυχικά ασθενείς που κρίνεται ότι πρέπει να μπουν στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής (Δαφνί), μπαίνουν με εισαγγελική εντολή. Μόνο το 13,8% από τους ασθενείς που εξέρχονται του ψυχιατρικού νοσοκομείου παραπέμπονται σε Δομές Κοινοτικής Ψυχιατρικής, ενώ χωρίς πρόταση παραπομπής παραμένει το 32,2%.
«Στόχος είναι να αναδειχθεί το ζήτημα αυτό σε θέμα ύψιστης σημασίας στην ατζέντα της πολιτικής για την ψυχική υγεία», καταλήγει ο κ. Στυλιανίδης, δείχνοντας βεβαίως τα κενά στην περίθαλψη και την έλλειψη δομών υποστήριξης στην κοινότητα ως βασικές αιτίες του προβλήματος.