Ψυχική ανθεκτικότητα: Παράγοντες ανάπτυξης και επικινδυνότητας
Η πλειοψηφία των ανθρώπων έρχεται αντιμέτωπη με στρεσογόνες καταστάσεις και αντιξοότητες κατά την διάρκεια της ζωής του και εκτίθεται τουλάχιστον
ΠερισσότεραΗ πλειοψηφία των ανθρώπων έρχεται αντιμέτωπη με στρεσογόνες καταστάσεις και αντιξοότητες κατά την διάρκεια της ζωής του και εκτίθεται τουλάχιστον
ΠερισσότεραΗ διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και/ ή υπερκινητικότητας (ΔΕΠ/Υ) είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή που ξεκινά στην παιδική ηλικία και παραμένει στην
ΠερισσότεραΟ σχολικός εκφοβισμός και η θυματοποίηση από συνομηλίκους αποτελεί ένα πρόβλημα, το οποίο αντιμετωπίζουν παιδιά και έφηβοι εντός, αλλά και
ΠερισσότεραΌταν κάποιος τραβά επανειλημμένα τις τρίχες από τα μαλλιά του, τα φρύδια του, τις μασχάλες του, τις βλεφαρίδες του ή όπου μπορεί να υπάρχουν τρίχες στο σώμα του, τότε μιλάμε για Τριχοτιλλομανία. Η Τριχοτιλλομανία μέχρι πρότινος άνηκε στις Διαταραχές του ελέγχου των Παρορμήσεων, κατά τις οποίες οι ασθενείς δεν μπορούν να αντισταθούν σε παρορμήσεις, ενορμήσεις ή στην επιθυμία να κάνουν κάτι επιβλαβές στον εαυτό τους ή στους άλλους. Πλέον, η διαταραχή αυτή εντάσσεται στις Ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές.
Πιο συγκεκριμένα, και σύμφωνα με το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών DSM-5, η Τριχοτιλλομανία χαρακτηρίζεται ως καταναγκαστικό ξερίζωμα τριχών που δημιουργεί εστίες αλωπεκίας. Βάσει των διαγνωστικών κριτηρίων περιγράφεται ως εξής:
Η συμπεριφορά αυτή του ατόμου μπορεί να γίνεται αυτόματα / υποσυνείδητα. Το άτομο δηλαδή εκείνη τη στιγμή έχει μειωμένη αίσθηση του υποκειμενικού ελέγχου. Ακόμη, μπορεί να εμφανίζεται σε καταστάσεις που το άτομο βιώνει έντονο άγχος και ψάχνει τρόπους εκτόνωσης, αλλά μπορεί να πρόκειται και για μια στοχευμένη / εστιασμένη πράξη.
Οι ασθενείς που πάσχουν από Τριχοτιλλομανία συχνά επισκέπτονται πρώτα το δερματολόγο, καθώς μπορεί να μην γνωρίζουν ή ακόμα και να αρνούνται ότι τραβούν τα μαλλιά τους και να ψάχνουν να αιτιολογήσουν την απώλεια αυτών. Η διαταραχή αυτή εμφανίζεται συχνά σε παιδιά και εφήβους, αλλά φυσικά και σε ενήλικες.
Στα πλαίσια της θεραπείας, είναι σημαντικό το άτομο να αναγνωρίσει τα ερεθίσματα που συνδέονται με την επιθυμία ή με το τράβηγμα των τριχών, καταγράφοντας τα επεισόδια του τραβήγματος, και φαίνεται πως Γωσιακή – Συμπεριφορική ψυχοθεραπεία είναι η πιο αποτελεσματική για την αντιμετώπιση της τριχοτιλλομανίας. Είναι σημαντικό να μειωθούν και τα επίπεδα άγχους του ατόμου, αλλά και να βρεθούν δραστηριότητες και πράγματα από τα οποία αντλεί ικανοποίηση και ευχαρίστηση το άτομο. Φυσικά, ανάλογα την ηλικία, προστίθεται φαρμακευτική αγωγή.
Όταν κάποιος τραβά επανειλημμένα τις τρίχες από τα μαλλιά του, τα φρύδια του, τις μασχάλες του, τις βλεφαρίδες του ή όπου μπορεί να υπάρχουν τρίχες στο σώμα του, τότε μιλάμε για Τριχοτιλλομανία. Η Τριχοτιλλομανία μέχρι πρότινος άνηκε στις Διαταραχές του ελέγχου των Παρορμήσεων, κατά τις οποίες οι ασθενείς δεν μπορούν να αντισταθούν σε παρορμήσεις, ενορμήσεις ή στην επιθυμία να κάνουν κάτι επιβλαβές στον εαυτό τους ή στους άλλους. Πλέον, η διαταραχή αυτή εντάσσεται στις Ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές.
Πιο συγκεκριμένα, και σύμφωνα με το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών DSM-5, η Τριχοτιλλομανία χαρακτηρίζεται ως καταναγκαστικό ξερίζωμα τριχών που δημιουργεί εστίες αλωπεκίας. Βάσει των διαγνωστικών κριτηρίων περιγράφεται ως εξής:
Η συμπεριφορά αυτή του ατόμου μπορεί να γίνεται αυτόματα / υποσυνείδητα. Το άτομο δηλαδή εκείνη τη στιγμή έχει μειωμένη αίσθηση του υποκειμενικού ελέγχου. Ακόμη, μπορεί να εμφανίζεται σε καταστάσεις που το άτομο βιώνει έντονο άγχος και ψάχνει τρόπους εκτόνωσης, αλλά μπορεί να πρόκειται και για μια στοχευμένη / εστιασμένη πράξη.
Οι ασθενείς που πάσχουν από Τριχοτιλλομανία συχνά επισκέπτονται πρώτα το δερματολόγο, καθώς μπορεί να μην γνωρίζουν ή ακόμα και να αρνούνται ότι τραβούν τα μαλλιά τους και να ψάχνουν να αιτιολογήσουν την απώλεια αυτών. Η διαταραχή αυτή εμφανίζεται συχνά σε παιδιά και εφήβους, αλλά φυσικά και σε ενήλικες.
Στα πλαίσια της θεραπείας, είναι σημαντικό το άτομο να αναγνωρίσει τα ερεθίσματα που συνδέονται με την επιθυμία ή με το τράβηγμα των τριχών, καταγράφοντας τα επεισόδια του τραβήγματος, και φαίνεται πως Γωσιακή – Συμπεριφορική ψυχοθεραπεία είναι η πιο αποτελεσματική για την αντιμετώπιση της τριχοτιλλομανίας. Είναι σημαντικό να μειωθούν και τα επίπεδα άγχους του ατόμου, αλλά και να βρεθούν δραστηριότητες και πράγματα από τα οποία αντλεί ικανοποίηση και ευχαρίστηση το άτομο. Φυσικά, ανάλογα την ηλικία, προστίθεται φαρμακευτική αγωγή.