Feugiat nulla facilisis at vero eros et curt accumsan et iusto odio dignissim qui blandit praesent luptatum zzril.
+ (123) 1800-453-1546
info@example.com

Related Posts

Ψυχική ανθεκτικότητα: Παράγοντες ανάπτυξης και επικινδυνότητας

Η πλειοψηφία των ανθρώπων έρχεται αντιμέτωπη με στρεσογόνες καταστάσεις και αντιξοότητες κατά την διάρκεια της ζωής του και εκτίθεται τουλάχιστον

Περισσότερα

Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και/η παρορμητικότητας (ΔΕΠ-Υ) σε παιδιά και ενήλικες

Η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και/ ή υπερκινητικότητας (ΔΕΠ/Υ) είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή που ξεκινά στην παιδική ηλικία και παραμένει στην

Περισσότερα

Σχολικός εκφοβισμός και παράγοντες ψυχικής ανθεκτικότητας

Ο σχολικός εκφοβισμός και η θυματοποίηση από συνομηλίκους αποτελεί ένα πρόβλημα, το οποίο αντιμετωπίζουν παιδιά και έφηβοι εντός, αλλά και

Περισσότερα
Title Image
Home2018Σεπτέμβριος (Page 3)

Λίγο πολύ όλοι έχουμε βιώσει κοινωνικές καταστάσεις στις οποίες φοβόμαστε μην «γελοιοποιηθούμε» ή μη γίνουμε αντικείμενο αρνητικής αξιολόγησης. Ο φόβος έκθεσης σε τέτοιες καταστάσεις ονομάζεται κοινωνική φοβία και συναντάται σε μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού, άλλοτε σε μικρότερο και άλλοτε σε

Λίγο πολύ όλοι έχουμε βιώσει κοινωνικές καταστάσεις στις οποίες φοβόμαστε μην «γελοιοποιηθούμε» ή μη γίνουμε αντικείμενο αρνητικής αξιολόγησης. Ο φόβος έκθεσης σε τέτοιες καταστάσεις ονομάζεται κοινωνική φοβία και συναντάται σε μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού, άλλοτε σε μικρότερο και άλλοτε σε

Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο Η γνωστική θεραπεία που βασίζεται στην αυτεπίγνωση (Mindfulness-based Cognitive Therapy-MBCT), είναι εξίσου αποτελεσματική με τη φαρμακευτική αγωγή με αντικαταθλιπτικά, στην περίπτωση της χρόνιας κατάθλιψης, σύμφωνα με νέα βρετανική έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο The Lancet. Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, με επικεφαλής

Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο Η γνωστική θεραπεία που βασίζεται στην αυτεπίγνωση (Mindfulness-based Cognitive Therapy-MBCT), είναι εξίσου αποτελεσματική με τη φαρμακευτική αγωγή με αντικαταθλιπτικά, στην περίπτωση της χρόνιας κατάθλιψης, σύμφωνα με νέα βρετανική έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο The Lancet. Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, με επικεφαλής

Πολλοί άνθρωποι υποφέρουν από αϋπνίες, που μπορούν να πάρουν τη μορφή καθυστερημένης επέλευσης του ύπνου, διακοπτόμενου ύπνου ή πρώιμης αφύπνισης. Τέτοιες διαταραχές του ύπνου είναι συχνά σύμπτωμα μιας συναισθηματικής διαταραχής (άγχος, κατάθλιψη) και έχουν αρνητικά αποτελέσματα στην ποιότητα ζωής του

Πολλοί άνθρωποι υποφέρουν από αϋπνίες, που μπορούν να πάρουν τη μορφή καθυστερημένης επέλευσης του ύπνου, διακοπτόμενου ύπνου ή πρώιμης αφύπνισης. Τέτοιες διαταραχές του ύπνου είναι συχνά σύμπτωμα μιας συναισθηματικής διαταραχής (άγχος, κατάθλιψη) και έχουν αρνητικά αποτελέσματα στην ποιότητα ζωής του

Η βουλιμία ανήκει στις διαταραχές πρόσληψης τροφής και πρωτοεμφανίζεται κυρίως σε γυναίκες ηλικίας 16-18 ετών. Οι ασθενείς ασχολούνται υπερβολικά με το βάρος τους, ενώ κατά περιόδους ενδίδουν σε παρορμητικές τάσεις υπερφαγίας (βουλιμικά επεισόδια). Τα επεισόδια αυτά δημιουργούν στο άτομο ενοχές

Η βουλιμία ανήκει στις διαταραχές πρόσληψης τροφής και πρωτοεμφανίζεται κυρίως σε γυναίκες ηλικίας 16-18 ετών. Οι ασθενείς ασχολούνται υπερβολικά με το βάρος τους, ενώ κατά περιόδους ενδίδουν σε παρορμητικές τάσεις υπερφαγίας (βουλιμικά επεισόδια). Τα επεισόδια αυτά δημιουργούν στο άτομο ενοχές

Είναι απόλυτα φυσιολογικό κάποιες περιόδους στη ζωή μας να νιώθουμε θλίψη ή να είμαστε δυσαρεστημένοι με κάποιες καταστάσεις. Στην περίπτωση, όμως, της «δυσθυμίας» τα συναισθήματα αυτά είναι χρόνια (τουλάχιστον δύο χρόνια) και παρεμποδίζουν τις διαπροσωπικές σχέσεις, την εργασία και άλλες

Είναι απόλυτα φυσιολογικό κάποιες περιόδους στη ζωή μας να νιώθουμε θλίψη ή να είμαστε δυσαρεστημένοι με κάποιες καταστάσεις. Στην περίπτωση, όμως, της «δυσθυμίας» τα συναισθήματα αυτά είναι χρόνια (τουλάχιστον δύο χρόνια) και παρεμποδίζουν τις διαπροσωπικές σχέσεις, την εργασία και άλλες

Λίγο πολύ όλοι έχουμε βιώσει κοινωνικές καταστάσεις στις οποίες φοβόμαστε μην «γελοιοποιηθούμε» ή μη γίνουμε αντικείμενο αρνητικής αξιολόγησης. Ο φόβος έκθεσης σε τέτοιες καταστάσεις ονομάζεται κοινωνική φοβία και συναντάται σε μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού, άλλοτε σε μικρότερο και άλλοτε σε μεγαλύτερο βαθμό.

Συχνά, το κοινωνικό άγχος είναι αποτέλεσμα λανθασμένων αρνητικών σκέψεων που κάνουμε σχετικά με την επίφοβη κατάσταση. Για παράδειγμα, τέτοιες στρεβλώσεις μπορεί να είναι το διάβασμα σκέψης (”θα σκεφτούν ότι είμαι χαζός”) ή η πρόβλεψη του μέλλοντος (”δεν θα τα πάω καλά, θα με κοροϊδέψουν”). Οι σκέψεις αυτές πυροδοτούν έντονο άγχος, που με τη σειρά του επηρεάζει όντως την επίδοση του ατόμου (πχ. τραυλίζει σε μια ομιλία, είναι απόμακρο) και επιβεβαιώνει τις προσδοκίες του (μηχανισμός «αυτοεκπληρούμενης προφητείας»). Στις πιο συνηθισμένες μορφές κοινωνικού άγχους το άτομο αναστέλλεται όταν νιώθει ότι το κοιτάζουν, ντρέπεται να φάει δημόσια, να μιλήσει με αγνώστους ή να βάλει την υπογραφή του μπροστά σε κόσμο. Επίσης σύνηθες είναι το άγχος επίδοσης πριν από εξετάσεις ή μια δημόσια ομιλία, αλλά και ο τρόμος σκηνής που βιώνουν πολλοί ηθοποιοί.

Τεχνικές Αντιμετώπισης

Γενικά

Θέστε στόχους! Η κοινωνική ζωή είναι αυτό που φοβούνται και ταυτόχρονα αυτό που επιθυμούν τα άτομα με διαταραχή κοινωνικού άγχους. Φτιάξτε μια λίστα με σειρά ιεράρχησης πιθανών στρεσογόνων καταστάσεων και προσπαθήστε σταδιακά να αντιμετωπίσετε τις καταστάσεις αυτές ξεκινώντας από αυτή που υποκινεί ελάχιστο άγχος και αμηχανία. Θέτοντας μικρούς στόχους (πχ. οικογενειακές συγκεντρώσεις, συναναστροφή με φίλους) μαθαίνετε βήμα-βήμα να αντιμετωπίζετε αυτό που φοβάστε.

Πριν την έκθεση

Εντοπίστε τι περνάει από το μυαλό σας όταν φαντάζεστε τον εαυτό σας στην φοβική κατάσταση. Αξιολογήστε αυτές τις σκέψεις και προσπαθήστε να τις αντικαταστήσετε με πιο ρεαλιστικές και λειτουργικές σκέψεις. Αναρωτηθείτε αν υπάρχουν αντικειμενικές αποδείξεις για τις αρνητικές αυτές σκέψεις (πχ. τι αποδείξεις έχω για το ότι όλοι με σχολιάζουν αρνητικά;). Μπορείτε ακόμα να τροποποιήσετε τις στρεβλωμένες σκέψεις εισάγοντας μια πιο βοηθητική και ρεαλιστική απάντηση. Για παράδειγμα, στη σκέψη ”αν κοκκινίσω, θα φανώ ανόητος και θα με απορρίψουν”, το άτομο μπορεί να δώσει μια πιο προσαρμοστική και πραγματική απάντηση: ”αν κοκκινίσω με κάνει ανθρώπινο και όχι ανόητο. Είναι μάλλον απίθανο οι άνθρωποι να με απορρίψουν απλώς και μόνο επειδή κοκκίνισα”. Η επέμβαση αυτή θα βοηθήσει επίσης στην αντιμετώπιση της αυτοεκπληρούμενης προσδοκίας. Τέλος, δημιουργήστε μία θετική εικόνα που θα αντικρούσει τις αρνητικές σας προσδοκίες. Ένα άτομο, δηλαδή, που δε νιώθει άνετα στην παραλία λόγω του βάρους του, μπορεί σιγά σιγά να εξοικειωθεί με μια εικόνα του εαυτού του όπου κάθεται αναπαυτικά στον ήλιο και να διαβάζει ένα ευχάριστο βιβλίο.

Κατά την έκθεση

Πολλές ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις εστιάζουν στην έκθεση στη φοβογόνο κατάσταση και την απόκτηση διαπροσωπικών ικανοτήτων. Εστιάστε την προσοχή σας στην κατάσταση και κάντε θετικές σκέψεις. Θα βοηθήσει να καταγράφετε σε κάθε προσπάθεια έκθεσης το επίπεδο άγχους και τις σκέψεις σας.

Προσπαθήστε να παρατηρήσετε τις σκέψεις και τη συμπεριφορά σας κατά την έκθεση, πχ. κάποιος μπορεί να μιλάει πιο γρήγορα για να μην τραυλίσει, ή να αποφεύγει τη βλεμματική επαφή. Αυτές οι συμπεριφορές μπορούν να αναλυθούν προκειμένου να αλλάξουν. Ένα άτομο που αγχώνεται όταν γνωρίζει κόσμο και αποφεύγει τις κοινωνικές εκδηλώσεις, επειδή φοβάται ότι θα τον κρίνουν αρνητικά, μπορεί να πλησιάσει ένα οικείο πρόσωπο και να ανοίξει συζήτηση, ή να γνωρίσει νέο κόσμο σε πιο ”ασφαλές” περιβάλλον πχ. μέσω ενός φίλου σε κοινή παρέα.

Ένα κοινό χαρακτηριστικό των ατόμων που υποφέρουν από κοινωνική φοβία είναι ότι εστιάζουν πολύ στις σωματικές εκδηλώσεις του άγχους τους (εφίδρωση, ταχυπαλμία, τρέμουλο) με αποτέλεσμα να το επιτείνουν. Ασκήσεις ελέγχου της αναπνοής και χαλάρωσης των μυών θα σας βοηθήσουν να ηρεμήσετε και να διαχειριστείτε το άγχος σας ώστε να είναι ανεκτό. Φροντίστε να αναπνέετε από τη μύτη ούτε πολύ βαθιά, ούτε πολύ κοφτά. Συνισταται η χρήση του διαφράγματος και όχι  των θωρακικών μυών, που κάνουν την αναπνοή πιο αγχώδη.

Μετά την έκθεση

Όπως αναφέραμε παραπάνω, η αξιολόγηση της επίδοσης σας είναι χρήσιμη για τον μετέπειτα επαναπροσδιορισμό της κατάστασης. Αφού  αξιολογήσετε τη συμπεριφορά σας μετά από κάθε προσπάθεια, θα διαπιστώσετε αν τελικά επαληθεύονται οι αρχικοί σας φόβοι (στις περισσότερες περιπτώσεις δεν επαληθεύονται). Η διαδοχική επίτευξη των στόχων σας θα οδηγήσει σε σταδιακή απόρριψη των αρχικών σας αρνητικών σκέψεων και υποθέσεων. Σύντομα, θα υιοθετήσετε νέες πεποιθήσεις που ενισχύουν την αυτοπεποίθησή σας και την αίσθηση αυτό-αποτελεσματικότητας.

Τα θετικά συναισθήματα που θα προσκομίσετε θα σας βοηθήσουν να προχωρήσετε. Αναγνωρίστε στον εαυτό σας κάθε βήμα που κάνετε και επιδιώξτε το επόμενο.

Ψυχοθεραπεία και Φαρμακευτική αγωγή

Όταν το κοινωνικό άγχος είναι τόσο σοβαρό που παρεμποδίζει σημαντικά τη λειτουργικότητα του ατόμου, είναι απαραίτητο να αναζητείται βοήθεια από επαγγελματίες ψυχικής υγείας. Ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις, όπως η Γνωσιακή – Συμπεριφοριστική θεραπεία, έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικές για την αντιμετώπιση της κοινωνικής φοβίας. Η ψυχοθεραπεία στοχεύει στη βελτίωση των κοινωνικών δεξιοτήτων του ατόμου και στην αλλαγή των δυσλειτουργικών σκέψεων που κάνει σχετικά με τον εαυτό του και τη γνώμη των άλλων για αυτό. Συχνά, χρησιμοποιούνται συμπληρωματικές τεχνικές χαλάρωσης για τη μείωση του άγχους.

Τέλος, η φαρμακευτική αγωγή που ακολουθείται σε μερικές περιπτώσεις είναι αντικαταθλιπτικά (SSRIs) και αγχολυτικά. Πολλές φορές χορηγείται μικρή δόση β-αδρενεργικών αναστολέων πριν από την έκθεση του ατόμου (πχ. εξετάσεις, παρουσίαση) για τη μείωση συμπτωμάτων όπως τρόμος και τραύλισμα. Πολλοί ασθενείς διατηρούν τα θετικά αποτελέσματα ακόμα και μετά από λίγους μήνες θεραπείας, όταν γίνεται παράλληλη ψυχοθεραπεία.