ΕΞΑΡΤΗΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ

Τα βασικότερα χαρακτηριστικά της Εξαρτητικής Διαταραχής Προσωπικότητας είναι μια έντονη ανάγκη του ατόμου να το φροντίζουν οι άλλοι, και τις περισσότερες φορές φοβάται να τους αποχωριστεί. Οι εξαρτημένες προσωπικότητες έχουν μειωμένη αυτοπεποίθηση και γενικά φαίνονται υπερβολικά υποτακτικοί και εξαρτημένοι από τους άλλους, κάτι το οποίο μπορεί να τους κάνει να παραμένουν σε μια κακοποιητική σχέση επειδή δεν αντέχουν να μείνουν μόνοι τους.

Τα άτομα αυτά αδυνατούν να πάρουν αποφάσεις και να αναλάβουν πρωτοβουλίες, για αυτό το λόγο ζητούν συνεχώς συμβουλές και διαβεβαιώσεις από τους άλλους. Θέτουν την ευθύνη του εαυτού τους στους άλλους ανθρώπους, εξαρτώνται από αυτούς, ακόμη και για τις πιο σημαντικές αποφάσεις που αφορούν στη δική τους ζωή, και υποτάσσουν τις ανάγκες τους στις ανάγκες των άλλων ατόμων. Πολλές φορές έχουν δυσκολία να εκφράζουν διαφωνία μαζί τους, επειδή φοβούνται ότι θα χάσουν την υποστήριξη ή την αποδοχή τους. Επίσης, δυσκολεύονται να ξεκινούν σχέδια και προγράμματα ή να κάνουν πράγματα μόνοι τους, και συχνά φτάνουν στο σημείο να προσφέρονται να κάνουν εθελοντικά πράγματα που μπορεί να τους είναι δυσάρεστα, μόνο και μόνο για να πάρουν φροντίδα και υποστήριξη.

Τα άτομα με Εξαρτητική Διαταραχή προσπαθούν να κάνουν ευχάριστο τον εαυτό τους στους άλλους, ώστε οι άλλοι να μη θελήσουν να τους εγκαταλείψουν. Όταν μείνουν μόνοι τους, αισθάνονται κενοί, είναι υπερβολικά αγχώδεις, και είναι ανίκανοι να λειτουργήσουν. Έτσι, επιδιώκουν να είναι συνεχώς σε σχέση εξάρτησης, προσκολλώνται στους συντρόφους τους και συνήθως αποφεύγουν να αναλάβουν οι ίδιοι θέσεις που απαιτούν υπευθυνότητα. Συμπεριφέρονται συχνά με τρυφερότητα και θαυμασμό στους άλλους και τότε εκείνοι αισθάνονται χρήσιμοι, δυνατοί, ικανοί και ενθαρρύνουν την σχέση. Αυτό πολλές φορές όμως μπορεί να κουράσει το σύντροφο, και να φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα. Έτσι όταν μία στενή σχέση τελειώνει, αναζητούν επειγόντως μια άλλη σχέση σαν πηγή φροντίδας και υποστήριξης.

Μια αιτιολογία σχετικά με την ανάπτυξη της Εξαρτητικής Διαταραχής Προσωπικότητας, είναι οι υπερπροστατευτικοί γονείς που ανταμείβουν συνεχώς μόνο τις πολύ «σωστές» συμπεριφορές των παιδιών τους, αλλά ταυτόχρονα τιμωρούν οποιαδήποτε συμπεριφορά τους είναι ανεξάρτητη ή διαφορετική από τη αναμενόμενη.

Η ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει το άτομο να νιώσει επαρκές και ότι αξίζει. Στόχος είναι να λειτουργήσει το άτομο ανεξάρτητα και να αμφισβητηθούν όλες αυτές οι δυσλειτουργικές ιδέες που έχει για τον εαυτό του και τους άλλους. Αποτελεσματικές θεραπευτικές προσεγγίσεις είναι αυτές της Θεραπείας Σχημάτων (βλ. https://georgalakis.gr/gr/el/services/–2) και της Γνωσιακής-Συμπεριφορικής Ψυχοθεραπείας (βλ. https://georgalakis.gr/gr/el/services/1)