Ψυχική ανθεκτικότητα: Παράγοντες ανάπτυξης και επικινδυνότητας
Η πλειοψηφία των ανθρώπων έρχεται αντιμέτωπη με στρεσογόνες καταστάσεις και αντιξοότητες κατά την διάρκεια της ζωής του και εκτίθεται τουλάχιστον
ΠερισσότεραΗ πλειοψηφία των ανθρώπων έρχεται αντιμέτωπη με στρεσογόνες καταστάσεις και αντιξοότητες κατά την διάρκεια της ζωής του και εκτίθεται τουλάχιστον
ΠερισσότεραΗ διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και/ ή υπερκινητικότητας (ΔΕΠ/Υ) είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή που ξεκινά στην παιδική ηλικία και παραμένει στην
ΠερισσότεραΟ σχολικός εκφοβισμός και η θυματοποίηση από συνομηλίκους αποτελεί ένα πρόβλημα, το οποίο αντιμετωπίζουν παιδιά και έφηβοι εντός, αλλά και
ΠερισσότεραΗ Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή είναι μια συχνή διαταραχή άγχους με λιγότερο θορυβώδη συμπτωματολογία συγκριτικά με άλλες διαταραχές. Πρόκειται για μια χρόνια αγχώδη κατάσταση που χαρακτηρίζεται από συχνές και επίμονες ανησυχίες για πολλαπλά θέματα της ζωής. Η υπέρμετρη ανησυχία αφορά πραγματικές καταστάσεις, γεγονότα ή συγκρούσεις, είναι όμως δυσανάλογη προς τις αντικειμενικές διαστάσεις των θεμάτων αυτών. Αυτά συνήθως αφορούν στην εργασία, στην σχολική/φοιτητική απόδοση και στην οικογενειακή ζωή. Στη σκέψη των ασθενών επικρατούν αόριστοι και ευμετάβλητοι φόβοι επικείμενων κινδύνων που απειλούν αυτούς ή προσφιλή τους άτομα. Το ίδιον της διαταραχής αυτής είναι ότι το άγχος δεν αναδύεται μόνο κάτω από ορισμένες συνθήκες ούτε βελτιώνεται κάτω από ορισμένες περιστάσεις, αλλά είναι διάχυτο και αποτελεί διαρκές βίωμα. Το άτομο αισθάνεται ότι δεν μπορεί να ελέγξει και να περιορίσει την ανησυχία του η οποία διαρκεί τουλάχιστον 6 μήνες και προκαλεί σημαντική έκπτωση στην λειτουργικότητά του. Σύμφωνα με έρευνες, μετά την ηλικία των 20 ετών η διαταραχή συναντάται συχνότερα στις γυναίκες σε αναλογία 2/1 εως 3/1.
Η διαταραχή συνοδεύεται από χρόνια και έντονα συμπτώματα, λόγω της διαρκούς υπερεγρήγορσης και της μυϊκής έντασης:
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, λόγω της ήπιας συμπτωματολογίας της διαταραχής, πολλοί ασθενείς αναζητούν θεραπεία μετά από πολυετή παρουσία των συμπτωμάτων. Η φαρμακευτική αντιμετώπιση συνίσταται στα αντικαταθλιπτικά φάρμακα ή στη βενλαφαξίνη (Efexor), το οποίο έχει λάβει επίσημη έγκριση για την αντιμετώπιση αυτής της διαταραχής.
Η γνωσιακή – συμπεριφοριστική θεραπεία, αποσκοπώντας στον έλεγχο των συμπτωμάτων, παρουσιάζει καλά αποτελέσματα, εφόσον όμως, γίνεται καθολικός χειρισμός του θεραπευόμενου και όχι απλή εκμάθηση τεχνικών, όπως συμβαίνει σε άλλες αγχώδεις διαταραχές (πχ. διαταραχή πανικού, ειδικές φοβίες).
Εδώ μπορείτε να διαβάσετε απλές τεχνικές για να διαχειρίζεστε το καθημερινό σας άγχος.
«Πρόκειται για ένα ζωντανό, ευανάγνωστο κείμενο, γραμμένο με πάθος, που αγγίζει την καρδιά του ψυχοθεραπευτικού έργου: το πώς να βοηθήσει κανείς τους πελάτες του να αποκτήσουν μια πληρέστερη και γεμάτη νόημα ζωή»
Η κρυφή λαχτάρα που φέρνει τους ανθρώπους στην ψυχοθεραπεία συχνά πηγάζει από την απελπισμένη επιθυμία τους για ευτυχία. Τι πρέπει, επομένως, να κάνουν οι ψυχοθεραπευτές; Να παραβλέπουν, να ερμηνεύουν ή να αμφισβητούν αυτή την επιθυμία; Και τι μας δείχνει η εμμονή …
Με το βιβλίο αυτό ο συγγραφέας μας επιτρέπει να δούμε μέσα σε αυτόν τον σπάνιο ψυχισμό του, μας επιτρέπει να κρυφοκοιτάξουμε τις μύχιες σκέψεις του και τον συναισθηματικό του πλούτο. Νιώθω βαθιά συγκινημένη. Οι σκέψεις του άγγιξαν βαθιές χορδές μέσα στην ψυχή μου. Η αβεβαιότητα, ο θάνατος, η μοναξιά, η ελευθερία, το νόημα, ιδωμένα μέσα από την ιδιαίτερη ματιά του Αλέξη αποκτούν μια άλλη υπόσταση.
Ότι έχει δημιουργηθεί, δημιουργήθηκε για κάποιο λόγο. Μοναδικός μέσα στη φύση, έχεις γεννηθεί με ιδιαίτερα ταλέντα κι έχεις μέσα σου τις ικανότητες και τη δύναμη για να επιτύχεις και να ευτυχήσεις. Χρειάζεται μόνο το τρόπος να τα ανασύρεις στην επιφάνεια και να τους επιτρέψεις να εκδηλωθούν.