Ψυχική ανθεκτικότητα: Παράγοντες ανάπτυξης και επικινδυνότητας
Η πλειοψηφία των ανθρώπων έρχεται αντιμέτωπη με στρεσογόνες καταστάσεις και αντιξοότητες κατά την διάρκεια της ζωής του και εκτίθεται τουλάχιστον
ΠερισσότεραΗ πλειοψηφία των ανθρώπων έρχεται αντιμέτωπη με στρεσογόνες καταστάσεις και αντιξοότητες κατά την διάρκεια της ζωής του και εκτίθεται τουλάχιστον
ΠερισσότεραΗ διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και/ ή υπερκινητικότητας (ΔΕΠ/Υ) είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή που ξεκινά στην παιδική ηλικία και παραμένει στην
ΠερισσότεραΟ σχολικός εκφοβισμός και η θυματοποίηση από συνομηλίκους αποτελεί ένα πρόβλημα, το οποίο αντιμετωπίζουν παιδιά και έφηβοι εντός, αλλά και
ΠερισσότεραΗ κατάθλιψη είναι μια πολύ ιδιαίτερη διαταραχή πολύπλοκη και πολυδιάστατη.Παρουσιάζει ψυχικά συμτώματα(λύπη,έλλειψη ενδιαφέροντος,αισθήματα ενοχής,σκέψεις αυτοκτονίας), σωματικά συμτώματα(μειωμένη ενέργεια,μεταβολή στην όρεξη ή το βάρος,μεταβολές στον ύπνο,μειωμένη συγκέντρωση,μεταβολή στήν ψυχοκινητική δραστηριότητα),μαζί με κάποια σχετιζόμενα συμπτώματα(άγχος,φοβίες,εύκολο κλάμα,μελαγχολική όψη,σωματικό πόνο,ευερεθιστότητα,υπερβολική ανησυχία για την σωματική
Η Μαρία είχε πρόβλημα με τον ύπνο. Δεν την έπαιρνε με τίποτα ο ύπνος. Και όλα συνέβησαν ξαφνικά. Μέχρι τα 22 της χρόνια δεν είχε ιδιαίτερα άγχη και σκοτούρες. Σπούδαζε και παράληλα είχε τα χόμπυ και τους φίλους της. Λόγω
Τα προβλήματα της Κωνσταντίνας ξεκινούν προ 3 ετίας όπου ξαφνικά άρχισε να νιώθει δυσφορία, κάψιμο στο κεφάλι σε καθημερινή βάση και στην συνέχεια αιμωδίες άνω άκρων και ταχυκαρδίες. Εξετάστηκε από παθολόγο και καρδιολόγο αναφέροντάς τους ότι όταν νιώθει τα παραπάνω συμπτώματα,
Αν ενταχθεί ομαλά στη ζωή του ατόμου, η αεροβική άσκηση συμβάλει άμεσα στην βελτίωση της ποιότητας ζωής του. Αυτοί μάλιστα που γυμνάζονται συστηματικά (ιδίως οι δρομείς) αναγνωρίζουν τα οφέλη που επιφέρει η άσκηση στην ψυχική υγεία ως εξίσου σημαντικά με
Το «σύνδρομο της επαγγελματικής εξουθένωσης» (burnout) πρωτοεμφανίστηκε το 1974 σε επαγγελματίες ψυχικής υγείας που αμελούσαν τους ασθενείς τους. Αναφέρεται στην ψυχοσωματική καταπόνηση του εργαζόμενου και την εξάντληση των ψυχικών αποθεμάτων κατά την προσπάθεια προσαρμογής του στις καθημερινές δυσκολίες που σχετίζονται
Η πίεση και το στρες έχουν εισβάλλει και χαρακτηρίζουν τον καθημερινό τρόπο ζωής μας. Άτομα που υποφέρουν από άγχος και κρίσεις πανικού προσπαθούν να αποκτήσουν κάποια μέσα διαχείρισης και προσαρμογής στη διαταραχή τους. Κατ’ αρχήν, είναι σημαντικό να επισημάνουμε τη διαφορά
Άτομα που πάσχουν από Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή υποφέρουν από αιφνίδιες και βασανιστικές ιδεοληψίες και στην προσπάθειά τους να τις εξουδετερώσουν καταφεύγουν στην επανάληψη νοητών και μη συμπεριφορών (καταναγκασμοί). Όλοι μας είναι πιθανό να έχουμε ιδεοληψίες. Η επέλευση αυτών των σκέψεων είναι φυσιολογική
Λίγο πολύ όλοι έχουμε βιώσει κοινωνικές καταστάσεις στις οποίες φοβόμαστε μην «γελοιοποιηθούμε» ή μη γίνουμε αντικείμενο αρνητικής αξιολόγησης. Ο φόβος έκθεσης σε τέτοιες καταστάσεις ονομάζεται κοινωνική φοβία και συναντάται σε μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού, άλλοτε σε μικρότερο και άλλοτε σε
Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο Η γνωστική θεραπεία που βασίζεται στην αυτεπίγνωση (Mindfulness-based Cognitive Therapy-MBCT), είναι εξίσου αποτελεσματική με τη φαρμακευτική αγωγή με αντικαταθλιπτικά, στην περίπτωση της χρόνιας κατάθλιψης, σύμφωνα με νέα βρετανική έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο The Lancet. Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, με επικεφαλής
Πολλοί άνθρωποι υποφέρουν από αϋπνίες, που μπορούν να πάρουν τη μορφή καθυστερημένης επέλευσης του ύπνου, διακοπτόμενου ύπνου ή πρώιμης αφύπνισης. Τέτοιες διαταραχές του ύπνου είναι συχνά σύμπτωμα μιας συναισθηματικής διαταραχής (άγχος, κατάθλιψη) και έχουν αρνητικά αποτελέσματα στην ποιότητα ζωής του
Η κατάθλιψη είναι μια πολύ ιδιαίτερη διαταραχή πολύπλοκη και πολυδιάστατη.Παρουσιάζει ψυχικά συμτώματα(λύπη,έλλειψη ενδιαφέροντος,αισθήματα ενοχής,σκέψεις αυτοκτονίας), σωματικά συμτώματα(μειωμένη ενέργεια,μεταβολή στην όρεξη ή το βάρος,μεταβολές στον ύπνο,μειωμένη συγκέντρωση,μεταβολή στήν ψυχοκινητική δραστηριότητα),μαζί με κάποια σχετιζόμενα συμπτώματα(άγχος,φοβίες,εύκολο κλάμα,μελαγχολική όψη,σωματικό πόνο,ευερεθιστότητα,υπερβολική ανησυχία για την σωματική υγεία).
Η θεραπεία της κατάθλιψης βασίζεται στα φάρμακα, στην ψυχοθεραπεία, και στον συνδιασμό της φαρμακοθεραπείας με την ψυχοθεραπεία.
Οι βιολογικές θεραπείες ενδείκνυνται σχεδόν πάντα στην κατάθλιψη αλλά και στην δυσθυμία.Σήμερα υπάρχουν πολλές επιλογές φαρμάκων. Οι περισσότεροι ψυχίατροι ξεκινούν την θεραπεία με ένα αντικαταθλιπτικό(SSRI). Παρουσιάζουν αρκετή ασφάλεια, αποτελεσματικότητα και καλή ανοχή.Οι SSRIs είναι φάρμακα πρώτης εκλογής για τη κατάθλιψη στο γενικό πληθυσμό στους ηλικιωμένους στους ασθενείς με σωματικές παθήσεις και στις έγκυες γυναίκες.Ετσι οι άμεσες συγκρίσεις των διαφόρων SSRIs δεν έχουν δείξει υπεροχή κάποιου συγκεκριμένου SSRI.Ωστόσο ο κάθε ασθενής μπορεί να εμφανίζει διαφορετική ανταπόκριση στο κάθε αντικαταθλιπτικό.Σύμφωνα με μελέτες περισσότεροι απο το 50% των ασθενών που δεν ανταποκρίνονται επαρκώς σε ένα αντικαταθλιπτικό ανταποκρίνονται επαρκώς σε κάποιο άλλο.Ετσι όταν ένας ασθενής σεν ανταποκρίνεται σε έναν SSRI η πιο λογική κίνηση είναι η δοκιμή ενός άλλου Επι μερικής ανταπόκρισης του ασθενούς η ανθεκτικότητας της νόσου δοκιμάζεται άλλο αντικαταθλιπτικό άλλης κατηγορίας(SNRI) και μπορεί να ενισχυθεί και με άλλους συνδιασμούς φαρμάκων.
Το κάθε φάρμακο θα πρέπει να χορηγείται σε επαρκή δοσολογία και για επαρκές χρονικό διάστημα περίπου 3-4 εβδομάδες. Γνωρίζουμε οτι τα αντικαταθλιπτικά θέλουν 2-3 εβδομάδες για να δράσουν και τότε πρέπει να εκτιμηθεί το θεραπευτικό αποτέλεσμα.
ΓΝΩΣΙΑΚΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ
Η γνωσιακή ψυχοθεραπεία της κατάθλιψης είναι μια σύντομη μορφή θεραπείας της τάξεως των 15-25 συνεδριών με συχνότητα μια φορά την εβδομάδα. Στη αρχή της θεραπείας η συχνότητα των επισκέψεων μπορεί να είναι και μεγαλύτερη, ανάλογα την περίπτωση. Στις αρχικές φάσεις οι θεραπευτικές επεμβάσεις αποσκοπούν στην άμεση δραστηριοποίηση και βελτίωση ή ανακούφιση του ασθενούς. Στόχος είναι η κατά το δυνατόν επάνοδος στο προ-καταθλιπτικά επίπεδα λειτουργικότητας. Στις όψιμες φάσεις περνάμε στην καταγραφή και τροποποίηση πολυπλοκότερων νοητικών δραστηριοτήτων(πίστεις, πεποιθήσεις). Στην τελική φάση το άτομο προετοιμάζεται, ώστε να λειτουργήσει χωρίς την βοήθεια του θεραπευτή για την αντιμετώπιση μελλοντικών συνθηκών ή υποτροπών.
Δύο είναι οι βασικοί θεραπευτικοί χειρισμοί: